Με αφορμή το εορταστικό κλίμα των Χριστουγέννων νιώθουμε όλοι ξαφνικά πιο άνθρωποι!
Χτυπούσαν το κουδούνι του σπιτιού μου. Στο διάδρομο ακούστηκαν γυναικείες φωνές. Άνοιξα. Ήταν από τον ετήριο έρανο της Αγάπης που διοργανώνει η εκκλησία της γειτονιάς. Ό, τι μπορούμε για τους φτωχούς, για τους ανθρώπους που έχουν ανάγκη… Έδωσα ένα ποσό, μου έδωσαν το κουπονάκι που έγραφε πάνω Έρανος Αγάπης και το ποσό που έδωσα, με καλημέρισαν, μου ευχήθηκαν, μου χαμογέλασαν κι έκλεισα την πόρτα. Κοίταζα το πράσινο χαρτάκι στα χέρια μου.
Μόλις είχα κάνει μια καλή πράξη. Μόλις είχα προσφέρει κάτι. Μόλις βοήθησα κάποιους ανθρώπους -έστω και λίγο, όσο μπορούσα. Ένιωσα όμορφα. Ακόμα και σίγουρα, όταν τυχαία πέφτει το μάτι μου στο πράσινο χαρτάκι, νιώθω όμορφα. Ενθύμιο μιας ανθρώπινης πράξης.
“Η προσφορά είναι μια πράξη ανώτερη, μια πράξη που υπαγορεύεται από ανώτερα συναισθήματα που αποτελεί όμως και ανάγκη του ανθρώπου. Ό, τι έχουμε μέσα μας σε μεγάλο βαθμό -αγάπη, καλοσύνη, συναίσθημα- μέσα από την προσφορά υλοποιείται, γίνεται δηλαδή αντιληπτό και με τις αισθήσεις του ανθρώπου” σημειώνει η ψυχολόγος Χρυσούλα Μαυράκη.
Επικαιρότητα…
Το να δίνεις, το να βοηθάς δεν έχει επικαιρότητα. Όμως, τα Χριστούγεννα η διάθεσή μας αλλάζει, η καρδιά μας μαλακώνει, η καθημερινότητα που μας απορροφά όλη την ενέργεια είναι διαφορετική. Ο εαυτός μας φοράει τα καλά του και ξαναγινόμαστε όλοι άνθρωποι και πάνω από όλα συνάνθρωποι.
“Η προσφορά είναι δείγμα ανωτερότητας διότι φανερώνει έναν άνθρωπο ώριμο, σκεπτόμενο, συνειδητοποιημένο και με πλούτο συναισθήματος. Για να προσφέρεις πρέπει να έχεις και να σου περισσεύει. Όχι το υλικό αγαθό, αλλά το συναίσθημα” τονίζει η κ.Μαυράκη.
Κι ένα χαμόγελο αρκεί, μια αγκαλιά, ένα φιλί. Μια όμορφη κουβέντα, μια ευχή. Το να δίνεις δεν μετριέται σε χρήμα. Είναι πράξη, είναι αίσθηση, είναι πρόθεση. Είναι ο χρόνος που αφιερώνεις σε κάποιον, είναι η αγάπη που δίνεις…
Και τα δώρα!
Η σκέψη, η διαδικασία, το περιτύλιγμα, ο χρόνος που αφιέρωσες για να βρεις ένα δώρο που θα κάνει τον άλλον ευτυχισμένο… Κι αυτό προσφορά είναι. Τα δώρα δίνουν χαρά. Και σε εκείνον που τα παίρνει, αλλά και σε εκείνον που τα δίνει. Είναι υπέροχο το χαμόγελο που ξέρεις ότι προκάλεσες…
Η αξία του, το κόστος του δεν έχει σημασία. Η σκέψη μετράει, η πράξη. Μπορεί να είναι κάτι απλό, μπορεί να είναι κάτι μικρό, μπορεί να είναι κάτι δικό σου που το αποχωρίζεσαι γιατί ξέρεις ότι κάποιος άλλος το θέλει περισσότερο… Κι αυτό σημαίνει ότι αγαπάς!
“Είναι καταπληκτικό όταν προσφέρεις πράγματα ακόμα κι αν σου λείψουν. Γιατί εκεί δείχνει ότι είναι τόσο μεγάλη η ανάγκη σου για να δώσεις στον άλλον χαρά, ευτυχία, δύναμη, συμπαράσταση. Και μπορεί να στερηθείς εσύ επειδή είσαι δυνατός για να δώσεις σε εκείνον που το χρειάζεται και που δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα επειδή είναι αδύναμος” υπογραμμίζει η ψυχολόγος.
Μεγαλείο ψυχής…
Αυτό είναι η γιορτές. Αυτό θα πει εορταστικό κλίμα. Αγάπη. Και αγάπη σημαίνει δίνω χωρίς να περιμένω να πάρω πίσω. Δίνω γιατί θέλω, γιατί έτσι νιώθω… Και κάπως έτσι νιώθουμε όλοι τα Χριστούγεννα. Μια διάχυτη ευτυχία που δεν προκαλείται από τα αντικείμενα, αλλά από τα συναισθήματα…
“Όταν προσφέρουμε η προσφορά γυρίζει πίσω υπερπολλαπλασιασμένη. Μας δίνει μια τόσο μεγάλη χαρά και μια τέτοια μεγάλη πληρότητα που πραγματικά αξίζει ακόμη και να στερηθούμε κάποιο αγαθό, όταν δίνουμε σε κάποιον που το έχει μεγαλύτερη ανάγκη και έχουμε την χαρά ότι προσφέραμε” καταλήγει η ψυχολόγος Χρυσούλα Μαυράκη.
Από τα πενήντα λεπτά που θα δώσεις στον μετανάστη που καθαρίζει τα τζάμια σου στα φανάρια μέχρι τα δώρα που θα προσφέρεις στους αγαπημένους σου, από τα εκατομμύρια που θα προσφέρει κάποιος σταρ για φιλανθρωπικό σκοπό μέχρι την αγκαλιά που θα δώσεις σε κάποιον που την έχει ανάγκη δεν υπάρχει απόσταση. Είναι το ίδιο.
Αρκεί να μην το θυμόμαστε μόνο τα Χριστούγεννα!
Ξένια Ιωάννου, Αγγελική Χριστοπούλου
Με την πολύτιμη συνεργασία της ψυχολόγου Χρυσούλας Μαυράκη.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
ΕΣΥ ΤΙ ΛΕΣ;
Τα σχόλια είναι κλειστά.
ετσι ειναι,αλλα οταν εισαι 46 χρονων και δεν εχεις δουλεια σχεδον 2 χρονια και εχεις καταθλιψη και απο την ολη κατασταση σου βγαινουν και προβληματα υγειας,ε τοτε τι μπορεις να πεις και να κανεις?πως να εισαι αισιοδοξος και να χαμογελας?μακαρι να βρισκοταν καποιος να μου δωσει μια ελπιδα αλλα………..χρονια πολλα σε ολους.
Υπαρχει ελπιδα καλη μου ελενη.Ναι υπαρχει. Εχει προσωπο και ονομα. Λεγεται Ιησους Χριστος. Δε θελει τη συμπαθεια σου μονο αλλα θελει τα παντα απο σενα. Θελει την καρδια σου θελει το μυαλο σου τις σκεψεις σου. Με λιγα λογια δωστου ολη την υπαρξη σου. Τοτε θα γινει το θαυμα.Η αναγεννηση σου στο φως. θα φυγει το σκοταδι της ψυχης σου και τοτε θα τα δεις ολα ξεκαθαρα. Καλη μου σου ευχομαι ολοψυχα να το ζησεις. καλη χρονια!