Ωραία είναι να περπατάς ξυπόλητη! Τους μύκητες τους σκέφτηκες όμως;

Καλοκαίρι και περπατάς ανέμελη – και ξυπόλητη – στην πισίνα και στο ντους. Λάθος! Γνωρίζεις τους κινδύνους που κρύβουν οι μύκητες των ποδιών;

Ο δερματολόγος Εμμανουήλ Κουρής σου εξηγεί τι είναι αυτοί οι μύκητες και τι πρέπει να προσέξεις για να τους αποφύγεις.

Οι μύκητες αποτελούν μέρος της χλωρίδας των ποδιών μας, δηλαδή της σύνθεσης των μικροβίων που ζουν φυσιολογικά στο σώμα και στο δέρμα. Όταν διαταραχθεί η ισορροπία του μικροβιακού πληθυσμού της περιοχής μπορούν να προκύψουν λοιμώξεις, όπως οι μυκητιάσεις. Οι λόγοι για τους οποίους αυτό συμβαίνει τους θερινούς μήνες είναι οι περιβαλλοντικές συνθήκες. Η θερμότητα, η υγρασία και το «κλειστό» περιβάλλον ευοδούν την ανάπτυξή τους. Συνεπώς, στα πόδια δεν τους κολλάμε από άλλους ανθρώπους ή από κατοικίδια ζώα, αλλά αναπτύσσονται στα πλαίσια των τοπικών συνθηκών του οργανισμού μας. Προδιάθεση εμφανίζουν ιδιαίτερα οι διαβητικοί, οι ανοσοκατεσταλμένοι και όσοι εμφανίζουν υπεριδρωσία.

Η πιτυρώδης απολέπιση (ξηροδερμία) των μεσοδακτυλίων, που συχνά συνοδεύεται από ρωγμές του δέρματος, οι μικρές φυσαλίδες με ερυθρότητα και κνησμό, καθώς και η δυσοσμία συνιστούν εκδηλώσεις της μυκητίασης.

Οι δερματολόγοι είναι οι κατ`εξοχήν ειδικοί στην αναγνώριση και αντιμετώπιση της κατάστασης, που απαιτεί σαφή διάκριση και διαφοροποίηση από άλλες καταστάσεις με τις οποίες συχνά συγχέεται, όπως είναι το έκζεμα, η εξ επαφής δερματίτιδα, η ψωρίαση κ.α.

Τοπική θεραπεία, με αντιμυκητιασικά σπρέυ ή κρέμες σε συνδυασμό με διατήρηση ξηρού περιβάλλοντος στην περιοχή, συνήθως, επαρκούν. Σε ορισμένες περιπτώσεις, απαιτείται από του στόματος φαρμακευτική αγωγή για ένα ή δύο εβδομάδες, πάντοτε, όμως, με ιατρική οδηγία, ιδίως, σε ασθενείς με προδιάθεση σε μυκητιάσεις.

Η στέρηση από τους μύκητες των πρόσφορων για την ανάπτυξή τους συνθηκών αποτελεί και την καλύτερη πρόληψη: στεγνά πέλματα, αερισμός και σχολαστικό σκούπισμα μεσοδακτυλίων μετά το μπάνιο, εναλλαγή χρήσης παπουτσιών και αερισμός τους καθημερινά (ποτέ για δύο ημέρες συνεχόμενα τα ίδια παπούτσια), καθώς και συχνή αλλαγή καλτσών είναι μερικά πρακτικά μέτρα, που μπορούμε να λάβουμε.

Η χρόνια παραμονή μίας μυκητίασης μπορεί να οδηγήσει σε μικτές εκδηλώσεις, όπως η ταυτόχρονη εμφάνιση εκζέματος, αλλά και σε σοβαρότερες επιπλοκές: η ονυχομυκητίαση συνιστά μετανάστευση της λοίμωξης στα νύχια, υπωνύχια συνήθως. Είναι μία κατάσταση δυσίατη και χρονοβόρα στην αντιμετώπισή της. Το ερυσίπελας σε διαβητικούς είναι μία ακόμα επιπλοκή. Η μυκητίαση αποτελεί μία κλασσική πύλη εισόδου μικροβίων (στρεπτόκοκκου ή σταφυλόκοκκου) και οδηγεί στην σοβαρή αυτή λοίμωξη των μαλακών μορίων των κνημών των κάτω άκρων. Οι διαβητικοί, λοιπόν, οφείλουν να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί με τις μυκητιάσεις.