Γυναίκα και αυτοκίνητο! Από που να αρχίσει κανείς και που να τελειώσει; Ατελείωτα τα πειράγματα στις ανδροπαρέες, αμέτρητα τα αστεία e-mail με γυναικείες γκάφες πίσω από το τιμόνι και χιλιάδες οι γυναίκες που γίνονται έξω φρενών μόνο και μόνο στην παραμικρή υπόνοια ειρωνείας πίσω από τις οδηγικές τους ικανότητες.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Πριν δω κάποιο γυναικείο καλοφτιαγμένο χέρι να περνά μέσα από την οθόνη του υπολογιστή και να με αρπάζει από το γιακά, προλαβαίνω να σου πω, πως εν αρχή ην ο άνθρωπος! Τι εννοώ; Πολύ απλά, η οδηγική ικανότητα, όπως και όλα τα πράγματα στον κόσμο, είναι θέμα χαρακτήρα και όχι φύλου. Το φύλο απλά δημιουργεί την προδιάθεση. Πώς για παράδειγμα κάποιες γυναίκες έχουν προδιάθεση να κάνουν δίδυμα; Ε, μια γυναίκα έχει προδιάθεση να κάνει την οδήγηση ένα από τα καλύτερα ανέκδοτα.
Η ΠΡΩΤΗ ΓΝΩΡΙΜΙΑ
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Δηλαδή τη διαδικασία επιλογής του αυτοκινήτου που θα αγοράσεις.Ένας άνδρας, εγώ για παράδειγμα, θα εξετάσω όλα τα χαρακτηριστικά του αυτοκινήτου: τα κυβικά του, πόσα λίτρα καίει ανά 100 χιλιόμετρα, σε πόσα δευτερόλεπτα πιάνει τα 100 χλμ/ώρα. Θα μπω σε φόρουμ για να δω τι προβλήματα μπορεί να “βγάζει”. Κάηκες; Σου φαίνονται όλα αυτά κινέζικα; Μα είναι απολύτως φυσικό. Μπορεί ο άνδρας να αντιμετωπίζει το αυτοκίνητο ως προέκταση του πέους του, η γυναίκα από την άλλη το αντιμετωπίζει σαν αξεσουάρ. Όπως ακριβώς η τσάντα και το φουλάρι της.
Θυμάμαι πριν από μερικά χρόνια όταν η φίλη μου η Στέλλα έκανε έρευνα αγοράς για το πρώτο της αυτοκίνητο. Εγώ είχα ήδη το δίπλωμα αρκετά χρόνια και ζήτησε τη γνώμη μου. Της σύστησα κάποιο μοντέλο για το οποίο είχα ακούσει καλές κριτικές και αποφάσισε να περάσει από την αντιπροσωπεία για ένα test drive. Επιστρέφοντας, μου απάντησε: “Λευτέρη δεν μου άρεσε. Κάθησα στη θέση του οδηγού και έπαθα κατάθλιψη. Κανένα χρώμα στο ταμπλό! Άσε που δεν είχε έκδοση με δερμάτινα καθίσματα”. Για τα χαρακτηριστικά που αφορούν στην οδήγησή του, ούτε λόγος… Ποιος νοιάζεται για την σταθερότητα στο δρόμο άλλωστε, αν το αυτοκίνητο δεν έχει χρωματιστά κουμπάκια;
ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ… ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΣΠΙΤΙ ΣΟΥ
Εδώ μπορώ να πω, πως έχω εντυπωσιαστεί. Μπορεί να μην έχεις καλώδια για να το βάλεις μπροστά σε περίπτωση που μείνεις από μπαταρία (ναι, εκείνα τα μαύρα, κόκκινα με το “μανταλάκι” στην άκρη!), αλλά σε ο,τιδήποτε άλλο συναγωνίζεσαι και εμπορικό κέντρο. Χαρτομάντηλα σε συσκευσασία αυτοκινήτου, χαρτομάντηλα τσέπης! Γάζες, οινόπνευμα, αλλά φυσικά και ασετόν, μανό, ρουζ, πινέλα, κραγιόν, μολύβια. Όταν πάμε βόλτα με το αυτοκίνητό σου νιώθω σίγουρος πως θα με ακολουθήσεις παντού, γιατί πολύ απλά όλο και κάποιο ρουχαλάκι θα έχεις στο porte-baggage για να κάνεις το συνολάκι από απογευματινό, βραδινό!
Και τέλος, τα μπιχλιμπίδια και τα στράφταλα. Ακόμη και οι ταξιτζήδες ή οι οδηγοί φορτηγού με τα τεράστια λούτρινα ζάρια και τα φωτεινά “ερωτικά” βέλη, θα ζήλευαν τη συλλογή από αρκουδάκια, κουκλάκια, φυλαχτά, σταυρουδάκια, αρωματικά χώρου σε σχήμα πολύτιμης πέτρας και άλλα souvenir που κουβαλάς καθημερινά στο αυτοκίνητό σου.
ΠΑΡΚΑΡΙΣΜΑ; ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ;
Πίστεψέ με δεν έχω καμία διάθεση φαλοκρατισμού. Σου μιλάω εκ πείρας. Έχω αλλάξει θέση με την κοπέλα μου ή ακόμη και άλλες φίλες μου δεκάδες φορές την κρίσιμη στιγμή που βρέθηκε η πολυπόθητη θέση πάρκινγκ. Κάτι σε πιάνει, σε λούζει κρύος ιδρώτας! Αγχώνεσαι που κλείνεις τον δρόμο μέχρι να παρκάρεις; Φοβάσαι μην ακούσεις καμιά χοντράδα από κάποιον ψευτο-νταή; Βαριέσαι; Δεν ξέρω! Η αλήθεια όμως είναι πως δεν τα καταφέρνεις. Και το αστείο της υπόθεσης είναι πως αν σε έβαζα να παρκάρεις σε σημείο όπου δεν κυκλοφορούσαν αυτοκίνητα, θα το κατάφερνες καλύτερα κι από εμένα. Δεν είναι θέμα ικανότητας, αλλά ψυχολογίας.
Θέλεις μια συμβουλή; Σκέψου το σαν μια πρόκληση. Βάλε στοίχημα με τον εαυτό σου ή ακόμη και με το αγόρι σου πως μπορείς να παρκάρεις ακόμη και αν το αυτοκίνητο χωράει τσίμα τσίμα. Θα εκπλαγείς με το τι μπορείς να κάνεις.
ΑΣ ΠΑΙΞΟΥΜΕ ΤΟ ΧΑΛΑΣΜΕΝΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ
Κι εδώ περνάμε στη ζώνη του λυκόφωτος. Προσπαθώντας να γράψω όσο πιο αντικειμενικά μπορούσα για τη σχέση σου με το αυτοκίνητο, αποφάσισα να κάνω γκάλοπ στο γραφείο. Ένα σωρό γυναίκες γύρω μου, ανεξάρτητες, δυναμικές με δική τους δουλειά και φυσικά αυτοκίνητο εδώ και χρόνια. Σε πληροφορώ καμία, μα καμία όμως, δεν ήξερε να αλλάξει λάστιχο. Μην πας να μου ξεφύγεις! Είμαι σίγουρος. Ούτε εσύ το έχεις επιχειρήσει ποτέ. Τα σχόλια εδώ περιττεύουν… το μόνο που θα πω είναι πως το λιγότερο που πρέπει να γνωρίζεις είναι η διαδικασία. Έστω και αν δεν σου χρειαστεί ποτέ. Νομίζω πως δεν υπάρχει λόγος να αναφερθώ σε λάδια, νερό και υγρά φρένων… Αυτά μάλλον είναι πράγματα που γνωρίζει μόνο ο μηχανικός σου.
ΓΥΝΑΙΚΕΣ – ΣΟΥΜΑΧΕΡ 1-0
Για το τέλος κράτησα μια παραδοχή που μπορεί και να με γλιτώσει από τον προπηλακισμό. (Πρώτα, πρώτα από τις συναδέλφους στο γραφείο κι ύστερα από εσένα). Ένας άνδρας, συχνά, ανάγει το αυτοκίνητο σε κάτι μυθικό, με υπερφυσικές δυνάμεις, μέσα στο οποίο νιώθει σαν βασιλιάς. Τι κι αν τίποτα δεν πάει καλά στη ζωή του, το αυτοκίνητο είναι ιερό. Τον κάνει να νιώθει αυτοπεποίθηση, του αναπτερώνει το ηθικό. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε το αυτοκινούμενο καμάκι… μέσα από τη σιγουριά του αυτοκινήτου δεν φοβάται μην “φάει” την τσάντα στο κεφάλι!
Εσύ από την άλλη έχεις πιάσει το πραγματικό νόημα της χρήσης ενός αυτοκινήτου. Να σε μεταφέρει γρήγορα, αλλά και με ασφάλεια στον προορισμό σου. Γι’ αυτό πιστεύω πως μια γυναίκα που έχει ξεπεράσει το φόβου της… ασφάλτου, είναι συνήθως πιο προσεκτική και σέβεται και τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας, αλλά και εκείνους που βρίσκονται μαζί της στο αυτοκίνητο. Δεν υπάρχει χειρότερο συναίσθημα, από το να αισθάνεσαι πως κάποιος άνθρωπος κρατάει τη ζωή του στα χέρια σου, επειδή θελει να συναγωνιστεί τον Σουμάχερ στην Κηφησίας.
Του Λευτέρη Σαββίδη
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
