Άγνωστη: “Ενώ ξέρει πως είμαι ιδιότροπη και ζητάω πολλά από μια σχέση, δεν κάνει κάτι για αυτό.”

Είμαι ανήλικη και σε ένα μήνα κλείνω τρία χρόνια σχέση. Είναι όλα πολύ πιεστικά. Ο χρόνος που μπορώ να διαθέσω έως και τα συναισθήματα. Δεν με συμπληρώνει πλέον.

Είναι επιθετικός απέναντί μου και ενώ ξέρει πως είμαι ιδιότροπη και ζητάω πολλά από μια σχέση, δεν κάνει κάτι για αυτό. Τον έχω συνηθίσει όμως. Δεν μπορώ να μην ακούω τη φωνή του, να μην τον αγκαλιάζω, να μην τον αντικρίζω.

Αλλά συγχρόνως, όπως ανέφερα και προηγουμένως, δεν νιώθω ευτυχισμένη. Έτσι, πιάνω τον εαυτό μου να σκέφτεται άλλους. Και όχι για μια στιγμή ή έτσι τυχαία, αλλά για ώρες μέσα στη μέρα.

Μου αρέσει ένας πάρα πολύ και νομίζω πως αρέσω και σε εκείνον, αν και δεν έχει δείξει κάτι παραπάνω εκτός από κρυφές ματιές. Το πρόβλημά μου όμως δεν είναι αυτό. Συνήθως ξεκαθαρίζω μία κι έξω το παραμικρό.

Εκείνος φέτος δίνει Πανελλαδικές και σίγουρα θα τον επηρεάσει όλο αυτό. Επίσης, έχουμε πολλά κοινά μέχρι και οι οικογένειές μας γνωρίζονται και τέλος έχουμε κοινή παρέα. Τι να κάνω; Πώς να το αντιμετωπίσω; Με πάει πίσω όλο αυτό, δεν μπορώ… (Του έχω ανοίξει συζήτηση πολλές φορές για να αλλάξει στάση, αλλά δεν το κάνει)

Άγνωστη