Άριελ: “Ένα πρωί που πήγα σπίτι του, τους βρήκα μαζί στο δωμάτιο χωρίς να κάνουν τίποτα…”

Καλησπέρα!

Είμαι 22 χρόνων. Πριν δυόμιση χρόνια ξεκίνησα σχέση με ένα παιδί τρία χρόνια μεγαλύτερό μου. Πολύ μεγάλος έρωτας! Συγκατοικήσαμε στους δύο μήνες. Με λάτρευε και γενικά ήμασταν τέλεια… μέχρι τον περασμένο Μάιο.

Είχαν αρχίσει τα προβλήματα από τα Χριστούγεννα. Πίεση από εξωτερικούς παράγοντες, ανασφάλειες δικές μου… εκείνος απομακρύνθηκε. Τα πράγματα χειροτέρεψαν και τέλη Μαίου μου λέει ότι πρέπει να μείνει μόνος του και χωρίζουμε.

Με το που χωρίζουμε εκείνος παρατάει τα πάντα. Παρέες, φίλους, μεταπτυχιακά. Σε όλο το διάστημα από όταν χωρίσαμε επιμένει ότι περνάει μια φάση, ότι με αγαπάει ακόμα και ότο μόνο μαζί μου θέλει να είναι. Δεν μου έχει πει ποτέ ψέματα και δεν μου έχει δώσει κανένα δικαίωμα να αμφισβητήσω αυτό που λέει.

Το καλοκαίρι πήγε διακοπές με μια παρέα και γυρνώντας, τον Σεπτέμβρη που ξαναβρεθήκαμε αυτός ήταν χειρότερα από ότι δύο μήνες πριν. Δεν θέλει να μιλάει σε άνθρωπο, πίνει, δεν τον νοιάζει τίποτα.

Παράλληλα μια κοπέλα από την καλοκαιρινή του παρέα με μια ηλίθια δικαιολογία σχεδόν μένει σπίτι του και είναι σχεδόν φανερό ότι της αρέσει.

Ένα πρωί που πήγα σπίτι του, τους βρήκα μαζί στο δωμάτιο χωρίς να κάνουν τίποτα. Τσακωθήκαμε πολύ γιατί εκείνος τόσο καιρό επιμένει ότι είναι μόνο φίλοι κλπ. και του είπα ότι ή θα ξεκαθαρίσει μαζί της και θα αρχίσουμε να έχουμε πιο στενή επαφή μεταξύ μας ή εμείς το διαλύουμε οριστικά.

Και μέσα σε μια βδομάδα άλλαξαν όλα. Η άλλη έφυγε από το σπίτι του, αρχίσαμε να βγαίνουμε, να με παίρνει τηλέφωνα, να μιλάμε κτλ. Αυτό κρατάει ενάμιση μήνα τώρα. Με παρουσιάζει στους φίλους του και γενικά κάνει πράγματα που δεν έκανε όσο ήμασταν μαζί.

Εγώ δεν είμαι το ίδιο ερωτευμένη. Στο πολύ κακό μας διάστημα προσπάθησα να προχωρήσω και ενώ έδωσα κάποιες ευκαιρίες σε ανθρώπους ένιωθα ότι κανένας δεν με καταλάβαινε/ένιωθε όπως εκείνος. Και στη σκέψη ότι μπορεί να τον χάσω οριστικά τρελαίνομαι.

Εκείνος ακόμα δεν μπορεί να έχει σχέση. Δεν είναι σίγουρος. Κι ενώ μπορούμε να περάσουμε πολλές μέρες μαζί πολύ ωραία, από μόνος του δύσκολα ξεκινάει να κάνει κάτι.

Συγνώμη για το τεράστιο γράμμα και το μπέρδεμα, αλλά είναι όντως πολύπλοκη η κατάσταση. Αρχίζω πλέον και τον σκέφτομαι ξανά. Και δεν ξέρω αν πρέπει να συνεχίσω ή να κρατήσω αποστάσεις για να μην πληγωθώ ξανά.

Άριελ