Α.: “Προσπαθώ να το ελέγξω, γιατί πέρυσι σε μια τέτοια κρίση μου, μου είπε να χωρίσουμε.”

Φίλες και φίλοι, γεια σας!
Θα ήθελα κι εγώ τις συμβουλές σας.

Είμαι 28 χρόνων κι έχω μια σχέση εδώ και δύο χρόνια. Εκείνος είναι στα 30. Είμαστε πολύ αγαπημένοι, αλλά έχουμε σχέση από απόσταση -ζει στο εξωτερικό. Δεν ξέρω αν θα μπορέσω να πάω μόνιμα εκεί. Εκείνος δεσμεύεται με την εταιρία που δουλεύει τουλάχιστον για τα επόμενα τέσσερα χρόνια. Το πλάνο είναι να πάω κάποια στιγμή μόνιμα. Μέχρι τότε όμως έχουμε χρόνο.

Το θέμα μου είναι πως αφενός μεν αγχώνομαι που είμαστε και θα είμαστε τόσο καιρό χώρια, αφετέρου δε που έχω τόσο πολύ χρόνο για τον εαυτό μου.

Ζω επαρχία, δεν έχω πολλά λεφτά να χαλάω σε δραστηριότητες ώστε να είμαι απασχολημένη… Άλλωστε χαλάω σε αεροπορικά κάθε μήνα. Νιώθω μεγάλη μοναξιά με αποτέλεσμα πολλές φορές να κλαίω στο τηλέφωνο επειδή μου λείπει.

Προσπαθώ να το ελέγξω, γιατί πέρυσι σε μια τέτοια κρίση μου, μου είπε να χωρίσουμε για να μην πιέζομαι. Τον αγαπάω και με αγαπάει, αλλά δυσκολεύομαι να διαχειριστώ αυτήν την απόσταση. Πάλι καλά δηλαδή που είμαστε στην ίδια ήπειρο!

Βρισκόμαστε σχεδόν κάθε μήνα. Συνήθως πηγαίνω εγώ γιατί έχω περισσότερη ελευθερία από τη δουλειά μου. Εκείνος έρχεται Ελλάδα ένα μήνα το καλοκαίρι και μετά σπαστά, μία εβδομάδα κάθε εποχή, ανάλογα τα πρότζεκτ που έχει στη δουλειά του.

Οι συμβουλές σας…;
A

ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΣΤΕΙΛΕΙΣ ΚΙ ΕΣΥ ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ;