Αχ Αννούλα, πολύ φοβάμαι ότι ένα μεγάλο μέρος από αυτά που νιώθεις δεν είναι αγάπη, αλλά συναισθηματική εξάρτηση. Ενηλικιώθηκες με αυτόν, έμαθες με αυτόν και σου φαντάζει βουνό το μετά χωρίς αυτόν. Οι ταχυκαρδίες και η ανυσυχία που νιώθεις κατά πάσα πιθανότητα είναι μικρές κρίσεις πανικού, που δε μας τις προκαλεί η αγάπη, αλλά η εξάρτηση. Οι σχέσεις εξ αποστάσεως προκαλούν τέτοιου είδους εξαρτησεις, ιδίως αν είσαι νεαρή σε ηλικία, ή αν δεν έχεις εμπειρίες. Είναι το ανικανοποίητο, οι διακοπές που δεν πήγατε ποτέ, οι έξοδοι που χάσατε, τα ποτά, οι επισκέψεις σε θερινά σινεμά, οι ρομαντικές βόλτες που δεν χωρτάσατε μια και έπρεπε να φύγει. Σκέψου τελικά, τι σου πρόσφερε αυτός ο άνθρωπος στην πράξη, και όχι στα λόγια. Εμένα δε μου άρεσε ο τρόπος του. Ήθελε να χωρίσετε οκ, αλλά αυτά δε λέγονται από μακριά, αλλά από κοντά, γεγονός που αν και μεγαλύτερος δε σημαίνει ότι είναι πιο ώριμος από σένα. Επίσης, δε μου άρεσε αυτό που σου είπε, βάρος, σε προσέβαλε και στην τελική προσέβαλε έναν άνθρωπο που μοιράστηκε μαζί του 6 χρόνια από τη ζωή του. Υπάρχουν ευγενικότερη τρόπο να χωρίσεις. Μπορεί και το πρόβλημα που αναφέρεις με την μητέρα του να τον έχει δυσκολέψει και να συμπεριφέρεται αλλοπρόσαλα, αλλά και πάλι είναι ένα πολύ μεγάλο δείγμα ανωριμότητας εκ μέρους του. Στους ανθρώπους που αγαπάμε, ή αγαπήσαμε δε φερόμαστε έτσι επουδενί. Εγώ θα θύμωνα με αυτό και δεν θα ασχολούμουν πια. Επειδή υπάρχει η υποβόσκουσα εξάρτηση, θα σου πρότεινα να ζητήσεις βοήθεια για να διαχειριστής τον χωρισμό και να καταλάβεις κάποια πράγματα καλύτερα για σένα και εκείνον. Είσαι νεότατη, μπουμπούκι 23 χρονών, έχεις μια ολόκληρη ζωή μπροστά σου να βρεις εκείνον που θα θεωρεί τιμή του να σε έχει στη ζωή του και όχι βάρος. Εκ πείρας σου λέω, ποτέ να μην κρατάς κάποιον που σου είπε ότι θέλει να φύγει, αντιθέτως να του ανοίγεις διάπλατα τις πόρτες. Σου αξιζεί κάποιος καλύτερος και ωριμότερος.

Αγαπητή ʼννα, δεν υπάρχουν λόγια όταν πονάει η καρδιά, πόσω δε μάλλον όταν μιλάμε για τον πρώτο μεγάλο έρωτα. Όμως, θα σε συμβούλευα να μην επιτρέψεις να σου στρίψει, όπως λες χαρακτηριστικά. Η ζωή δεν τελειώνει με το τέλος μιας σχέσης. Δε μπορώ να γνωρίζω τους ακριβείς λόγους που ο φίλος σου αποφάσισε να το τελειώσει, όμως δεν ήταν αρκετά έντιμο και θαρραλέο εκ μέρους του να στο ανακοινώσει τηλεφωνικά. Ωστόσο, τώρα στο είπε οπότε εσύ κοίτα να ηρεμήσεις και, γνώμη μου, να μην τρεφεις ελπίδες ότι θα ξαναγυρίσει σε σένα. Στην περίπτωσή σου θεωρώ ότι ταιριάζει γάντι το “κάθε εμπόδιο για καλό” γιατί η ζωή σου δίπλα σε ένα ναυτικό θα ήταν πάρα πολύ δύσκολη και μοναχική (έχω παραδείγματα στο περιβάλλον μου με ξαδέρφη μου παντρεμένη με ναυτικό και δυο παιδιά, όπως και φιλη μου, παιδί ναυτικού). Ασχολήσου με τον εαυτό σου, με τα όνειρά σου για το μέλλον σου και την προσωπική σου εξέλιξη και κάποια στιγμή θα ξαναγίνεις ευτυχισμένη. Να είσαι σίγουρη και να το πιστέψεις. Καλή δύναμη.

ειμαι μεγαλύτερη σου αλλα πριν καποια χρόνια είχα την ίδια εμπειρία μόνο που δν ήταν στην δική μου περίπτωση ναυτικός αλλα ζούσαμε στην ίδια πόλη.Χωρίσαμε και ένιωθα όπως το λές ότι θα τρελενόμουν ότι μου έσπασε η καρδια οτι δεν αντεχα τον πόνο κ οτι δεν το πιστευα οτι χωρισα κτλ και νόμιζα οτι είμοθν ακόμα πολύ ερωτεμένη.Τελικά μετά απο λίγο καιρό ενω ειχε πέσει πολύ κλάμμα τον 1 μήνα το ομολογώ , αρχισα να βγαίνω το πηρα και εγωιστικα οτι πως τολμησε μετα απο όσα του προσφερα να με χωρίσει κτλ , γνωρισα νεα ατομα εκανα παρέες είδα όλα τα λάθη και τα προβλήματα της σχέση είδα τον πραγματικό του χαρακτίρα.εκείνος με αναζήτησε πάλι αλλα παλι καλά δν εκανα το λάθος να γυρίσω.Μετα απο μερικα χρονια λοιπόν έχω να σου πω οτι εχω προχωρήσει την ζωη μου κ σκέφτομαι οτι δεν εξιζε να στεναχωριέμαι για εκείνον και είμαι πολύ πιο δυνατή.Το ξέρω οτι πονάει πολύ αυτο που περνάς αλλα να ξέρεις και εσυ οτι αυτό θα περάσει !αλήθεια θα περάσει!προχωρα και ολα θα πάν καλα