Αγάπη, τι δύσκολο πράγμα! Πώς να αγαπήσεις σωστά…

Κάποιον θα έχεις πνίξει κι εσύ δεν μπορεί… Κάποιον θα έχεις βρίσει… Από κάποιον θα έχεις δηλώσει ότι δεν έχεις αγαπηθεί. Τι είναι αγάπη τελικά… μέρες που είναι;

Τολστόι: “Αγάπη είναι η ανιδιοτελής αφοσίωση του ενός προς τον άλλον”.

Και στην ανιδιοτέλεια ακριβώς βρίσκεται ο κόμπος. Που μας πνίγει. Και δεν μπορούμε. Και δεν ξέρουμε. Ο εγωισμός γρατζουνάει, το μυαλό επαναστατεί και η ανιδιοτέλεια πάει περίπατο. Τέλεια 🙁

Μπορείς να αγαπήσεις χωρίς το “εγώ” σου να κάνει πανηγύρι, χωρίς να απαιτεί, χωρίς να μιλάει; Μπορείς να αγαπήσεις χωρίς το προσωπικό σου συμφέρον να γαργαλάει τις απαιτήσεις σου; Όπως η μαμά σου εσένα, όπως ο μπαμπάς σου εσένα. Μπορείς;

Πώς αγαπώ σωστά;
“Αγαπώ πραγματικά και σωστά σημαίνει ότι αγαπώ για σένα… Για να είσαι εσύ καλά, για να είσαι εσύ ευτυχισμένος, για να έχεις εσύ ό,τι θέλεις. Δεν αγαπώ για μένα, κτητικά και εγωκεντρικά δηλαδή” διευκρινίζει η ψυχολόγος Χρυσούλα Μαυράκη.

Ουφ! Δύσκολο. Πολύ υψηλού επιπέδου οι απαιτήσεις. Αλλάξαμε πίστα. Καταζητείται η τελειότητα που ως γνωστόν δεν υπάρχει. Και κάπου εκεί, που όλοι μιλάμε για αγάπη στα κρεβάτια μας, έρχεται η ειδικός να μας κουνήσει το δαχτυλάκι και να μας συνετίσει. Ας μην μπερδεύουμε την αγάπη με τον έρωτα. Το ένα δεν περιέχει εγώ. Το άλλο περιέχει μπόλικο. Εδώ μιλάμε για το συναίσθημα που μας υπενθυμίζει την ανώτερη φύση μας. Την αλήθεια που δεν εμπεριέχεται στο “σ’αγαπώ” που αποζητάς απεγνωσμένα από τον εραστή.

Κάνε το σωστό…
Μέρες που είναι θα σε βοηθήσουν! “Όταν αγαπώ, αγαπώ και το δείχνω. Αγαπώ και είμαι αυθεντικός, είμαι γνήσιος. Αγαπώ βαθιά, βάζω πάνω από όλα αυτόν που αγαπώ και αυτό που θέλει αυτός και όχι αυτό που θέλω εγώ. Δεν το κρατώ μέσα μου, αλλά του το προσφέρω, του το χαρίζω, το βλέπει” τονίζει η κ. Μαυράκη.

“Δεν αγαπώ συμφεροντολογικά για να κερδίσω κάτι. Δεν αγαπώ για να μου ανήκει κάτι δηλαδή κτητικά, δεν αγαπώ επιφανειακά για να επιβεβαιώνομαι. Δεν αγαπώ από συνήθεια επειδή συνηθίζεται να έχω σχέση, αλλά επειδή το νιώθω βαθιά μέσα μου”.

Την πατήσαμε, φίλη μου!
Κτητικότητα τέλος. Ζήλια τέλος. Νεύρα τέλος. Αντίδραση τέλος. Ελευθερία. Αυτό. Μπορείς; Μπορείς να αγαπάς χωρίς να υπολογίζεις αυτό που θα πάρεις πίσω, αυτό που πρέπει να σου δοθεί πίσω; Μπορείς να αγαπάς χωρίς να παραμονεύεις για να προσθέσεις τη λεζάντα στην εικόνα; Χωρίς να ζητάς, χωρίς να γκρινιάζεις, χωρίς να κριτικάρεις, χωρίς.

“Το να αγαπάει κανείς είναι ό, τι πιο σημαντικό μπορεί να νιώσει κάποιος. Είναι κάτι που μας κάνει να γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι, να γινόμαστε πιο βαθύς, πιο σοφοί, πιο πλούσιοι και είναι πολύ μεγάλη τύχη το να μπορέσεις να αγαπήσεις” σημειώνει η ψυχολόγος Χρυσούλα Μαυράκη.
Γιατί μπορείς να αγαπήσεις σημαίνει ότι ζεις, ότι νιώθεις, ότι υπάρχεις… και όχι μόνο τις Άγιες Μέρες που μας επηρεάζει το κλίμα.

“Πραγματκά σημασία έχει το να αγαπάς. Μέχρι τα 30 το σημαντικό είναι να σε αγαπούν, όταν ωριμάζεις από τα 30 στα 40 θεωρείς ότι είναι καταπληκτικό το να αγαπάς και να αγαπιέσαι. Αλλά όταν πραγματικά εμβαθύνεις το νόημα της ζωής τότε ξέρεις ότι το σημαντικό είναι να αγαπάς.
Δηλαδή το να αγαπώ είναι πραγματικά πολύ μεγάλο δώρο. Το να μπορεί η καρδιά μου να δίνει και να προσφέρει, το να μπορεί να την αγγίξει ένα τόσο βαθύ συναίσθημα είναι καταπληκτικό” καταλήγει η κ. Μαυράκη.

Αυτό. Αυτό δεν θέλεις; Να σε αγαπήσουν. Έτσι. Με αυτόν τον τρόπο. Αυτό δεν θέλεις; Ε, τότε αυτό να δώσεις κι εσύ. Με την καρδιά σου. Χωρίς το μυαλό σου. Σταμάτα να υπολογίζεις, να κρατάς τεφτέρι. Μη βιάζεσαι. Αφέσου. Κράτα τη γλύκα των ημερών μέσα σου και αγάπησε έτσι για πάντα.

Χρόνια Πολλά!
Με αγάπη…