Δεν είναι λίγες οι μελέτες που επισημαίνουν ότι μεγάλες ποσότητες αντιοξειδωτικών είτε δεν παρέχουν καμία αντιοξειδωτική προστασία, είτε ακόμα σε κάποιες περιπτώσεις μετατρέπονται σε τοξικούς παράγοντες, με αρνητικές συνέπειες στον οργανισμό τόσο σε υγιείς, όσο και σε πάσχοντες από χρόνια εκφυλιστικά νοσήματα. Η διαπίστωση αυτή είναι ιδιαίτερα σημαντική, καθώς σήμερα παρατηρείται γενικότερα μια αλόγιστη χρήση αντιοξειδωτικών συμπληρωματικών, συχνά χωρίς να προηγείται διατροφική αξιολόγηση από ειδικούς διατροφολόγους.
Η μεγαλύτερη από τη συνιστώμενη πρόσληψη αντιοξειδωτικών, δηλαδή από αυτή που πραγματικά έχει ανάγκη ο ανθρώπινος οργανισμός, ενέχει τον κίνδυνο παρεμπόδισης της δράσης τους, ενώ μπορεί να εμφανιστεί ακόμη και προ-οξειδωτική δράση. Δηλαδή, οι μεγάλες ποσότητες αντιοξειδωτικών ουσιών μπορεί να τροφοδοτήσουν αντί να αναστείλουν την παραγωγή ελεύθερων ριζών και να προκαλέσουν περαιτέρω οξειδωτική βλάβη.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Το ανωτέρο φαινόμενο είναι διπλά καταστροφικό, ειδικά στην περίπτωση των αυτοάνοσων νοσημάτων, όπως ρευματοειδής αρθρίτιδα, ο συστημοτικός ερυθηματώδης λύκο, ο διαβήτης τύπου 1, η σκλήρυνση κατά πλάκας κα. Από την μία λοιπόν θα πρέπει να προλαμβάνεται η παρατεταμένη έκθεση σε οξειδωτικούς παράγοντες όπως το κάπνισμα, η παχυσαρκία, η υπερβολική πρόσληψη λιπαρών με τη διατροφή κ.α. και από την άλλη η πρόσληψη των αντιοξειδωτικών θα πρέπει να είναι ελεγχόμενη προκειμένου να αποφεύφεται η τοξική μετατροπή της περίσσειας αυτών
Συμπερασματικά: Μέτρον άριστον και στη λήψη αντιοξειδωτικών. Στην περίπτωση των αυτοάνοσων νοσημάτων, αλλά και γενικότερα, απαιτείται ισορροπία στην πρόσληψη αντιοξειδωτικών. Η κάλυψη των αναγκών σε αντιοξειδωτικά επιτυγχάνεται μέσα από την επαρκή κατανάλωση φρούτων και λαχανικών στο πλαίσιο του μοντέλου της ελληνικής παραδοσιακής διατροφής και της νέας αντιοξειδωτικής δίαιτας ORAC.
Έχεις και εσύ απορίες για την διατροφή; Στείλε την ερώτηση σου στον Δημήτρη Γρηγοράκη. Συμπλήρωσε την φόρμα επικοινωνίας κάνοντας κλικ εδώ
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ