Χωρίζουμε, πως να το πούμε στα παιδιά;

Αποφασίσατε να πάρετε διαζύγιο. Πως όμως πρέπει να το πείτε στα παιδιά; Ποιος είναι ο ενδεδειγμένος τρόπος και η καταλληλότερη στιγμή;

“Η ανακοίνωση καλό είναι να γίνει στο σπίτι των παιδιών ώστε να βρίσκονται στο δικό τους ασφαλή και οικείο χώρο. Καλύτερα να προηγηθεί της αναχώρησης του γονιού κατά 1-2 εβδομάδες για τα παιδιά προσχολικής ηλικίας και μεγαλύτερο διάστημα για τα πιο μεγάλα παιδιά, ώστε να προλάβουν κάπως να προσαρμοστούν” τονίζει η ψυχολόγος-παιδοψυχολόγος κ. Αλεξάνδρα Καππάτου.

• Μην το κρατήσετε μυστικό. Μιλήστε στο παιδί με ειλικρίνεια για την κατάσταση και να είστε σίγουροι ότι θα δεχθούν έτσι πιο ομαλά το γεγονός. Φροντίστε να είστε μαζί με τον/την σύζυγό και όχι ο καθένας ξεχωριστά. Δεν είναι καλό να δώσετε την εντύπωση δυο διαφορετικών “στρατοπέδων” σε εμπόλεμη κατάσταση.
• Εξηγήστε την κατάσταση με απλά λόγια για να είστε σίγουροι ότι θα καταλάβει καλά.
• Πολύ σημαντικό είναι να καταστήσετε σαφές στο παιδί ότι δεν φέρει καμία ευθύνη. Εξηγήστε του ότι δεν έχει καμιά σχέση η συμπεριφορά του, καθώς και ότι δεν θα μπορούσε να έχει αποτρέψει την κατάσταση
• Από εκεί και πέρα, είναι καλό να του δείξετε ότι τίποτα δεν θα αλλάξει στην σχέση σας ως γονείς με εκείνο. Το γεγονός ότι δεν θα μένετε πια όλοι μαζί, δεν σημαίνει ότι δεν θα εξακολουθείτε να το αγαπάτε και να το φροντίζετε
• Η συμπεριφορά σας και οι διαμάχες με τον/την σύζυγο δεν πρέπει να συμβαίνουν μπροστά στο παιδί. Μην κατηγορείτε, ούτε και να διαβάλετε τον/την πρώην σύζυγό σας στο παιδί, όσο κι αν αισθάνεστε πικραμένοι.
• Αφού του εξηγήσετε από κοινού αναλυτικά την κατάσταση, είναι καιρός να δώσετε στο παιδί σας τον λόγο. Αφήστε το να σας πει πως αισθάνεται, να σας ανακοινώσει τις επιθυμίες του για το νέο ξεκίνημα που θα ακολουθήσει και τους φόβους του.
• Είναι καλό να έχει το παιδί σας λόγο για τις μέρες που επιθυμεί να βλέπει τον γονιό που θα φύγει από το σπίτι. Καταρτίστε πρόγραμμα επισκέψεων του γονιού που δε θα αναλάβει την κηδεμονία, με βάση το πρόγραμμα και τι εξυπηρετεί το παιδί.
• Φυσικά, καλό θα ήταν να συμβουλευτείτε έναν ειδικό. Ξεκινήστε από τον παιδίατρο σας, ο οποίος με τη σειρά του μπορεί να σας παραπέμψει σε ειδικούς αν το κρίνει απαραίτητο. Ένας οικογενειακός σύμβουλος ή και κάποιος παιδοψυχολόγος μπορεί να σας δώσει χρήσιμες συμβουλές.