Η δική μου ιστορία είναι σαν ένα παραμύθι και το τέλος του είναι σαν εφιάλτης που σε ξυπνάει…

Η γνωριμία μας έγινε στο χώρο εργασίας, δουλεύαμε μαζί από το πρωί μέχρι το βράδυ. Εγώ ήμουν σε μια σχέση 2 ετών και αυτός σε μια σχέση 4 ετών. Δεν είχαμε πολλά πολλά και φυσικά δεν περνούσε από το μυαλό μας ότι θα ήμασταν μαζί κάποια στιγμή.

Μαζί μας εργαζόταν και η μητέρα του η οποία έδειχνε να με συμπαθεί αρκετά. Εγώ διέλυσα τη σχέση μου γιατί ποτέ δεν ήμουν καλά και έψαχνα την κατάλληλη στιγμή… που ήρθε! Τότε η μητέρα του που ποτέ δεν ήθελε την κοπέλα του γιού της, του έκανε ψυχολογικό πόλεμο και χώρισε και αυτός.

Τα βράδια σχολούσε όλο το προσωπικό μαζί και ήμασταν οι 2 που είχαμε αυτοκίνητα οπότε μοιράζαμε ποιος θα πάει ποιον σπίτι του και πάντα αυτός με συνόδευε μέχρι το σπίτι μου. Ο καθένας με το δικό του αυτοκίνητο, γιατί η δουλειά ήταν έξω από την πόλη, στην ερημιά σχεδόν και είχαν συμβεί πολλά εκεί…

Όταν χωρίσαμε μετά τη δουλειά αφήναμε το υπόλοιπο προσωπικό σπίτι και πηγαίναμε για καμιά μπύρα …στο φιλικό. Σιγά σιγά ήρθαμε πολύ κοντά. Λίγο το ότι ήμασταν όλη μέρα μαζί, λίγο η βόλτα μετά, έβαλε το χέρι της και η μητέρα του η οποία με ήθελε και του μιλούσε συνέχεια για εμένα -και μπροστά μου (αργότερα έμαθα ότι περισσότερο ήθελε την περιουσία του πατέρα μου)

Βρεθήκαμε να είμαστε μαζί χωρίς όμως να το ξέρει κανείς άλλος και γνωρίζοντας πως η σχέση μας θα είχε ημερομηνία λήξης (είχε διοριστεί αρκετά μακριά από εδώ και απλά περίμενε να τον καλέσουν στη θέση του).

Πήραμε και οι 2 άδεια από τη δουλειά με μια μέρα διαφορά, ο καθένας με δική του δικαιολογία και χωρίς τίποτα να δείχνει ότι θα είμαστε μαζί. Πήγαμε 5 μέρες μακριά από όλους και όλα. Είχαμε δεν είχαμε 2 εβδομάδες μαζί. Περάσαμε υπέροχα δεν θέλαμε να επιστρέψουμε. Αφού γυρίσαμε, σε λιγότερο από 3 μήνες ήρθε το χαρτί. Δεν θέλαμε να χωρίσουμε και συμβιβαστήκαμε να βλεπόμαστε 1 φορά το μήνα, 1 φορά στους δύο μήνες. Συνήθως ερχόταν αυτός γιατί εγώ δεν μπορούσα ούτε από τη δουλειά μου αλλά ούτε και γνώριζαν κάτι οι γονείς μου για να έχω το ελεύθερο να πηγαινοέρχομαι. Μονο μία φορά πήγα στα κλεφτά και ήταν φανταστικά!!!

Ύστερα άρχισαν τα προβλήματα. Με πίεζε να τα παρατήσω όλα και να πάω μαζί του. Φυσικά και δεν το έκανα αλλά από τα πολλά… παράτησα αυτόν. Είχαμε όμως επικοινωνία και όταν ξαναπήρα άδεια από τη δουλειά, είπαμε να πάμε όλη η παρέα εκεί που είχαμε πάει οι δύο μας και είπαμε να καλέσουμε και αυτόν και ήρθε!

Εκεί θυμηθήκαμε και οι 2 τα παλιά και ξαναφούντωσε η φλόγα μέσα μας. Εκεί κάποια γυναίκα τον πήρε τηλέφωνο και απομακρύνθηκε και επέστρεψε μετά απο 20 λεπτά. Όταν ζήτησα να μάθω τι ήταν και να δω τα μηνύματα που ήρθαν μετά το τηλεφώνημα έσπασε το κινητό του και μου έδωσε σαν εξήγηση ότι ήταν κάποια που δούλευαν μαζί, μεγαλύτερή του και του κολλούσε αλλά δεν συμβαίνει τίποτα μεταξύ τους και ότι με αγαπάει και δεν μπορεί χωρίς εμένα… και δεν μου το είπε για να μη συμβούν οι καβγάδες που έγιναν!!

Συνεχίσαμε να είμαστε μαζί και μετά τις διακοπές. Πάλι ο ένας εδώ και ο άλλος εκεί. Άρχισαν όμως πάλι οι πιέσεις να πάω μαζί του και να πω την αλήθεια το σκεφτόμουν να τα αφήσω όλα και να πάω αλλά ευτυχώς δεν το έκανα και του ζήτησα να χωρίσουμε και να έχουμε μια επικοινωνία και ό, τι χρειαστεί θα είμαι δίπλα του.

Δεν πέρασαν 2 εβδομάδες και τον πήρα τηλέφωνο να δω τι κάνει. Μου μίλησε ψυχρά και τυπικότατα και μάλιστα βιαζόταν. Τον περίμενε μια φίλη. Χάρηκα γιατί δεν ήθελα να είναι μόνος του εκεί πέρα. Στο τέλος του μήνα έμαθα αρραβωνιάστηκε!!!!! Και σύμφωνα με αυτά που έμαθα από κοινούς γνωστούς είναι κάποια που δουλεύουν μαζί, μεγαλύτερή του και ήταν γύρω στον ένα χρόνο μαζί πρίν αρραβωνιαστούν!!!!!

Καταλάβατε τώρα τι θα γινόταν αν εγώ τα παρατούσα όλα και πήγαινα μαζί του; Θα ζούσα έναν εφιάλτη… Φυσικά δεν τον ξαναείδα απο τότε που χωρίσαμε αν και έχω την περιέργεια να δω την αρραβωνιαστικιά του… αλλά αυτόν όχι!!!!