Άρτα: Μία πόλη με μοναδικές φυσικές ομορφιές που αξίζει να μπει στο «χάρτη» των διακοπών σου

Δεν είχα ταξιδέψει ποτέ στην Ήπειρο, αλλά πάντα ήθελα να πάω σε αυτά τα μέρη. Να δω από κοντά τα Τζουμέρκα, τον Άραχθο, τον Αμβρακικό και βεβαίως το ξακουστό… Γιοφύρι της Άρτας! Όταν χτύπησε, λοιπόν, το τηλέφωνο και η συνάδελφος Ράνια Μπιτζιλέκη με κάλεσε σε ένα press trip στον νομό Άρτας η χαρά μου ήταν απερίγραπτη. Τι καλύτερο από ένα τριήμερο με καλή παρέα, σε ένα προορισμό που από καιρό είχα βάλει στο μυαλό μου; Και το ταξίδι ξεκινά…

Η πόλη της Άρτας

Η Άρτα απέχει μόλις 3,5 ώρες οδικώς από την Αθήνα. Μία διαδρομή ξεκούραστη με σύγχρονο οδικό δίκτυο και βεβαίως την γέφυρα Ρίου Αντιρρίου που δίνει extra tip. Φτάσαμε λοιπόν στην πόλη. Λίγο πριν το μεσημέρι. Οι άνθρωποι του Δήμου μας υποδέχθηκαν – για να ξεκινήσουν την ξενάγηση, κάτι που θα έκαναν όλες αυτές τις μέρες στις ομορφιές του τόπου – στο Γιοφύρι της Άρτας!

Είναι ξεκάθαρα το πιο ξακουστό Γιοφύρι στην Ελλάδα και αυτό οφείλεται στον θρύλο για τη θυσία της γυναίκας του πρωτομάστορα. Το σημερινό μήκος του πέτρινου γεφυριού της Άρτας φτάνει στα 142 μέτρα και το πλάτος του είναι 3,75 μέτρα, ενώ έχει τέσσερις μεγάλες καμάρες και τρεις μικρότερες. Εντυπωσιακό και πολύ καλά διατηρημένο. Γύρω υπάρχουν όμορφα μέρη για να φας ή να απολαύσεις τον καφέ σου, ενώ η θέα στο ποτάμι σε ταξιδεύει. Οι πρώτες φωτογραφίες ανέβηκαν στο Instagram και όλοι ενθουσιάστηκαν με τις εικόνες από την όμορφη Άρτα!

Επόμενος σταθμός το Αρχαιολογικό Μουσείο, με ευρήματα από την ευρύτερη περιοχή της Αμβρακίας. Εδώ εντύπωση μου έκανε η τέλεια ξενάγηση και ο ιδιαίτερος φωτισμός που είχαν τα ευρήματα. Είδαμε πως ήταν τα σπίτια στην αρχαιότητα, με τι έπαιζαν τα παιδιά, πως γίνονταν οι ταφές, καθώς και πως λειτουργούσε η πόλη τότε. Ένα ιστορικό ταξίδι στο χρόνο με άριστες προδιαγραφές…

Μπορεί η Άρτα να είναι γνωστή για το Γιοφύρι της, αλλά η εκκλησία της Παναγίας της Παρηγορήτισσας ήταν μία αποκάλυψή για μένα. Ναι, η τρίτη στάση της ημέρας τράβηξε την προσοχή μου. Μία εκκλησία που απ’ έξω σε εντυπωσιάζει, αλλά μέσα αυτό που σε περιμένει δεν το έχεις φανταστεί: ένας υπέροχος πελώριος τρούλος που αιωρείται με εντυπωσιακά ψηφιδωτά και τοιχογραφίες. Ατμόσφαιρα μοναδική, εμπειρία αξέχαση. 

Μετά έφτασε η ώρα για να δοκιμάσουμε την ντόπια κουζίνα, στην ταβέρνα της Βαγγελιώς. Φάγαμε τοπικές σπεσιαλιτέ, πίτες, ενώ λάτρεψα το τσουμπλέκι Άρτας, ένα πεντανόστιμο πιάτο που ξεχωρίζει από τις παραδοσιακές συνταγές.

Το απόγευμα ανεβήκαμε στο Κάστρο, αφού δοκιμάσαμε παγωτό στο φημισμένο παγωτατζίδικο της πόλης. Το Κάστρο βρίσκεται σε σημείο πανοραμικό. Όλη η πόλη ανοίγεται μπροστά σου. Για μεγάλο χρονικό διάστημα χρησιμοποιήθηκε ως φυλακή, στην οποία φυλακίστηκε ο στρατηγός Μακρυγιάννης. Μέσα υπάρχει και ένα παλιό ξενοδοχείο “Ξενία” εγκαταλελειμμένο που σύντομα θα αρχίσει να ανακατασκευάζεται σε πολιτισμικό χώρο. Η μέρα έκλεισε με την παρέα να γνωρίζεται καλύτερα πίνοντας ντόπιο τσίπουρο και δοκιμάζοντας μεζέδες.

 Βόλτα στα Τζουμέρκα και στον Άραχθο

Και η δεύτερη μέρα ξημέρωσε! Ξεκινήσαμε πρωί και φτάσαμε στο χωριό Πιστιανά. Με τζιπ και μαζί με την ομάδα από τον Ορειβατικό Φυσιολατρικό Σύλλογο Ξηροβουνίου Αράχθου κατεβήκαμε σιγά σιγά όσο πιο κοντά μπορούσαμε στην Λίμνη Πουρναρίου. Ένα μοναδικό θέαμα, από την 8η σε σειρά τεχνητών λιμνών της Ελλάδας. Δημιουργήθηκε από την συλλογή των νερών του ποταμού Άραχθου και την κατασκευή φράγματος κοντά στον οικισμό Πουρνάρι από όπου πήρε, την ονομασία, το φράγμα και η λίμνη. Στην συνέχεια, περπατήσαμε για λίγο στο Παραποτάμιο Μονοπάτι Πιστιανών. Γραφικό μέσα στο δάσος και με ένα ρυάκι να χαράζει την πορεία της διαδρομής μας. Και ο ουρανίσκος μας δεν έμεινε ανικανοποίητος. Φάγαμε πίτα από τα χέρια της Σοφίας Αναγνωστάκη που μας έδωσε όλα τα info για την περιοχή!

Επόμενη στάση, το Μονοπάτι της Βίδρας και ο Άραχθος ποταμός. Εδώ σταματάω να περιγράφω και σας δείχνω μερικές εικόνες. Γιατί, μία εικόνα ισούται πάντα με χίλιες λέξεις… 

Ένα τοπίο σαν ζωγραφιά, με το ποτάμι να έχει ένα μοναδικό πράσινο χρώμα. Δεν έχεις καμία δικαιολογία για μην κάνεις βουτιά αφού πρώτα περπατήσεις λίγο το μονοπάτι της Βίρδας. Η συνολική διαδρομή των 17 χιλιομέτρων, διαρκεί περίπου 8 ώρες αλλά ανήκει στην κατηγορία που όλοι μπορούνε να το περπατήσουν, αφού έχει ήπιο ύψος καθόλου ανηφόρες ή βράχια ενώ το μικροκλίμα με το ποτάμι δίπλα και τα δέντρα είναι δροσερό ακόμη και τις πολύ ζεστές μέρες. Καταλαβαίνεις. Δεν υπάρχει καλύτερη τοποθεσία να περάσεις τον καύσωνα, που φέτος μας έχει χτυπήσει την “πόρτα” αρκετές φορές. Εγώ περπάτησα 2 χιλιόμετρα και είδα μοναδικά τοπία. Εμπιστεύσου με! Αξίζει. Είναι ιδανικό και για παιδιά.

Επόμενη στάση: ο Άραχθος. Για να είμαστε ειλικρινές μεταξύ μας, δεν πάει αμάξι συμβατό μέχρι κάτω αλλά κατεβαίνεις και με τα πόδια. Είναι εύκολο και έρχεσαι πιο κοντά στη φύση. Ανάσα οξυγόνου και δροσιάς. Μία όαση μέσα στο καυτό καλοκαίρι. Εμείς κολυμπήσαμε, κάναμε φυσικό spa με άργιλο και απολαύσαμε μία πραγματική όαση. Μία εμπειρία που μου έμεινε – και θα σου μείνει – αξέχαστη. 

Καφεδάκι στην Ροδαυγή – για να κλείσει η εξόρμηση σωστά – ένα γραφικό χωριό με θέα στα Τζουμέρκα, τα Ακαρνανικά Όρη και τον μεγαλοπρεπή ναό της Αγίας Παρασκευής, ο οποίος χτίστηκε το 1804 και βρίσκεται σε περίοπτη θέση. Ξεκούραση στην πλατεία με τα παιδιά που έπαιζαν. Η μέρα τελείωσε με φαγητό κάτω από τα δέντρα στην Ταβέρνα της Σοφίας πίσω στα Πιστιανά, με υπέροχες γεύσεις. Κρέατα, πίτες, φρέσκα λαχανικά από τον κήπο σε ντόπιες συνταγές και καλό κρασί. Όνειρο!

Το βράδυ η παρέα έκανε βόλτα στην πόλη που έχει άπειρες επιλογές για φαγητό και ποτό ενώ η ενέργεια που αποπνέει είναι σχεδόν ηδονική. Και για το καλοκαίρι ιδανική. Άρτα είμαι ήδη fan σου και έχω μία ολόκληρη μέρα ακόμη μπροστά μου…

Κρουαζιέρα στον Αμβρακικό παρέα με δελφίνια και χελώνες καρέτα καρέτα

Ξυπνήσαμε νωρίς και ξεκινήσαμε για την Κορωνησία, μία λωρίδα γης μέσα στην θάλασσα. Ένα μαγευτικό ψαροχώρι από όπου πήραμε  το καΐκι “Κατερίνα” με τον καπετάν Μιχάλη και την κυρία Βάγια για την βαρκάδα μας στον Αμβρακικό. Λίγη ώρα μετά παρέα μας δεκάδες δελφίνια, να παίζουν και να μας ακολουθούν, ενώ δεν έλειψαν και οι χελώνες. Αισθάνεσαι ένα με το φυσικό περιβάλλον. Και είσαι. Σιγά σιγά φτάσαμε σε μία μαγευτική ακτή κοντά στην Βόνιτσα, ιδανική για βουτιά. Ε, οι περισσότεροι δεν έχασαν την ευκαιρία για λίγη δροσιά. Καλοκαίρι είναι εξάλλου!

@thesauricaviar

Η βαρκάδα στον Αμβρακικό μας άνοιξε την όρεξη. Για αυτό, γυρίσαμε στην Κορωνησία όπου ο Δημοσθένης Πατέντας και η αδελφή του, Γεωργία, μας περίμεναν στην ταβέρνα “Μυρταριά” για ένα ανεπανάληπτο γεύμα. Χέλι καπνιστό της χαβιάρι από τοπικές επιχειρήσεις που ειδικεύονται σε αυτά, φρέσκιες σαλάτες και καλό κρασί ήταν η καλύτερη πρόταση για μετά την κρουαζιέρα μας. Στην Υγειά μας!

Γυρνώντας κάναμε μία βόλτα στο παραποτάμιο πάρκο της πόλης, το οποίο αναπτύσσεται σε ένα μοναδικό προορισμό για χαλάρωση.

Το ταξίδι μας έκλεισε με ένα τέλειο γεύμα δίπλα στην γέφυρα με τον Δήμαρχο της πόλης, Χρήστο Τσιρογιάννη αλλά και τον Αντιδήμαρχο Πολιτιστικής και Τουριστικής Ανάπτυξης, Κωνσταντίνο Χαρακλιά να μας κάνουν παρέα και να μας ακούνε να μιλάμε με τα καλύτερα λόγια για την πόλη αυτή και τις εμπειρίες που μας πρόσφερε όλες αυτές τις μέρες.

Βέβαια τον κάθε τόπο τον κάνουν οι άνθρωποι του και εδώ γνωρίσαμε μερικούς καταπληκτικούς ανθρώπους. Παρέα μας κάθε μέρα, με την χαρά και την διάθεση να μας δείξουν τα υπέροχα μέρη τους: Θανάση Αρκουμάνη, Θεοχάρη Βαδιβούλη και Γιώργο Τάτση, έχω να δηλώσω ότι χωρίς εσάς η εκδρομή αυτή δεν θα είχε τέτοια επιτυχία!

Η Άρτα δεν είναι μόνο το Γιοφύρι της. Είναι μία πόλη που με μάγεψε και «μπήκε» στον χάρτη με τους αγαπημένους προορισμούς γιατί τα έχει κυριολεκτικά …όλα! Μία πρόταση για όλους με ιστορία, γαστρονομία, φυσικές ομορφιές και καταπληκτικούς ανθρώπους!

Αrt A!