Είναι μερικές φορές που πραγματικά θα ήθελες να έχεις τον ορό της αλήθειας. Να καταλάβεις αν σου λέει ψέματα, αν είναι ειλικρινής μαζί σου… και να ηρεμήσεις. Μπορεί η τεχνολογία να μην έχει προχωρήσει τόσο πολύ, το ίδιο μας το σώμα όμως έχει ήδη φροντίσει. Αρκεί να έχεις ανοιχτά τα μάτια σου και να έχεις ακονίσει καλά την παρατηρητικότητά σου μιας και υπάρχουν σημάδια – κινήσεις που δεν μπορεί να ελέγξει ούτε ο πιο ψύχραιμος ψεύτης.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Κάποιος που λέει ψέματα λοιπόν…
-Έχει την τάση να φέρνει τα χέρια του στο στόμα. Σαν να καλύπτει αυτά που λέει. Γιατί; Γιατί λέει ψέματα και το σώμα του αντιδρά αντανακλαστικά. Τσέκαρέ το και μόνη σου, όταν εσύ λες ψέματα. Θα δεις ότι όλο το παιχνίδι μετατοπίζεται στο στόμα. Είτε το καλύπτεις με το χέρι, είτε χαϊδεύεις, είτε δαγκώνεις τα χείλια σου.
-Τα χέρια γενικότερα κατευθύνονται προς το πρόσωπο. Μπορεί δηλαδή να μην καλύπτει το στόμα του, αλλά να αγγίζει τη μύτη του συνέχεια σαν κάτι να τον ενοχλεί, σαν κάτι να τον φαγουρίζει. Ή μπορεί να αγγίζει το λοβό του αυτιού του ή τον αυχένα του. Το νου σου! Όταν τα χέρια αρχίζουν και ασχολούνται συνέχεια με φρύδια, χείλια, στόμα, αυτιά… κάτι δεν πάει καλά.
-Δεν σε κοιτάει στα μάτια. Κοιτάζει κυρίως προς τα κάτω. Έχει ρίξει τα μάτια του στο πάτωμα και ψεύδεται.
-Αυτό όμως είναι ένα κοινό μυστικό, οπότε λάβε υπόψην σου πως υπάρχουν και εκπαιδευμένοι ψεύτες. Ξέρουν δηλαδή ότι πρέπει να σε κοιτάνε στα μάτια. Κι εδώ όμως υπάρχει το στοιχείο που θα τους προδώσει. Ο ψεύτης που σε κοιτάει στα μάτια… το παρακάνει, είναι υπερβολικός στο κοίταγμα… ή μπορεί το κεφάλι του να γέρνει προς τα πίσω ή ανοιγοκλείνει τα μάτια του περισσότερο από το συνηθισμένο -πιο γρήγορα. Χα!
-Η καρδιά του χτυπάει πιο δυνατά, πιο γρήγορα. Ταχυκαρδία, ο ψεύτης. Με αποτέλεσμα η ανάσα να χάνει το ρυθμό της. Από αυτή θα το καταλάβεις, αν δεν μπορείς να τον πλησιάσεις και να πιάσεις την καρδιά του.
Tip: Παρατήρησε το εξής… Ο “Πινόκιο” συνήθως παίρνει μια βαθιά ανάσα στην προσπάθειά του να γλιτώσει από αυτό που τον κάνει να πνίγεται.
-Δεν κάθεται σε μια μεριά. Δεν τον χωράει ο τόπος. Είναι υπερκινητικός. Νευρικός. Κινείται συνεχώς. Μπορεί να αλλάζει απότομα τη στάση του σώματός του ή να αλλάζει θέσεις συνέχεια. Δεν είναι ήρεμος και δεν βολεύεται πουθενά. Μπορεί να κουνάει νευρικά το πόδι του πάνω κάτω ή τα δάχτυλά του στο τραπέζι. Γενικά, παρατηρείται μια κινητικότητα στοn χώρο του κι αυτό δεν είναι καλό.
-Τον πιάνουν οι γλύκες. Γλυκαίνει και αρχίζει τα καλοπιάσματα. Σε χαϊδεύει, σε πλησιάζει και σε αγγίζει τρυφερά, κάνει ό, τι μπορεί για να σου διώξει τις υποψίες. Οπότε, το νου σου, αν ξαφνικά, σε άκυρο timing ξεκινήσει τις γλύκες.
-Χαμογελάει; Αμέ! Στο ξεκάρφωτο… ξαφνικά ένα χαμόγελο. Για παρατήρησε καλύτερα… Μήπως είναι λίγο νευρικό αυτό το χαμόγελο; Λίγο αμήχανο;
-Αλλάζει η φωνή του. Γίνεται πιο γλυκιά, πιο τρυφερή, πιο απαλή, γιατί προσπαθεί να σε παρασύρει με τη γοητεία του, να κινητοποιήσει το συναίσθημά σου… που σε τυφλώνει. Μπορεί να αλλάξει η χροιά της φωνής του, το χρώμα της. Μπορεί να κάνει μεγάλες παύσεις καθώς μιλάει ή να τραυλίζει ακόμα -εξαρτάται από την ταραχή του.
-Επιτίθεται; Κάποιοι ψεύτες, ναι. Αγριεύουν. Αντί να αμυνθούν, αρχίζουν την επίθεση και γίνοντα αδιακαιολόγητα κακοί. Και ξανά, μια υπερβολή χαρακτηρίζει την ιστορία…
-Δεν μιλάει πολύ. Λίγα λόγια. Κοφτά. Λίγες λέξεις. Η πολυλογία, οι πολλές αναλύσεις όπως καταλαβαίνεις δίνουν πάτημα για μεγάλες κουβέντες και αυτό ακριβώς θέλει να αποφύγει γιατί εκεί ακριβώς υπάρχει ο κίνδυνος να του ξεφύγει κάτι που δεν πρέπει. Όσο περισσότερο μιλάει τόσο περισσότερες ερωτήσεις μπορεί να αρχίσεις να κάνεις. Οπότε; Μετράει τα λόγια του.
-Σημείο SOS τα φρύδια! Είναι το πιο ζωτικό σημείο για την αναγνώριση της έκφρασης και της διάθεσης -αν και λίγο παραμελημένα οφείλω να πω. Όμως, είναι ο αδιάψευστος μάρτυρας ότι ο απέναντι λέει ψέματα. Κάποια στιγμή έβλεπα κι ένα ντοκιμαντέρ όπου χρησιμοποιούσαν αυτήν τη μέθοδο ακόμα και στην εξιχνίαση εγκλημάτων ψάχνοντας για αυτήν την αντανακλαστική κίνηση των φρυδιών όταν κάποιος λέει ψέματα. Πρέπει όμως να επιστρατεύσεις όλη σου την παρατηρητικότητα. Την ώρα του ψέματος, αυτόματα, γίνεται μια στιγμιαία κίνηση των φρυδιών. Είναι λίγο δύσκολο να τη διακρίνεις, είναι όμως η πιο χαρακτηριστική και η πιο σίγουρη. Διαρκεί ελάχιστα και γίνεται την ώρα που ακούει, όχι την ώρα που μιλάει. Τα μάτια σου δεκατέσσερα ή μάλλον εκατόν τέσσερα…
Cool!
Όλα τα σημάδια που προαναφέραμε ισχύουν όταν κάνεις μια συζήτηση με κάποιον σχετικά με κάποιο θέμα. Δεν ισχύουν πάντα. Μην γίνεσαι καχύποπτη και μηn φρικάρεις κάθε φορά που τον βλέπεις νευρικό ή να τον πιάνουν οι γλύκες του, ναι; Απλά όταν κάτι σε απασχολεί, όταν αρχίσεις να βλέπεις μια αλλαγή στη συμπεριφορά του, όταν νιώθεις ότι κάτι δεν πάει καλά, άνοιξε τα μάτια σου και κάνε και μερικές ερωτήσεις.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
