Τα έχω με ένα παιδί εδώ και 1 χρόνο περίπου. Είναι όλα τέλεια… Περνάμε καλά, αγαπιόμαστε, με προσέχει και νομίζω πως έχω βρει τον άνθρωπό μου.
Είμαι μικρή ακόμα το ξέρω, αλλά εγώ κάνω σχέδια με αυτόν τον άνθρωπο. Να παντρευτούμε, να κάνουμε οικογένεια. Είμαι πραγματικά ερωτευμένη.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Το θέμα είναι πως η αδερφή του με μισεί! Από την πρώτη φορά που με γνώρισε έδειξε αμέσως τη δυσαρέσκειά της. Είναι απότομη, αγενής και τον τελευταίο καιρό όταν με βλέπει στο σπίτι δεν με χαιρετάει καν. Η αλήθεια είναι ότι ως χαρακτήρας είναι γενικότερα λίγο περίεργη και ιδιότροπη. Ξινή θα την έλεγα. Αλλα με εμένα παραείναι…
Το αγόρι μου της την έχει πει που είναι αγενής μαζί μου και τσακώνονται αρκετά συχνά για αυτό το θέμα, αλλά δυστυχώς δεν αλλάζει. Προσπαθώ να είμαι γλυκιά, τη χαιρετάω πάντα, αλλά νιώθω ότι χτυπάω πάντα σε ένα ψυχρό τείχος.
Με τους γονείς του δεν έχω κανένα πρόβλημα και οι άνθρωποι με συμπαθούν πάρα πολύ και μου το δείχνουν. Κι εκείνη πάντα εκεί με τη μούρη κατεβασμένη. Νιώθω άσχημα που με κοιτάζει έτσι χωρίς να της έχω κάνει κάτι. Και νιώθω άβολα. Μια μέρα την άκουσα μάλιστα να λέει στη μάνα της: “Καλά αυτή σπίτι δεν έχει; Όλο μέσα στα πόδια μας είναι.”
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Ξέρω ότι από τη στιγμή που η σχέση μου είναι μια χαρά, δεν θα έπρεπε να με ενοχλεί, αλλά με ενοχλεί. Και με στεναχωρεί. Δεν ξέρω τι να κάνω; Δεν μου δίνει καν την ευκαιρία να προσπαθήσω.
Αλεξία
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232164
Τι ηλικία έχει η αδερφή του, Αλεξία; Αν είναι κάτω από 19, τότε ίσως να κάνει το παν για να φανεί “πνεύμα αντιλογίας” και να ιντριγκάρει για να τραβήξει την προσοχή πάνω της. Η εφηβεία είναι μια δύσκολη και περίεργη ηλικία, οπότε αυτή μπορεί να σε βλέπει κατά βάθος σαν πρότυπο γυναίκας και αυτό ακριβώς να είναι που μισεί στον εαυτό της. Μα το μίσος θα το εξωτερικεύσει σ’ εσένα. Αν έχει περάσει την εφηβεία προ πολλού, δεν μπορώ να εξηγήσω μια τέτοια συμπεριφορά, λυπάμαι. Το σίγουρο, όμως, είναι ότι η αρνητική προσοχή είναι κι αυτή μια προσοχή. (Εδώ κολλάει και το “κράζεις, θαυμάζεις.”) Από την πλήρη αδιαφορία είναι καλύτερο, πάντως! Καταλαβαίνω ότι σε πικραίνει αυτή η κατάσταση, όμως εφόσον έχεις την πλήρη αποδοχή των γονέων του και την αγάπη του συντρόφου σου, εσύ διατηρείς την ευγένεια απέναντί της (η οποία ας περιορίζεται σ’ έναν χαιρετισμό και αποχαιρετισμό, έστω και αναπάντητο) χωρίς να προσδοκείς ότι θα σε συμπαθήσει. Αν αυτή δεν έχει τρόπους στοιχειώδους ευγένειας, προφανώς κάπου απέτυχε η ανατροφή της και τώρα δεν θα της αλλάξει κανείς μυαλά στα ξαφνικά, ούτε καν ο αδερφός της με τις κουβέντες του. Μόνο η ζωή πλέον θα τη στρώσει. Αυτό να σκέφτεσαι και να βλέπεις τη στοιχειώδη ευγένεια που θα της δείχνεις σαν ένα “καθήκον” που πρέπει να εκτελείς, για να είσαι εντάξει, αλλά χωρίς να προσπαθείς ούτε στο ελάχιστο παραπάνω. Δεν φταις εσύ σε τίποτα, και αν κάποιος έχει τα κόμπλεξ του, τότε όσο αγία και να είσαι απέναντί του, ούτε θα σ’ εκτιμήσουν, ούτε θα σου απαντήσουν με την ίδια καλοσύνη. Να θυμάσαι ότι είναι δικό της πρόβλημα, όχι δικό σου. Καλή δύναμη, Αλεξία.
Δεν έχεις να κάνεις τίποτα άλλο πέρα από αυτά που κάνεις ήδη. Συνεχίζεις να την χαιρετάς και να κρατάς τα τυπικά. Πρόβλημα θα υπήρχε αν ο φίλος σου έπερνε το μέρος της, αλλά από τη στιγμή που σε υποστηρίζει είσαι σε πολύ καλό δρόμο. Αυτή θα βρεθεί αντιμέτωπη με την οικογένειά της και όχι εσύ. Μην ασχολήσε και αγνόησε τα μούτρα της. Εσύ να κοιτάς των υπολοίπων που σε δέχτηκαν. Αυτή έχει πρόβλημα, αλλά δε σε αφορά, ας το λύσει μόνη της.
αχ κοριτσακι μου..δυστυχως επεσες στα δυσκολα..η “εκδικηση”ειναι ενα πιατο που τρωγεται κρυο..δεν μπορουμε να συμπαθουμε ολους τους ανθρωπους και να μας συμπαθουν αλλα δεν πρεπει να αφηνεις κανενα να σε προσβαλει..κατα τη γνωμη μου καλο θα ηταν αντι και ο συντροφος σου να μαλωνει μαζι της απλα να την αγνοησετε και συ να μην δινεις σημασια ετσι θα την κανεις να σκασει χειροτερα..σε ατακες του τυπου παλι εδω κτλ μπορεις να αντιδρασεις με χιουμορ λεγοντας της ουσιαστηκα αυτο που θελεις χωρις να της δωσεις πατημα ομως να μαλωσει μαζι σου!το εκανα χρονια να μαλωνω αλλα συνειδητοποιησα οτι τελικα πιο ευκολα σκας καποιον με την σιωπη σου!να προσεχεις και να μην στεναχωριεσαι να σαι σιγουρη οτι αυτος που προσπαθει να προσβαλει/υποτιμηση τον αλλο απο καπου θα βρει τον μαστορα του. Καλο θα ηταν να μην υπαρχουν τετοια σε μια οικογενεια αλλα ολοι καποιον εχουν..
Γράφτην και μην ασχολείσαι μαζί της.
Αλεξία δεν μας λες την ηλικία σου για να καταλάβουμε την ηλικία και της κοπέλας ώστε να εξάγουμε πιο σωστό συμπέρασμα. Αν ειναι έφηβη αντιδρά σε κάθε τι στερεότυπο και σωστό κοινωνικά οπως μια σχέση για να τραβήξει την προσοχή. Αν ειναι σχετικά μεγάλη τότε ΖΗΛΕΥΕΙ την όμορφη σχέση που έχετε. Για μένα δύο οι λύσεις. Αν δεν έχει δεσμό και την τρώει η ζήλια, της γνωρίζετε κάποιον μπας και ησυχάσετε. Αν εξακολουθεί και φέρεται άσχημα κανονίζεις μια συζήτηση παρόντος και του αδερφού της και της λες πως νιώθεις με γλυκό τρόπο προσπαθώντας να την φέρεις στα νερά σου ανθρώπινα. Όλοι έχουν το κουμπί τους και κάνε μιά προσπάθεια γιατί αν κάνεις οικογένεια με αυτόν τον άντρα στο μέλλον, αυτή θα σας δηλητηριάζει χωρίς λόγο και δε λέει.
Υπάρχουν δυστυχώς και τέτοιοι άνθρωποι και δεν είναι καθόλου ευχάριστο να είσαι αναγκασμένη να τους συναναστρέφεσαι και να τους ανέχεσαι. Το ξέρω γιατί εχω μια θεία (αδεφή του πατέρα μου) που είναι έτσι και ταλαιπώρησε χρόνια τους γονείς μου, μέχρι που ο πατέρας μου αποφάσισε να την απομακρύνει οριστικά. Εσύ κράτα τυπική στάση απέναντί της, όπως και κάνεις. Προσπάθησε να αποδεχτείς ότι είναι έτσι όπως είναι και όταν μπορείς απόφυγέ την. Είσαι τυχερή που είναι κακιασμένη και το δείχνει, γιατί έτσι ξέρεις ποιά έχεις απέναντί σου και μπορείς να φυλαχτείς. Μπορεί κάποια στιγμή να πονηρεψει και να αρχίσει να στο παίζει φιλενάδα, μην παρασυρθείς. Παρέμεινε ευγενική και τυπική. Επίσης εδώ θα δείξει και ο φίλος σου αν έχει χαρακτήρα (μέχρι στιγμής αυτό δείχνει). Καλή τύχη.
Συγγνώμη τώρα…. Κι εσύ σπίτι δεν έχεις; Όλη την ώρα στα πόδια τους είσαι; Αφού της προκαλείς νευρικότητα και χαλιέσαι κι εσύ, γιατί πας στο σπίτι τους, το οποίο δεν είναι του φίλου σου αλλά της οικογένειάς του; Τι υποχρέωση έχει να σε τρώει στην μάπα από το πρωί ως το βράδυ; Κι εμένα αν μου έφερνε ο αδερφός μου την κάθε γκομενίτσα που είχε, στον χώρο μου όλη μέρα, σαφώς και θα μου προκαλούσε έναν εκνευρισμό. Αφού είσαι καλά με το αγόρι σου -και αυτό έχει σημασία- δώσε χώρο και χρόνο στην αδερφή του να σε αποδεχτεί. Και κάτι ακόμα. Ανέφερες πως ο φίλος σου μαλώνει συχνά με την αδερφή του εξαιτίας σου. Πρόσεξέ το αυτό, δεν θα σου βγεί σε καλό. Η σχέση μερικών μηνών είσαι, όχι η γυναίκα του.