Στις 4 Μαρτίου και με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Παχυσαρκίας, η εταιρεία ΦΑΡΜΑΣΕΡΒ – ΛΙΛΛΥ διοργάνωσε μία εκδήλωση Ενημέρωσης και Ευαισθητοποίησης για την Παχυσαρκία, στο Θέατρο Νέος Ακάδημος στην Αθήνα. Εκεί που ο αγαπημένος ηθοποιός Πυγμαλίωνας Δαδακαρίδης παρουσιάζει την παράσταση «Η Φάλαινα».
Σκοπός της εκδήλωσης ήταν να κατανοήσουμε και να αντιληφθούμε ότι η παχυσαρκία είναι νόσος και όχι επιλογή τρόπου ζωής και, παράλληλα, να ενημερωθούμε για τις πραγματικές της διαστάσεις. Η πρώτη και σημαντικότερη πληροφορία είναι ότι πρόκειται για μία πολυπαραγοντική και υποτροπιάζουσα νόσο που χρήζει ιατρικής παρακολούθησης.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Η διαχείριση του βάρους κάθε άλλο παρά εύκολη υπόθεση είναι. Κι αν πιστεύεις ότι είναι απλά ένας αριθμός στη ζυγαριά, κάνεις λάθος. Πρόκειται για μία χρόνια νόσο που προσβάλλει πολλαπλά οργανικά συστήματα και ευθύνεται για περισσότερες από 200 επιπλοκές. Ένα μεγάλο ποσοστό ερωτηθέντων πιστεύει ότι η παχυσαρκία είναι επιλογή τρόπου ζωής. Κι όμως, οι άνθρωποι δεν επιλέγουν να ζουν με τη συγκεκριμένη νόσο. Καθημερινά, έχουν να αντιμετωπίσουν τεράστιες προκλήσεις, κυρίως λόγω του τρόπου με τον οποίο αντιμετωπίζονται από τους άλλους.
Θα πρέπει, επίσης, να γνωρίζεις ότι η παχυσαρκία δεν διαγιγνώσκεται, όπως γίνεται με άλλες νόσους. Αυτό σημαίνει ότι χρειάζεται να αντιμετωπιστεί σε πρώιμο στάδιο ώστε να αποφευχθεί η εμφάνιση επιπλοκών, όπως στεφανιαία νόσος, Σακχαρώδης Διαβήτης Τύπου 2, υπέρταση, υπερλιπιδαιμία, οστεοαρθρίτιδα και υπνική άπνοια.
Πολλοί ασθενείς πιστεύουν ότι η διαχείριση του βάρους είναι δική τους ευθύνη
Σύμφωνα με έρευνες, τα άτομα με Παχυσαρκία, στις περισσότερες περιπτώσεις, περιμένουν 3 έως 6 χρόνια πριν συζητήσουν για τη διαχείριση βάρους με γιατρό. Πιστεύουν ότι η διαχείριση του βάρους είναι δική τους ευθύνη. Η αλήθεια, όμως, είναι ότι η ισορροπία μεταξύ ενεργειακής πρόσληψης και ενεργειακής δαπάνης καθορίζει την απώλεια ή αύξηση βάρους. Αυτή η ισορροπία δεν εξαρτάται μόνο από την πρόσληψη τροφής και τη σωματική δραστηριότητα, αλλά από πολύ περισσότερες παραμέτρους.
Γιατί η απώλεια βάρους μοιάζει με δύσκολη, άνιση μάχη για τα άτομα με Παχυσαρκία
Μελέτη έδειξε ότι, κατά μέσο όρο, τα άτομα επανακτούσαν το 80% του βάρους που είχαν χάσει μέσω τροποποιήσεων στον τρόπο ζωής τους μέσα σε 5 χρόνια, γεγονός που καταδεικνύει τον προσωπικό τους αγώνα της διαχείρισης βάρους. 30% των ατόμων με παχυσαρκία έχουν κάνει πάνω από 5 σοβαρές προσπάθειες να χάσουν βάρος. 81% των ατόμων με παχυσαρκία πιστεύει ότι η απώλεια βάρους είναι αποκλειστικά δική τους ευθύνη. 54%
των ατόμων με παχυσαρκία συζητούν για το βάρος τους με τον ιατρό τους μετά από ~ 6 χρόνια από τη στιγμή που το αντιμετωπίζουν και μόνο το 11% πέτυχε απώλεια βάρους και κατάφερε να τη διατηρήσει για 1 χρόνο.
Τα άτομα που ζουν με τη νόσο βρίσκονται σε έναν φαύλο κύκλο απώλειας και επαναπρόσληψης βάρους. Στην πραγματικότητα, όσο προσπαθούν να χάσουν βάρος μειώνοντας τις θερμίδες που καταναλώνουν καθημερινά, το σώμα αντιστέκεται και προσπαθεί να διατηρήσει το προηγούμενο βάρος του. Αυτό συμβαίνει λόγω πολύπλοκων βιολογικών μηχανισμών που ρυθμίζουν την όρεξη και τον μεταβολισμό και σ’ αυτό μπορεί να βοηθήσει μόνο ο γιατρός. Ως εκ τούτου, τα άτομα που ζουν με παχυσαρκία χρειάζονται βοήθεια και επιβάλλεται να απευθυνθούν στον γιατρό τους μιας και η κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή και χρειάζεται ένα εξατομικευμένο θεραπευτικό πλάνο αντιμετώπισης και ολοκληρωμένη φροντίδα.
Ποιες είναι οι πιο σημαντικές βελτιώσεις στην υγεία μετά την απώλεια βάρους
Η μείωση βάρους σχετίζεται με την πρόληψη ή τη βελτίωση των επιπλοκών που σχετίζονται με την παχυσαρκία, με πρωταρχικούς τους καρδιομεταβολικούς παράγοντες κινδύνου και στη συνέχεια το αγγειακό εγκεφαλικό, την αποφρακτική υπνική άπνοια, τη δυσλιπιδαιμία, την υπέρταση, την υπογονιμότητα, την ουρική αρθρίτιδα, τη λιπώδη νόσο του ήπατος, τον καρκίνο, το άσθμα και τον σακχαρώδη διαβήτη.
Ποια είναι η αντίληψη της κοινωνίας για την παχυσαρκία
Η αντίληψη της κοινωνίας για την παχυσαρκία επικεντρώνεται στην ατομική ευθύνη, αποδίδοντας το φαινόμενο σε προσωπικές επιλογές, ψυχολογικά αίτια και κοινωνικές επιρροές και όχι σε νόσο. Αυτό επηρεάζει πολύ τόσο τη στάση των ανθρώπων απέναντι στους πάσχοντες, δημιουργώντας στερεότυπα και προκαταλήψεις, όσο και τη διάθεση εκείνων που νοσούν να αναζητήσουν επαγγελματική βοήθεια. Τους δημιουργούνται ενοχές για έλλειψη αυτοσυγκράτησης και τους ωθούν να ζουν σε έναν φαύλο κύκλο απώλειας και επαναπρόσληψης βάρους.
NatArt tlife 3_2025
Ακολουθήστε το tlife.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα