Τρία χρόνια. Τρία ολόκληρα χρόνια κοιμόμουνα μαζί του, γνώριζα τους γονείς του και επέμενε ότι δεν έχουμε σχέση. Κάθε φορά που αντιδρούσα σε κάτι ή έκανα μια σκηνή ζηλοτυπίας με αποστόμωνε ως εξής: “εσύ τώρα, ως τι μιλάς;”, “γκόμενά μου είσαι;”, “ό, τι θέλω θα κάνω”. Κι όταν τολμούσα να μιλήσω για τα τρία χρόνια σχέσης, πάθαινε ντελίριο: “Εσύ νομίζεις ότι έχουμε σχέση, εγώ είμαι μόνος μου”. Και τι ακριβώς κάνουμε τόσο καιρό; “Εγώ περνάω καλά, εσύ δεν ξέρω τι κάνεις”. Από θαύμα τη γλίτωσε ο συγκεκριμένος, σας το δηλώνω.
Πώς να αντιδράσεις
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
-“Ο,τι κι αν είναι αυτό που τρομάζει το σύντροφο σου και δεν δεσμεύεται, σε καμία περίπτωση μην περιμένεις να λύσεις αυτό το ζήτημα με γκρίνια ή με απειλές. Σίγουρα θα χαθεί άδοξα η μάχη” εξηγεί η ψυχολόγος Μάγδα Δασκαλάκη.
Και έτσι ακριβώς είναι. Η μάχη χάθηκε. Τι να κάνω όμως η γυναίκα; Μια ψυχραιμία την έχω. Πόσο να αντέξει; Πώς να μην γκρινιάξω, πώς να μην αρχίσω τις απειλές όταν έχει φτάσει τη λογική μου στο γκρεμό;
-“Προσπάθησε να τον κατανοήσεις και να συζητήσεις μαζί του χωρίς ενδοιασμούς και φοβίες, τι ακριβώς είναι αυτό που τον συγκρατεί” λέει η κ. Δασκαλάκη.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Προσπάθησα. Αλλά μάλλον το παρελθόν είχε παίξει σοβαρά το ρόλο του. Μια πρώην που ξύπνησε ένα πρωί και δήλωσε “ξέρεις δεν είμαι πια ερωτευμένη μαζί σου” ήταν σίγουρα η αιτία που εγώ σπατάλησα τρία χρόνια από τη ζωή μου.
-“Αν κουβαλά τις φοβίες του από προηγούμενες αποτυχημένες προσπάθειες, μοιράσου μαζί του και τις δικές σου ανησυχίες, αλλά διαβεβαίωσέ τον ότι η σχέση ήδη προχωρά καλά και ότι μαζί θα μπορέσετε να ξεπεράσετε τα όποια εμπόδια” λέει η ψυχολόγος.
Προσπάθησα. Αλλά όταν άκουγε στη ροή του λόγου μου τη λέξη “σχέση”…. άστα! Μετά προσπάθησα να τα πω χωρίς τη λέξη “σχέση” -περιφραστικά. Κάπως καλύτερα, ομολογώ.
-“Ζήστε την κάθε στιγμή μαζί του χαλαρά και χωρίς το άγχος της ερώτησης “που πάμε εμείς οι δύο”. Με τον τρόπο αυτό άλλωστε αποδεικνύεις στον άλλον ότι η σχέση σας κυλά υπέροχα” σύμφωνα με την ψυχολόγο.
Και εδώ ακριβώς είναι που παίρνω μηδέν και μένω μετεξεταστέα. Με είχε φρικάρει τόσο πολύ η κατάσταση, είχαν πειραχτεί τόσο πολύ τα νεύρα μου, που ρωτούσα και ξαναρωτούσα. Έφερνα την κουβένα σχεδόν διαστροφικά πάντα εκεί. Αποτέλεσμα; Χαμός!
-”Αν νιώθεις ότι πραγματικά έχει χαθεί η αίσθηση του χρόνου, μη διστάσεις να βάλεις κάποιες χρονικές προθεσμίες εσύ η ίδια στον εαυτό σου για το πόσο είσαι διατεθιμένη ακόμα να περιμένεις” λέει η ψυχολόγος Μάγδα Δασκαλάκη και αρχίζω να νιώθω ντροπή γιατί όσα χρονικά όρια κι αν είχα βάλει, όλο τα αγνοούσα. Είχα πάθει ψύχωση. Είναι σαφές νομίζω.
-
“Ζητήστε βοήθεια από κοινού από κάποιον ειδικό” προτείνει.
Anyway! Εγώ δεν έκανα τίποτα από αυτά και φυσικά χωρίσαμε. Κάποια στιγμή βρήκα τη δύναμη κι έφυγα. Μέχρι να φύγω δεν είχε αλλάξει απολύτως τίποτα. Βέβαια, από αυτά που πρότεινε η ψυχολόγος δεν είχα κάνει σχεδόν τίποτα. Κι όταν είχα κάνει, το είχα κάνει λάθος!
Της Ξένιας Ιωάννου
Με την πολύτιμη συνεργασία της ψυχολόγου Μάγδας Δασκαλάκη
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ