Η ανοχή ή η συμμετοχή μιας μητέρας στη σωματική κακοποίηση του παιδιού της είναι μια εξαιρετικά περίπλοκη και τραγική κατάσταση που μπορεί να οφείλεται σε ψυχολογικούς, κοινωνικούς και οικονομικούς παράγοντες. Άλλες φορές πάλι μπορεί να απορρέει από προσωπικά τραύματα ή την ανάπτυξη συγκεκριμένων δυναμικών εξουσίας μέσα στην οικογένεια.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Τι μπορεί να συμβαίνει:
- Φόβος και Υποταγή προς τον Σύντροφο
- Σε πολλές περιπτώσεις, η ύπαρξη ενός βίαιου ή εκφοβιστικού προς τη μητέρα συντρόφου, μπορεί να την κάνει να νιώθει ότι δεν έχει επιλογή παρά να υπακούει στις εντολές του και να δείχνει ανοχή στη βιαιότητα που ο ίδιος ασκεί στο παιδί της, λόγω του φόβου για τη δική της ασφάλεια. Σε περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας, ο σύντροφος – θύτης μπορεί να χρησιμοποιεί τη δύναμη και την εξουσία του για να ελέγχει τη μητέρα και να την αναγκάζει να συμμορφώνεται με τις πράξεις του, παίρνοντας το ρόλο του εξουσιαστή και της αυθεντίας.
- Συναισθηματική Εξάρτηση
- Γυναίκες με χαμηλή αυτοπεποίθηση, που δεν έχουν λάβει αποδοχή και αγάπη από την πατρική οικογένεια είναι πιθανό να καταλήξουν συναισθηματικά εξαρτημένες από τον σύντροφό τους, πιστεύοντας ότι δεν μπορούν να ζήσουν χωρίς αυτόν. Αυτή η εξάρτηση μπορεί να τις οδηγήσει στο να παραβλέπουν ή ακόμα και να συμμετέχουν στην κακοποίηση του ίδιου τους του παιδιού προκειμένου να διατηρήσουν τη σχέση τους.
- Ιστορικό Κακοποίησης
- Αν η μητέρα έχει ιστορικό κακοποίησης στη δική της ζωή ή βιώνει μια σταθερά κακοποιητική συναισθηματική σχέση, μπορεί τελικά να εσωτερικεύσει τέτοιες συμπεριφορές ως «κανονικές». Ο κίνδυνος που προκύπτει από κάτι τέτοιο είναι πως από ένα σημείο και μετά μπορεί να μην αντιλαμβάνεται πλήρως τη σοβαρότητα της κακοποίησης ή και να την επαναλαμβάνει. Εξίσου πιθανό είναι να αρχίσει να πιστεύει πως το παιδί της αξίζει την κακοποίηση, γιατί «αυτό φταίει» που ο ερωτικός σύντροφος είναι δυσαρεστημένος μαζί του.
- Δομή Προσωπικότητας
- Κάποιες μητέρες λόγω συναισθηματικής ανωριμότητας, αλλά και εξαιτίας ναρκισσιστικών ή αντικοινωνικών στοιχείων προσωπικότητας μπορεί να βρίσκονται σε άρνηση ή να ελαχιστοποιούν τη σοβαρότητα της κακοποίησης, ίσως γιατί είναι πολύ δύσκολο να αποδεχτούν ότι ο σύντροφός τους είναι ικανός για κακοποιητικές πράξεις απέναντι στο παιδί τους ή και γιατί οι ίδιες νιώθουν την ανάγκη να αποκτήσουν εξουσία εκεί που μπορούν, δηλαδή απέναντι σε κάποιον πιο αδύναμο από τις ίδιες, όπως είναι το παιδί τους.
- Ψυχικές Διαταραχές και Χρήση Ουσιών
- Ορισμένες μητέρες μπορεί είτε να πάσχουν από σοβαρές ψυχολογικές ή ψυχιατρικές διαταραχές, είτε να κάνουν χρήση ουσιών ή αλκοόλ, με αποτέλεσμα να επηρεάζεται η ικανότητά τους να λαμβάνουν σωστές αποφάσεις προκειμένου να φροντίζουν και να προστατεύουν τα παιδιά τους.
- Έλλειψη Υποστήριξης και Οικονομικές Δυσκολίες
- Όταν η μητέρα δεν πλαισιώνεται από ένα υγιές υποστηρικτικό πλαίσιο και είναι κοινωνικά απομονωμένη ή οικονομικά εξαρτημένη, είναι πιθανό να αγκιστρωθεί στον σύντροφό της προστατεύοντας την εικόνα του και θεωρώντας πως εκείνος θα αλλάξει, εάν η ίδια υπακούσει στις όποιες εντολές του.
Προκειμένου να αποφεύγονται τα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας έμφαση θα πρέπει να δίνεται στην πρόληψη με την ευαισθητοποίηση και την εκπαίδευση των γονέων μέσα από την παρακολούθηση Σχολών Γονέων, αλλά και η συντονισμένη παρέμβαση από ειδικούς ψυχικής υγείας, κοινωνικές υπηρεσίες και νομικές αρχές σε περίπτωση όχι μόνο πρόκλησης, αλλά και υποψίας βλάβης κατά ανηλίκων.
Ελπίδα Μ. Παναγιωτουνάκου
Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπεύτρια, Msc
elpidapanagiotounakou.gr
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ