Καλό ταξίδι Νίκο…

Αυτό είναι το πρώτο Blog της νέας χρονιάς. Καλή χρονιά εύχομαι σε όλους, υγεία κι αγάπη.
Είναι αφιερωμένο στο Νίκο Σαμαρά που έφυγε στις 4 Γενάρη, στα 42 του χρόνια, τελείως ξαφνικά.

Δεν τον ήξερα καλά προσωπικά αλλά επειδή υπήρξε μεγάλος αθλητής θα ήθελα να γράψω λίγα πράγματα για το ρόλο που έπαιξε στη δική μας γενιά. Το βιογραφικό του και οι επιτυχίες του είναι μάλλον ευρέως γνωστά. Ίσως ήταν το πρώτο όνομα αθλητή του βόλλεϊ που έμαθα.

Ήταν ακριβώς η ηλικία που άρχισε να με ενδιαφέρει αυτό το άθλημα, όταν εκείνη η Εθνική ομάδα είχε προβολή, επιτυχίες και περίοπτη θέση σε αυτή την ομάδα είχε ο Νίκος Σαμαράς. Πηγαίναμε με τις συναθλήτριές μου να τον παρακολουθήσουμε όταν έπαιζε με την Ορεστιάδα στη Θεσσαλονίκη. Χειροκροτήσαμε εκείνη την Εθνική ομάδα.

Η πρώτη μεγάλη διοργάνωση που παρακολούθησα από κοντά ήταν το Cosmovolley του ’94 και το θυμάμαι πολύ καθαρά. Εκείνες οι γενιές, η προηγούμενη, αυτή και η επόμενη Εθνική Ομάδα έφεραν πολύ κόσμο στα γήπεδα και άνθιση στο άθλημά μας. Στο Σαμαρά θέλαμε να μοιάσουμε όλοι τότε. Τον ευχαριστώ που έγινε πρότυπο για τόσα παιδιά, που έδωσε τόση χαρά στους φιλάθλους.

Λυπάμαι που ο γιός του θα τον γνωρίσει, κυρίως, μέσα από ιστορίες. Ελπίζω η οικογένειά του να βρει τη δύναμη να σταθεί στα πόδια της. Διάβασα πολλές αναρτήσεις αυτές τις μέρες, ήταν μια αφορμή να εκφραστούν σκέψεις. Ήταν έκπληξη για μένα ότι τόσος κόσμος ανησυχεί για την εξέλιξη αυτού του αθλήματος. Εύχομαι μόνο να υπάρξει και δράση για να υπάρξουν και συνεχιστές στο έργο του.

Καλό ταξίδι Νίκο Σαμαρά

Μαρία Τσιαρτσιάνη