Alexander McQueen! Ένας χρόνος χωρίς τον δημιουργό των ανατροπών…

Η ανακοίνωση του θανάτου του το απόγευμα της 11ης Φεβρουαρίου του 2010 μάζεψε μαύρα σύννεφα πάνω από τον κόσμο της μόδας. Βρέθηκε κρεμασμένος στην ντουλάπα του, στο σπίτι του στο Mayfair του Λονδίνου. Είχε χρησιμοποιήσει την αγαπημένη του καφέ ζώνη…

Η σύντομη ζωή του, η αστείρευτη ανάγκη του για δημιουργία και ανατροπή του εξασφάλισαν μια ηγετική θέση στο χώρο της μόδας. Ο Lee Alexander McQueen αφιέρωσε τη ζωή του σε κάτι που θα διαρκέσει πολύ περισσότερο από αυτή, την τέχνη της μόδας. Έγραψε ένα πολύ σημαντικό κεφάλαιο στη σύγχρονη ποπ κουλτούρα θέτοντας τις βάσεις για μια αισθητική επανάσταση ως ένας γνήσιος «χούλιγκαν της μόδας»

Η ικανότητά του να αντιπαραβάλει τη γυναικεία δυναμικότητα και τον αισθησιασμό με μια εύθραυστη υπόσταση στις συλλογές του αλλά και η ιδιαίτερη συναισθηματική δύναμη σε συνδυασμό με μια ακατέργαστη ενέργεια στα προκλητικά – θεατρικά fashion shows του, τον έθεσαν πολύ γρήγορα στους πλέον πρωτοποριακούς καλλιτέχνες του πλανήτη.

Η πορεία του προς το σχέδιο μόδας ήταν προδιαγεγραμμένη από πολύ νωρίς. Από μικρή ηλικία ξεκίνησε να σχεδιάζει φορέματα για τις μεγαλύτερες αδερφές του, ως ο μικρότερος γιος μιας οκταμελούς οικογένειας. Στα 16 του εγκατέλειψε το σχολείο για να κυνηγήσει την καριέρα του στη μόδα ενώ η συλλογή της αποφοίτησής του από το Πανεπιστήμιο Central Saint Martins College of Art & Design πυροδότησε την εκτόξευσή του στην κορυφή των Βρετανών σχεδιαστών. Η διάσημη, και αργότερα η πιο κοντινή του φίλη, Ιsabella Blow αγόρασε ολόκληρη τη συλλογή του και τον έπεισε να χρησιμοποιεί το μεσαίο όνομά του στην επαγγελματική του πορεία. Έτσι ο Lee Alexander McQueen μετονομάστηκε σε Alexander McQueen και η καριέρα του μπήκε σε τροχιά.

Ακολούθησαν πολλές διακρίσεις όχι μόνο στη χώρα του αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο. Είναι ο πιο νέος σχεδιαστής που κατέκτησε τον τίτλο “British Designer of the Year” και μάλιστα το έκανε 4 φορές. Το 2003 το Council of Fashion Designers τον τίμησε ανακηρύσσοντάς τον ως “International Designer of the Year.” Κάθε εταιρία αποζητούσε να τον εντάξει στο δημιουργικό δυναμικό της. Το 1996 ο Bernard Arnault, πρόεδρος της LVMH τον κάλεσε να αναλάβει τον οίκο Givenchy και να διαδεχτεί τον John Galliano αλλά η συνεργασία τους δεν ευδοκίμησε. Ακόμα και ο ίδιος ο McQueen δήλωσε στην Vogue τον Οκτώβριο του ’97 ότι η συλλογή του ήταν χάλια γιατί δεχόταν περιορισμούς στη δημιουργικότητά του. Ακολούθησαν πολλές συνεργασίες με εταιρίες όπως Gucci, Puma και Μac.

Ως γιος του ταξιτζή Ronald και της δασκάλας Joyce ήταν δύσκολο να εκφράσει την σεξουαλική του ταυτότητα. Ο ίδιος είχε δηλώσει ότι ήξερε από πολύ νωρίς ότι ήταν gay, συγκεκριμένα έλεγε ότι πήγε από την κοιλιά της μητέρας του στο gay parade. Παντρεύτηκε ανεπίσημα τον σκηνοθέτη ντοκυμαντέρ George Forsyth σε ένα κότερο κοντά στην Ίμπιζα με μουμπάρα την Kate Moss αλλά χώρισε ένα χρόνο αργότερα.

Μέχρι το 2007 ο McQueen είχε καταστήματα σε πολλές πόλεις στο Λονδίνο, στη Νέα Υόρκη, στο Λος Άντζελες, στο Μιλάνο και στο Λας Βέγκας. Ο ίδιος ως δημιουργός και ως φίλος αγαπήθηκε πολύ από τις μεγαλύτερες σταρ του κινηματογράφου και της μουσικής όπως οι Nicole Kidman, Penélope Cruz, Sarah Jessica Parker και η Rihanna, ενώ η Björk και η Lady Gaga ενσωμάτωσαν πολλές φορές στοιχεία των συλλογών του στα μουσικά τους clips.

Με την μητέρα του Joyce ΜcQueen

Η ανακοίνωση του θανάτου του το απόγευμα της 11ης Φεβρουαρίου του 2010 μάζεψε μαύρα σύννεφα πάνω από τον κόσμο της μόδας. Βρέθηκε κρεμασμένος στην ντουλάπα του, στο σπίτι του στο Mayfair του Λονδίνου. Είχε χρησιμοποιήσει την αγαπημένη του καφέ ζώνη. Ο θάνατός του ήλθε 9 ημέρες μετά από το θάνατο της 75χρονης μητέρας του από καρκίνο του μαστού.

Έξω από το σπίτι του στις 11 Φεβρουαρίου 2010

Ο στενός του φίλος, διάσημος φωτογράφος David LaChapelle μίλησε για μια πολύ δύσκολη περίοδο στη ζωή του, μίλησε για κατάθλιψη που είχε να κάνει με το θάνατο της μητέρας του αλλά και την αυτοκτονία της στενής του φίλης Ιsabella Blow, αλλά μίλησε και για ναρκωτικά. Ο McQueen έγραψε στο αποχαιρετιστήριο σημείωμα του «Να προσέχεις τα σκυλιά μου, συγγνώμη, Σε αγαπάω Lee»