Στο παρελθόν το τηγάνισμα κατηγορήθηκε από τους διατροφολόγους ως μια μη θρετπικά σωστή μέθοδος μαγειρικής. Ωστόσο σήμερα είναι γνωστό πως αν πραγματοποιείται κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες, όπως περιορισμένη θερμοκρασία, χρήση ελαιόλαδου, σύντομο χρόνο τηγανίσματος, αντικατάσταση του ελαίου με τη χρήση κλπ., μπορεί να αποτελέσει ένα σωστό τρόπο μαγειρέματος. Ο λόγος γι’ αυτό είναι ο εμπλουτισμός της τροφής σε αντιοξειδωτικές ενώσεις μέσω του ελαιολάδου.
Παρά την κοινή πεποίθηση, η διαδικασία τηγανίσματος έχει την ίδια ή ακόμα και μικρότερη επίδραση στις θρεπτικές απώλειες των τροφίμων, σε σχέση με άλλες μεθόδους μαγειρέματος.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Συμπερασματικά, τα τηγανιτά μπορούν να συμβάλλουν στη γενικότερη μικρο- και μακρο-θρεπτική διατροφική πρόσληψη. Λύνοντας τελικά την παρεξήγηση με το τηγάνισμα, θα πρέπει να τονίσω ότι αναφέρομαι πάντα στη λέξη “μέτρο”! Με την προϋπόθεση αυτή, τα τηγανισμένα τρόφιμα μπορούν να έχουν θέση στην ανθρώπινη διατροφή και να αποτελούν μέρος μιας ισορροπημένης δίαιτας μεσογειακού τύπου, όπου το παρθένο ελαιόλαδο αποτελεί το κύριο λάδι με το οποίο τηγανίζουμε.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ