Αγαπητέ Άγιε Βασίλη,
το γράμμα αυτό καθυστέρησε μερικά χρόνια! Πλησιάζω τα 30. Ε, και τι με αυτό; Όσο πλησιάζουμε προς τα Χριστούγεννα θέλω κι εγώ να σου στείλω τις σκέψεις μου. Όχι δεν θέλω το τρενάκι, ούτε το σπίτι του σερίφη. Εκείνο που εγώ ζητώ είναι πιο δύσκολο, αλλά δεν κοστίζει ούτε cent.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Όσο κι αν κοροϊδεύω τους απολογισμούς χρονιάς που μας πιάνουν κάθε χρόνο τέτοιο καιρό, το μυαλό μου στροφογυρίζει σε όλα αυτά που συνέβησαν το χρόνο που πέρασε. Θέλω με λίγα λόγια να κάνουμε μια χριστουγεννιάτικη ψυχοθεραπεία. Και δεν υπάρχει καταλληλότερο πρόσωπο από εσένα. Όλοι σε λατρεύουν και όπως λένε… για όλους φροντίζεις.
Μετρώ τα λάθη, τα σωστά!
Δεν είναι περίεργο που είναι τα Χριστούγεννα η περίοδος του χρόνου όπου όλοι πέφτουμε σε βαθιά περισυλλογή; Πολλές φορές αναρρωτιέμαι αν είναι τα φωτάκια και οι μελωδίες που μας υπνωτίζουν, μας κάνουν να βυθιστούμε σε προσωπικές σκέψεις. Ίσως πάλι είναι η λόγικη “Κάθε νέα αρχή, φέρνει ελπίδα!”! Παίρνει κανείς ανάσα και θέλει να πιστεύει πως ό,τι δεν του βγήκε αυτή τη χρονιά, θα γίνει τώρα. Παίρνω λοιπόν χαρτί και μολύβι και σου γράφω τα λάθη…
– Ήταν λάθος που όταν εκείνη μου ζήτησε να της πω τι αισθάνομαι, εγώ παρίστανα τον σκληρό και τον μυστηριώδη. Δεν μπορεί να φύγει από το μυαλό μου εκείνη η αγωνία στα μάτια της, όταν δεν πήρε καμία απάντηση. Εκείνο το μποτιλιάρισμα που προκάλεσα στο μυαλό της.
– Ήταν λάθος που την έκανα να πιστέψει πως μπορεί πλάι μου να δει πολλές πρωτοχρονιές ακόμη και δεν ήμουν ξεκάθαρος. Γιατί πιστεύω πως κάθε άνθρωπος γνωρίζει μέσα του αν θέλει να έχει μια γυναίκα δίπλα του ή όχι. Εσύ που ξέρεις από παιχνίδια, σίγουρα θα ξέρεις πως παιχνίδι με τα συναισθήματα δεν μπορεί να αποκτήσει κανείς. Κι αν ποτέ το κάνει, μόνο άσχημα αποτελέσματα θα φέρει. Κι εγώ το έκανα…
– Ήταν λάθος που προσπάθησα να βάλω τα συναισθήματά μου στην άκρη για να μην ξεβολευτώ. Η αγάπη θέλει θυσίες! Ξέρω Santa πως αυτό είναι κλισέ…όμως ένας άντρας – όπως βέβαια και μια γυναίκα – πρέπει να είναι διατεθειμένος να αφήσει τη ζωή του πίσω. Να βγει από την καθημερινότητα που έμαθε ως single, γιατί αλλιώς δεν θα δέσει ποτέ το γλυκό!
– Ήταν φυσικά λάθος που δεν της είπα Σ’ αγαπώ, ακόμη κι αν με πλημμύριζε αυτό το συναίσθημα. Είναι καιρός να αντιμετωπίσω το γνωστό κόμπλεξ των ανδρών. Αυτή την αίσθηση πως μια λέξη σε αφήνει “γυμνό” μπροστά σε μια γυναίκα. Σε αποδυναμώνει…
Φέτος τα Χριστούγεννα θέλω…
Πολλές φορές επικρίνουμε τους ανθρώπους που όλο θέλουν, που πάντα κάτι ζητούν, που πάντα κάτι περιμένουν… Τα όνειρα όμως, που στην πράξη μεταφράζονται σε θέλω, είναι και ο λόγος για να ζει κανείς. Για σκέψου μια μέρα Santa να σου ανακοινώσουν πως δεν θα έχεις εκατομμύρια “θέλω”; Για σκέψου πως θα ήταν τα Χριστούγεννά σου χωρίς γράμματα που ονειρεύονται; Πώς θα ένιωθες αν ήξερες ότι του χρόνου δεν θα ξαναφορτωθείς τον σάκκο με τα δώρα;
Εκείνο που θέλω λοιπόν Santa είναι η γυναίκα που θα βρεθεί στο πλάι μου, να δει σε εμένα ό,τι δεν είδε μέχρι σήμερα σε κανέναν άλλο άνδρα. Αλλά κι εγώ, να μπορέσω να ξεκολλήσω από εκείνη την άχαρη φοβία δέσμευσης. Μια γυναίκα που θα με θέλει για αυτό που είμαι και όχι για τον πρίγκιπα του παραμυθιού των παιδικών της χρόνων.
Αυτό θέλω…
Του Λευτέρη Σαββίδη
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
