Με λένε Άριελ και είμαι 21 χρόνων. Πριν ένα χρόνο περίπου γνώρισα ένα παιδί από τη σχολή μου -4 χρόνια μεγαλύτερό μου- και υπήρξε χημεία κατευθείαν.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Χαθήκαμε για κάποιους μήνες, ωστόσο μόλις ξαναβρεθήκαμε, καταλήξαμε στο σπίτι μου.
Το σεξ μεταξύ μας ήταν εξαρχής τέλειο. Το πρόβλημα ήταν ότι εκείνος έχοντας πληγωθεί από μια προηγούμενη σχέση του δεν ήθελε συνειδητά ούτε να ερωτευθεί, ούτε να μπει στην οποιαδήποτε καινούρια σχέση.
Από κάποιο σημείο και μετά όμως τον ερωτεύτηκα κι εγώ. Πρώτη φορά ένιωθα έτσι. Ξέροντας λοιπόν ότι και οι προηγούμενες σχέσεις του ξεκίνησαν έτσι (κάνοντας δηλαδή μόνο σεξ στην αρχή και σιγά σιγά δενόταν κι εκείνος συναισθηματικά) είπα να μείνω και να το παλέψω.
Αυτήν η κατάσταση κράτησε έξη μήνες μέχρι που εγώ δεν άντεξα άλλο και κατάλαβε από τη συμπεριφορά μου ότι όπου να ‘ναι θα το τελείωνα. Κι εκεί, αποφασίζει να αλλάξει.
Αρχίζουμε να βγαίνουμε μαζί, γνωρίζω φίλους του, κοιμάται σπίτι μου κλπ. Μέσα σε όλα αυτά βέβαια υπήρχαν και τσακωμοί γιατί κατά διαστήματα με έπιαναν εμένα κάτι ανασφάλειες τελείως παράλογες. Πάντα όμως το συζητούσαμε και όλα ok μετά.
Αποφασίζουμε λοιπόν να πάμε διακοπές μαζί κάποιες μέρες. Μια βδομάδα πριν τσακωθήκαμε για μια βλακεία. Και όταν συναντηθήκαμε για να μιλήσουμε μου λέει ότι πιέστηκε πολύ κι ότι θέλει να σταματήσουμε.
Με πλήγωσε. Πόνεσα. Γενικά το βίωσα πολύ άσχημα.
Ξαναβρεθήκαμε στην Αθήνα λοιπόν και του είπα να πάμε για έναν καφέ, να του δώσω και κάτι πράγματά του κλπ.
Ακόμα τον θέλω. Πολύ. Αξίζει να προσπαθήσω για άλλη μια φορά; Κι αν ναι, πως να τον προσεγγίσω ώστε να μην με πάρει πάλι σαν δεδομένη;
Άριελ
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ