Καλησπέρα!
Θέλω πολύ να μοιραστώ τη δική μου ιστορία μαζί σας για να ακούσω τη γνώμη σας. Μήπως είμαι υπερβολική…
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Έχω εδώ και δύο χρόνια σχέση με κάποιον. Εγώ 28, εκείνος 38. Η διαφορά ηλικίας δεν με πειράζει, αν και φαίνεται σε κάποιες καταστάσεις. Π.χ. εκείνος δεν θέλει να βγαίνουμε πολύ, οι παρέες μας είναι σε άλλες φάσεις (οι δικοί μου φίλοι σπουδάζουν ή δουλεύουν, οι δικοί του είναι παντρεμένοι με παιδιά). Βρίσκω φυσιολογικές τις διάφορες και επειδή είμαι πολύ ερωτευμένη περνάω όμορφα όπου κι αν είμαστε μαζί, αν και πρέπει να παραδεχτώ ότι οι πιο πολλές υποχωρήσεις γίνονται από την πλευρά μου. Το βασικό πρόβλημα ξεκινάει αλλού.
Εκείνος καυχιέται πολύ για τις σπουδές και τη δουλειά του (είναι δικηγόρος, έχει κάνει διδακτορικό και εργάζεται σε μια εταιρία). Απλά το κάνει με περίεργο τρόπο. Για παράδειγμα, θα μιλήσει υποτιμητικά σε κάποιον σερβιτόρο γιατί και καλά δεν είναι ίσοι… ή όταν κάποιος φίλος του κάνει ένα καλό σχόλιο για εμένα, ότι είμαι όμορφη, αυθόρμητη ή οτιδήποτε άλλο, απαντάει κάτι του τύπου “Ok, το ξέρω ότι είμαι τυχερός που έχω βρει την Αριάδνη, αλλά κι εκείνη δεν θα βρει ποτέ κάποιον τόσο μορφωμένο ή με τόσο καλή δουλειά όπως εγώ”.
Καταρχάς, κι εγώ δεν είμαι καμία αμόρφωτη. Είμαι φιλόλογος. Εργάζομαι από μικρή και ταυτόχρονα κάνω το μεταπτυχιακό μου. Αλλά και έτσι να μην ήταν, τι είναι δηλαδή η σχέση; Ζυγαριά; Εσύ μου δίνεις τα νιάτα σου κι εγώ το διδακτορικό μου;
Είναι και κάποια περιστατικά που έχουν συμβεί τον τελευταίο καιρό που με έχουν βάλει σε σκέψεις. Εγώ εργαζόμουν σε ένα φροντιστήριο και έκανα και ιδιαίτερα μαθήματα. Από το φροντιστήριο όμως ήμασταν αρκετό καιρό απλήρωτοι. Εγώ δεν του είχα πει κάτι. Αρχικά γιατί δεν ήθελα να κλαίογομαι και να το παίζω ο φτωχός συγγενής και επειδή όπου πάμε πάντα πληρώνουμε μισά μισά, οπότε δεν ήθελα να νομίσει ότι το λέω για να με κερνάει. Όμως έφτασε ο κόμπος στο χτένι.
Μετά από πολλές καθυστερήσεις πληρωμών και πολλή κοροϊδία αποφάσισα να σταματήσω από το φροντιστήριο κρατώντας τα ιδιαίτερα και ξεκίνησα παράλληλα το μεταπτυχιακό μου στέλνοντας και αλλού βιογραφικά. Όταν με ρωτούσαν οι φίλοι μας πώς και έφυγα από τη δουλειά και είπα ότι ήμουν απλήρωτη, αυτός άρχισε να λέει ότι στην εταιρεία που δουλεύει λειτουργούν όλα άψογα. Είναι πολύ ευχαριστημένος και πότε δεν καθυστερούν οι πληρωμές. Από τότε σαν να το κάνει επίτηδες. Οπουδήποτε κι αν είμαστε περηφανεύεται σαν τρελός για τη δουλειά του και σε οποιαδήποτε συζήτηση για άλλο κόσμο θα κάνει σχόλια του τύπου: “Αυτός… σιγά! Ούτε μόνιμη δουλειά δεν έχει!”
Έγινε και κάτι ακόμα… Πριν λίγες μέρες πήγαμε διακοπές στη Θεσσαλονίκη. Είχε κλείσει ένα δωμάτιο το οποίο και είχαμε πληρώσει μισό μισό. Μόλις μπήκαμε στο αυτοκίνητο για να ξεκινήσουμε από Αθήνα, μου είπε ότι θα βάλει αυτός βενζίνη και διόδια όταν θα πηγαίνουμε κι εγώ θα τα βάλω στην επιστροφή “για να μην μπερδευτούμε”, όπως μου εξήγησε. Τι θα πει να μην μπερδευτούμε;; Και καλά, εντάξει… ακόμα και τη βενζίνη πρέπει να μοιραστούμε;;
Βρε παιδιά μην με παρεξηγήσετε. Αλήθεια δεν είναι θέμα χρημάτων. Δεν με απασχολεί πόσα χρήματα βγάζει κάποιος. Απλά θεωρώ ότι όταν σε ένα ζευγάρι κάποιος τα βγάζει λίγο πιο δύσκολα πέρα ο άλλος βρίσκει έναν τρόπο να δώσει κάτι παραπάνω και μάλιστα χωρίς να κάνει το σύντροφό του να νιώσει άβολα.
Εγώ θυμάμαι όταν τα είχα με ένα παιδί στο παρελθόν που έμεινε άνεργος για ένα διάστημα φρόντιζα, για παράδειγμα, να μένουμε πιο πολύ στο σπίτι και να βλέπουμε ταινίες και να μην πολυβγαίνουμε έξω γιατί ήξερα ότι δεν είχε χρήματα. Χωρίς να του το λέω ευθέως για να μη νιώθει μειονεκτικά.
Αυτός ξέρει πόσο δύσκολα πέρασα και περνάω ακόμη. Βλέπει ότι δουλεύω και σπουδάζω ταυτόχρονα. Και αυτό βρήκε να μου πει; Να μοιραστούμε τη βενζίνη;
Θέλω πραγματικά τις απόψεις σας. Δεν είναι το ποσό το θέμα. Το θέμα είναι ότι νιώθω πως έχω δίπλα μου κάποιον που δεν με καταλαβαίνει και θεωρεί τη σχέση έναν διακανονισμό.
Αριάδνη
ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΣΤΕΙΛΕΙΣ ΚΙ ΕΣΥ ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ;
Το πρώτο φιλί, το πρώτο βλέμμα, η γνωριμία. Η αμηχανία, τα ευτράπελα, το συναίσθημα. Κεραυνοβόλος έρωτας, σχέση πάθους, σχέση λάθους, χωρισμός… Στείλε τη δική σου ξεχωριστή ερωτική ιστορία και δες την δημοσιευμένη. ΚΑΝΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ