Ο Alessandro Michele, σχεδιαστής του Gucci, έχει συλλάβει τις πιο περίεργες ιδέες και έχει οργανώσει τα πιο extravagant shows. Όλοι θυμόμαστε την Cruise συλλογή του οίκου για το 2019 που παρουσιάστηκε σε ένα ρωμαϊκό νεκροταφείο, ή την φθινοπωρινή συλλογή για το 2018 που τα μοντέλα κρατούσαν σαν αξεσουάρ ανθρώπινα κεφάλια και δράκους.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Τώρα, ο Alessandro συνεχίζει να μοιράζεται με το κοινό τις καινοτόμες ιδέες του και αποφάσισε να παρουσιάσει το catwalk για την Άνοιξη και το Καλοκαίρι του 2018 στο Le Palace theater, ένα ιστορικό θέατρο στο Παρίσι.
Το κοινό κάθισε στις θέσεις του θεάτρου και τα μοντέλα περπάτησαν ανάμεσα στα καθίσματα και ανέβηκαν στη σκηνή. Κάποια στιγμή η iconic Γαλλίδα Jane Birkin τραγούδησε το “Baby Alone in Babylon”, κάνοντας την Anna Wintour να χαμογελάει και το κοινό να ενθουσιαστεί.
Να αναφερθεί ότι ο σχεδιαστής του Gucci έχει επιλέξει διάφορα μέρη της Γαλλίας για να παρουσιάσει τα τρία τελευταία του show. Ο ίδιος συνεχίζει να τιμά την ευρωπαϊκή αυτή χώρα, προσθέτοντας στη συλλογή επιρροές από το Μάιο του ’68, από την ταινία “The Dreamers”, αλλά και american twists όπως φορέματα με spaghetti straps, sweatsuits και denim jackets με το πρόσωπο της Dolly Parton.
Επιπλέον, αντί για κεφάλια και δράκους, σε αυτήν τη συλλογή είδαμε μια συνεργασία με την Disney, αφού τα μοντέλα κρατούσαν pop-art τσάντες με το κεφάλι του Mickey Mouse.
Φυσικά, ο Alessandro δεν θα μπορούσε να αφήσει εκτός αυτό το “κάτι” που θα κέντριζε το ενδιαφέρον του κοινού. Έτσι, σε ένα από τα μοντέλα είδαμε να κουβαλάει στον ώμο του ένα αληθινό πουλί, σε άλλα looks είδαμε καρφίτσες και κεντήματα με ιπτάμενα γουρούνια, ενώ υπήρχαν και πινελιές από τον fetish world, όπως latex μανίκια και δερμάτινα εσώρουχα.
Σε γενικές γραμμές, υπήρχε ένα πολιτικό mood στο show κάτι που δεν μας έχει συνηθίσει ο Alessandro. Για παράδειγμα, κατά τη διάρκεια του show ακούγονταν σειρήνες και ελικόπτερα, ενώ όταν τα μοντέλα “παρατάχθηκαν” στην σκηνή φωτίστηκαν με έντονους προβολείς.
Αρχικά το θέατρο, Le Palace, ιδρύθηκε ως αίθουσα για παραστάσεις και χορό τον 17ο αιώνα, ενώ τη δεκαετία του ’70 ο Fabrice Emaer το μετέτρεψε σε ένα από τα πιο hot νυχτερινά σημεία στο Παρίσι, συνδυάζοντας την αρχιτεκτονική και το design του 1930 με την ποπ κουλτούρα και τη μόδα.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ