“Άνδρες… “! Αυτό το σχεδόν επιφωνηματικό απαξιωτικό σχόλιο που από τη μαμά μέχρι την αγαπημένη θα έπειθε κάθε ανίδεο και ανήξερο εξωγήινο πως οι άνδρες είναι μουγγοί, απροσάρμορτοι, ακοινώνητοι και κλεισμένοι στο καβούκι τους. “Να ‘τανε η ζήλια ψώρα…” θα σου απαντήσω εγώ και θα στο αποδείξω με μία και μόνη λέξη. ΜΠΑΛΑ! Αυτή η στρογγυλή δερμάτινη ιδέα που μας δίνει ενέργεια, μας ενώνει, μας κοινωνικοποιεί και μας εκτονώνει!
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Πώς; Δεν πείθεσαι; Απάντησε μου λοιπόν στο εξής. Υπάρχει κάποια αντίστοιχη ενασχόληση στον αστερισμό της γυναίκας που να ενώνει, να παθιάζει και να συγκεντρώνει σε περιοδική βάση τόσο πολύ τις γυναίκες, όσο η μπάλα τους άντρες;
Έχει μπάλα απόψε…
Είναι Euro, είναι ελληνικό πρωτάθλημα, είναι champions league; Είναι μπάσκετ ή βόλλευ; Ακόμη και για αγώνα Δ’ Εθνικής κατηγορίας θα μπορούσαμε να κανονίσουμε την μάζωξη. Είναι κάτι σαν ιεροτελεστία! “Σπίτι σου ρε! Γιατί και την περασμένη φορά που το είδαμε σπίτι σου κερδίσαμε” θα πει κάποιος από την παρέα και θα κλείσει το θέμα. Παίρνει ο καθένας τη θέση του μπροστά στην τηλεόραση – πολύ συγκεκριμένη κάθε φορά – και το show ξεκινά! Φωνάζουμε, ουρλιάζουμε, γκρινιάζουμε, πετάμε αστειάκια για τον αντίπαλο, κοροϊδεύουμε τον άμοιρο από την παρέα που είχε την ατυχία να υποστηρίζει την ομάδα που χάνει. Πίνουμε καμιά μπίρα, τσακίζουμε ανενόχλητοι και πίτσα… Το αποκορύφωμα; Μα φυσικά το GOOOOOAAALLL που αντηχεί ίσα με 30 χιλιόμετρα μακριά!
Μπορεί να έχεις όποιες ενστάσεις θέλεις για το ποδόσφαιρο ή το μπάσκετ και κυρίως για το πόσο χρόνο σπαταλάμε ασχολούμενοι με αυτό, όμως ένα δεν μπορείς να αρνηθείς. Είναι το μόνο πράγμα που καταφέρνει να μας κάνει να ξεσκάσουμε… Να μην θυμόμαστε πόσο έχει πάει ο καφές στο κέντρο της Αθήνας, ούτε πως ο μήνας έχει 20 ακόμη και η τσέπη μας είναι ήδη άδεια. Αδειάζουμε, ξεσκάμε! Και φυσικά, ποτέ κανείς δεν θα φέρει το θέμα “τι γίνεται με τη Μαρία;” για τον Γιώργο που έχει δαγκώσει τη λαμαρίνα και εκείνη ούτε να τον κοιτάξει. Αυτά δεν τα συζητάς την ώρα που παίζει η ομάδα. Όχι σαν κι εσένα που μέρα είναι, νύχτα είναι θα φέρεις πάντα την κουβέντα στα γκομενικά! Δεν πα να είσαι στην ουρά για το ΙΚΑ… εκεί το ίδιο βιολί για τον έρμο τον άνδρα που δεν λέει να σε καταλάβει.
Γιατί μια γυναίκα δεν μπορεί…
Σκεφτόμουν τόση ώρα πως γίνεται οι γυναίκες που διαφημίζουν τόσο τις φιλίες τους, αλλά και την έφεση στις κοινωνικές σχέσεις να μην μπορούν να κάνουν κάτι αντίστοιχο. Να έχουν δηλαδή μια ασχολία που τις συγκεντρώνει όπως άλλοτε “Κάθε Κυριακή στην εκκλησία”… Κάτι σαν το ποδόσφαιρο που να τις παρακινεί να βρεθούν και να ξεχαστούν για 2 ώρες. Από όλα όμως! Αλλά πως να συμβεί αυτό; Οι παρακάτω θα ήταν μερικές μόνο από τις δυσκολίες…
– Δύσκολες μέρες: Τις μισές μέρες του χρόνου θα ήσουν “αδιάθετη”, θα πονούσες και θα ήθελες να κάτσεις σπίτι να ηρεμήσεις. Τις υπόλοιπες θα περίμενες να σου έρθει περίοδος και έτσι πάλι θα ακύρωνες την συνάντηση και στα ενδιάμεσα η μάζωξη θα ακυρωνόταν από τις υπόλοιπες της παρέας για τους ίδιους ακριβώς λόγους.
– Τσακωμένες με τον χρόνο: Πιστεύω πως θα ήταν αδύνατο για μια παρέα κοριτσιών να συναντηθούν όλες μαζί στην ώρα τους για να παρακολουθήσουν κάτι! Γιατί φυσικά το γεγονός πως θα βρισκόσασταν σε κάποιο σπίτι, δεν σημαίνει πως θα χρειαζόσουν λιγότερο από 2 ώρες για να αποφασίσεις τι θα βάλεις!
– Αδυναμία συγκέντρωσης σε ένα και μόνο θέμα (εκτός κι αν είναι ο “Τιτανικός”): Έχεις παρατηρήσει πόσο δύσκολο είναι για μια παρέα κοριτσιών να εξακολουθήσουν τη συζήτηση γύρω από ένα θέμα για περισσότερο από μισή ώρα (μπορεί να λέω και πολύ); Πώς να μείνετε σιωπηλές και συγκεντρωμένες σε ένα μόνο πράγμα; Εκεί που μιλάτε για την οικονομική κρίση η συζήτηση έχει πάει σε εκείνον το γκόμενο παλιά που κυκλοφορούσε με Φεράρι, αλλά δεν μπήκε στον κόπο ποτέ να κεράσει ένα καφέ! Κι από εκεί στις καταπληκτικές γόβες που είδες τις προάλλες στην αγορά!
– Για όλα φταίει ο γκόμενος: Η Κατερίνα χώρισε και έχει πέσει στα πατώματα. Πέφτει σύρμα σε όλη την γυναικοπαρέα και σε λίγο βρίσκεστε σπίτι της να βρίζεται τον “μπιπ” που της έκανε τέτοια ιστορία. Και φυσικά την βάζετε κάτω την δόλια και την ρωτάτε με κάθε λεπτομέρεια τι της είπε και τι αντίστοιχα απάντησε κι εκείνη. Ίσως είναι και ο μόνος λόγος που θα μαζευτείτε και θα παρηγορείτε η μία την άλλη για ατελείωτες ώρες. Δεν χωρίζει όμως η κολλητή κάθε εβδομάδα…
– Τσακωμένες με την παιδικότητα: “Αυτός ο ‘όχλος’, αυτή η βαβούρα! Ω, Θέ μου” σκέφτεσαι. Σου φαίνεται ανώριμο να κάθεσαι και να παθιάζεσαι για τέτοια ανούσια πράγματα (Δεν λέω, υπάρχουν και οι εξαιρέσεις!). Είσαι μεγάλη πια (κι ας το λες αυτό από τα 14) για να φωνάζεις συνθήματα, να χοροπηδάς από χαρά και να ουρλιάζεις για μια ομάδα. No comment…
– Εμμονή με την τελειότητα: Τέλος, νομίζω πως δεν μπορείτε να αντέξετε μια τέτοια συνήθεια σε εβδομαδιαία βάση. Γιατί; Μα φυσικά γιατί έχετε εμμονή με την καθαριότητα και την τάξη που θα σας σκότωνε να είστε κάθε μέρα με το σφουγγαρόπανο στο χέρι μην τύχει και πέσει στην αντίληψη της φιλενάδας πως δεν είχατε ξεσκονήσει κάτω από το τραπεζάκι του σαλονιού… ΤΙ ΝΤΡΟΠΗ!!
ΠΡΙΝ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ…
Πριν αρχίσεις να επιχειρηματολογείς για το αντίθετο, πες μου, πες μου πότε ούρλιαξες από χαρά χωρίς να σε νοιάξει τι θα πει ο κόσμος. Πότε βροντοφώναξες; Πότε τσίριξες από ενθουσιασμό; Πότε έζησες τη χαρά του Γκοοοοοοοοοοολ!
Πότε μαζεύτηκες με τις φίλες σου για να παρακολουθήσετε κάτι κοινό; Εντάξει! Αγαπάτε τη μόδα, τα ρούχα, τα παπούτσια, αλλά πες, μαζευόσαστε σε σπίτια για να δείτε τα catwalks και να χειροκροτήσετε; Ακυρώνετε τα ραντεβού για να δείτε με τις φίλες σας τις νέες τάσεις;
Λένε πως οι γυναίκες εκδηλώνουν πιο εύκολα τα συναισθήματά τους, αλλά τελικά νομίζω πως αυτό ισχύει μόνο όταν μιλάμε για άντρες. Γιατί σε όλα τα υπόλοιπα εμείς είμαστε πιο εκδηλωτικοί…. Γκοοοοοοοοοολ!
Toυ Λευτέρη Σαββίδη (Tweet me @lefterix28)
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
