Παλεύεις κάθε μέρα να είσαι ο εαυτός σου. Όμως έχεις σκεφτεί ποτέ πόσους ρόλους παίζεις καθημερινά; Παίζεις τη χαζή όταν στη δουλειά γίνεται η στραβή. Την έξυπνη σε εμένα τον έρμο που προσπαθώ να βάλω πλυντήριο στο σπίτι. Την παιδούλα στον μπαμπά σου που σου έχει αδυναμία, την ώριμη στην μητέρα σου που μια ζωή σε θεωρεί παιδί. Τελικά πόσες μάσκες μπορεί να φοράει ένας άνθρωπος κάθε μέρα;
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
ΠΑΙΖΟΥΜΕ ROLE PLAYIN’?
Πριν κοκκινίσεις από τη ντροπή για τις ανήθικες προτάσεις που περιμένεις να ξεφύγουν από το στόμα μου, ηρέμησε. Αν και είμαι σίγουρος πως κι εσύ έχεις φανταστεί τον εαυτό σου σε ρόλο Λολίτας, Dominatrix ή δασκάλας, άλλος είναι ο σκοπός μου.
Εγώ λοιπόν θα προτείνω κι εσύ θα “φοράς”
Διαλέγω τη μάσκα της συνείδησης… Μέσα από τα μάτια της μπορείς να δεις πόσο πολύ γκρινιάζεις κάθε μέρα για ό,τι στραβό ή δύσκολο σου συμβαίνει. Πόσο δυσανασχετείς που είμαι αυτός που είμαι και δεν είμαι ο πρίγκιπας του παραμυθιού.
Έζησαν αυτοί καλά στον παραμυθένια αψεγάδιαστο κόσμο τους κι εμείς καλύτερα στην πραγματικότητα που θέλει τον γαλαζοαίματο σύντροφό σου βαρετό, νευρικό, κακόκεφο, αλλά και έξυπνο, ρομαντικό και ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ!
Ντύσου καραμέλα και σκέψου πόση γλύκα μπορεί να σου αφήνει στο στόμα. Κάνε αυτή τη γλύκα λόγια και πες μου πως νιώθεις για μένα. Γιατί είναι φορές που νιώθω πως ντύνεσαι βαλίτσα που κουβαλάς στο σπίτι τα άγχη, τις ανησυχίες, την κούραση και τις δυσκολίες της δουλειάς.
Σκέψου πόσο πιο εύκολα θα αντιμετωπίσεις την κοπιαστική καθημερινότητα, όταν αφήσεις τις έννοιες στο αυτοκίνητο και δεις μέσα από μια διάφανη γυαλιστερή καραμέλα. Άλλωστε μην ξεχνάς πως το γλυκό, ταιριάζει μόνο με γλυκό!
Έλα στα δικά μου παπούτσια! Τι θα έλεγες μέρες που είναι να ντυθείς εσύ εγώ και εγώ εσύ; Δυο ζευγάρια μάτια, λίγα μέτρα πιο δίπλα από σένα. Μια φιγούρα που σε κοιτάει στα μάτια. Ένας τρόπος να δεις πως σε βλέπω. Είναι σίγουρο πως θα εκπλαγείς από τον τρόπο που αντιλαμβάνεται η ανδρική ματιά τη γυναίκα που αγαπά.
Κι αν η θηλυκότητα έχει πιστωθεί όλα αυτά τα χρόνια το συναίσθημα, στοιχηματίζω πως το πείραμα θα σου αλλάξει την κοσμοθεωρία. Που ξέρεις ίσως με αυτόν τον τρόπο να καταφέρω κι εγώ να σε καταλάβω, που τόσο διαμαρτύρεσαι ό,τι δεν τα καταφέρνω.
Βάλε γκρίζα μαλλιά… Στα ’79 όταν θα ‘σαι γιαγιά! Τι είναι αυτό που θα βλέπεις μέσα από τα γυαλιά μυωπίας; Εγώ θα βρίσκομαι εκεί; Είμαι στα σχέδια σου για το μακρινό μέλλον; Μπορείς να φανταστείς τη σκηνή; Καθισμένη σε μια κουνιστή καρέκλα, να θυμάσαι πως περάσαν σαν νερό 30 χρόνια με τον ίδιο άνθρωπο. Αντέχεις;
ΜΑΣΚΕΣ ΦΟΡΑΜΕ ΟΛΟΙ
Δεν είναι κακό. Όλοι μας φοράμε μάσκες για να βγούμε από μια δύσκολη κατάσταση. Μια μάσκα είναι και ο καλός μου εαυτός όταν προσπαθώ να σε πλησιάσω για πρώτη φορά. Όχι, δεν υπονοώ πως αυτός που γνώρισες την πρώτη φορά δεν έχει καμία σχέση με αυτό που είμαι τώρα. Απλά σου εξηγώ πως οι μάσκες είναι για να μπορούμε να προσαρμοζόμαστε στο περιβάλλον. Εγώ απλά προτείνω να φορέσουμε την μάσκα της αγάπης και να μην την βγάλουμε ποτέ… σε πιάνει αναγούλα και μόνο στο άκουσμα της πρότασης; Μήπως τότε δεν θέλεις σχέση και απλά θες να έχεις κάτι να ασχολείσαι;
Toυ Λευτέρη Σαββίδη
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ