Αυτή η περιήγηση στα άδυτα των ερωτικών σχέσεων μπορεί και να σε τρελάνει. Πάνω που λες “Εύρηκα” και βγαίνεις σαν άλλος Αρχιμήδης γυμνός έξω από την μπανιέρα, έρχεται ένα άλλο πρόβλημα να σου αποδείξει πως οι σχέσεις είναι πιο πολύπλοκες και από τον Λαβύρινθο του Δαίδαλου.

Τη στιγμή που ο απανταχού γυναικείος πληθυσμός παραπονιέται πως “δεν μιλάει” με το έτερόν του ήμισυ, αναδύεται ένας ολόκληρος κόσμος αντρών (και γυναικών δηλαδή) που μαθαίνει να χειρίζεται το λόγο, να “επικοινωνεί” και να “μιλά” στην καρδιά! Όλα αυτά όμως παραμένουν όμορφα και παχιά λόγια και τίποτα παραπάνω.

Μίλα μου! Ναι, μίλα μου…
Άντρες και γυναίκες, με μια μικρή υπεροχή εδώ στις γυναίκες, το έχουν ανάγκη. Θέλουν να γίνει το συναίσθημα του άλλου λόγια! Να καταγραφεί ο έρωτας με λέξεις και να γίνει πιο σαφής. Δεν είναι και παράλογο εδώ που τα λέμε. Έχεις νιώσει να σε ξεχειλίζει το συναίσθημα τόσο που τα λόγια είναι απλά αυτό το… “παραπάνω” που παραγεμίζει και χύνεται έξω από το ποτήρι; Ποιος δεν χαλαρώνει από γαλήνη όταν ακούει το άλλο του μισό του να του λέει πως τον αγαπά, πως τον λατρεύει;

Σκέψου το κι αλλιώς! Αν κοιτάξεις πίσω στο παρελθόν και δεις ναυαγισμένες σχέσεις και ειδύλλια που δεν ξεκίνησαν ποτέ, δεν αισθάνεσαι πάντα μια πικρία που δεν μπόρεσες να μιλήσεις; Δεν σου έχει τύχει να σε τρώνε τα ερωτηματικά για το τι θα συνέβαινε αν έλεγες αυτό που αισθανόσουν; Ή έστω αυτό που νόμιζες ότι ένιωθες! Δεν χάνεις ποτέ με το να αγαπάς και να το λες… Χάνεις πάντα όμως όταν εγκλωβίζεσαι στις επιφυλάξεις σου. Ωραία! Τι γίνεται από την άλλη τώρα όταν τα πάει κανείς καλά στα λόγια, αλλά είναι χάλια στην πράξη;

Από το “Θέλω να τ’ ακούω να το λες” στα “Λόγια Κομμάτια”…
Σκέφτομαι μήπως είναι ότι έχουμε πια δει τόσες ρομαντικές ταινίες, που δεν ζούμε το δικό μας παραμύθι, αλλά παπαγαλίζουμε την μεγάλη ερωτική ιστορία κάποιου αστέρα του κινηματογράφου. Πώς αλλιώς μπορεί να εξηγήσει κανείς αυτή την ανάγκη μερικών ανθρώπων να γίνουν ποιητές; Μια επιμονή να εκφράσουν τα συναισθήματα με ωραίες λέξεις, όταν αυτές δεν έχουν βάση; Γιατί στο ταμείο θα χρεωθούμε όλοι με πράξεις. Όσες φορές κι αν μου πεις “είμαι ερωτευμένη μαζί σου”, αν στη δύσκολη στιγμή “παραστήσεις την Κινέζα” θα είναι σαν να μην το είπες ποτέ. Τι νόημα έχει το “σ’ αγαπώ τόσο που φοβάμαι μη σε χάσω”, αν έχω να ακούσω νέα σου εδώ και 10 μέρες;

Σκέψου πριν τ’ ανοίξεις…
Δεν είναι αστείο να αντηχεί στο μυαλό η κλισέ και κουραστική λαϊκή ρήση ακόμη και για τον έρωτα; “Να βουτάς πάντα τη γλώσσα στο μυαλό πριν μιλήσεις”! Με ρίσκο να γίνω μελώ θα σου πω να τη βουτήξεις στην καρδιά σου. Όχι, δεν κάνω τον τροβαδούρο της αγάπης. Όμως τα συναισθήματα μπορεί να είναι ενοχλητικά, δυνατά ή αντικρουόμενα με τη λογική, ποτέ όμως δεν είναι αμφίσημα. Ή αγαπάς ή όχι! Ξέρεις αν όντως αυτό το ρημάδι το “Σ’ αγαπώ” βγαίνει αβίαστα ή έχεις ανάγκη να το πεις μπας και γίνει πραγματικότητα. Κι αν συμβαίνει το δεύτερο καλύτερα – με όλο το θάρρος – να το βουλώσεις…

Και ξέρεις κάτι; Ξεπέρασε για λίγο τον εαυτό σου και ό, τι έχεις να πεις δείξ’ το. Πάμε στοίχημα πως ένα αναίτιο χάδι, ένα αυθόρμητο τηλέφωνο να δεις αν είμαι καλά ή μια επίσκεψη έκπληξη από το γραφείο μετράει πιο πολύ από δυο λέξεις; “Οι πράξεις “μιλούν” πιο δυνατά από τις λέξεις” λένε. Και δυστυχώς υπάρχει τεράστιο κενό ανάμεσα στο τι λένε οι άνθρωποι και τι τελικά πράττουν!

Γιατί όμως τσιμπάμε;
Καλά τον έκανα τον εξυπνάκια… γιατί όμως πιανόμαστε από λόγια χωρίς αντίκρυσμα; Τι είναι αυτό που μας κάνει να ψάχνουμε άλλοθι σε έναν άνθρωπο φαφλατά που παραμένει όμως άπραγος; Έχεις ακούσει που λένε “λέγε, λέγε κάτι μένει;”! Κάπως έτσι η ανάγκη σου να ερωτευτείς, τα πραγματικά συναισθήματα για τον “μυθομανή” άλλο, η αφελής πεποίθηση πως τέτοια λόγια δεν λέγονται έτσι απλά, σε κάνουν να “χάφτεις” το δόλωμα.

Ζόρικο παιχνίδι, δεν στο κρύβω. Όμως για το καλό σου πρέπει να γίνεις κυνική. Ρώτησε τον εαυτό σου! Μπορείς να εκλογικεύσεις το συναίσθημα όταν είσαι ερωτευμένη; Γίνεται να είσαι ερωτευμένη και ταυτόχρονα να μπορείς να μένεις μακριά του για όσο καιρό επιθυμείς; Σου είναι εύκολο να ξέρεις πως εκείνος υποφέρει, αλλά παρόλα αυτά εσύ να επιμένεις να είσαι απούσα; Έχεις περιθώρια όταν ιεραρχείς τις προτεραιότητες σου και όντας ερωτευμένη, να μην βάλεις τον έρωτα στην πρώτη θέση; Αν στις περισσότερες από τις παραπάνω ερωτήσεις απαντάς όχι, τι νομίζεις ότι φταίει και εκείνος μπορεί να απαντήσει ναι;

“Η αγάπη είναι πραγματική όταν η ευτυχία του άλλου είναι πιο σημαντική από τη δική σου” έγραφε ο συγγραφέας Jackson Brown. Κι αυτή η φράση είναι αρκετή για να εξηγήσει γιατί είσαι χάλια που δεν νοιάζεται και που νιώθεις πως έχεις ερωτευτεί κάποιον που δεν αξίζει, αλλά και τους λόγους που εκείνος δεν έχει κανένα πρόβλημα με αυτή σου την κατάσταση.

Αφιερωμένο σε όσες εκεί έξω την… “πάτησαν” από όμορφα λόγια του αέρα!!