Καλησπέρα!
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Πήρα το θάρρος να γράψω και τη δική μου ιστορία απλά για να τα πω κάπου για να μου πείτε τη γνώμη σας και την άποψή σας…
Ήμουν με κάποιον εφτά μήνες και όλα πήγαιναν μια χαρά. Έτσι νόμιζα τουλάχιστον. Μέσα από κάποιους γνωστούς ανακάλυψα ότι ψαχνόταν σε διάφορα site γνωριμιών. Tο αποτέλεσμα; Χωρίσαμε…
Η δικαιολογία ότι ανήκουμε σε άλλους κόσμους. Από τότε έχουν περάσει πέντε μήνες αλλά συνεχίζουμε να μιλάμε και να βρισκόμαστε.
Πριν ένα μήνα επειδή δεν άντεχα την όλη κατάσταση του είπα να πάρει μια απόφαση για το τι θα γίνει με εμάς. Η απάντησή του ήταν ότι θέλει να παραμείνει σταθερός στην αρχική του απόφαση.
Από τότε προσπαθώ να κρατηθώ μακριά του, δεν του τηλεφωνώ, δεν του στέλνω μηνύματα και γενικά προσπαθώ να κρατήσω μια απόσταση. Από τότε άρχισε αυτός να επικοινωνεί μαζί μου και να μου ζητάει να βγούμε έξω.
Όσες φορές έχουμε βγει ενώ στην αρχή προσπαθεί ο ένας να μείνει μακριά από τον άλλον δεν τα καταφέρνουμε. Το ξέρει ότι έχω ακόμα αισθήματα για αυτόν. Αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω είναι πως αφού ξέρει ότι αυτή η κατάστασή μου είναι πολύ δύσκολη γιατί συνεχίζει;
Πως αφού σου λέει τέρμα, με τη συμπεριφορά του συνεχίζει να σου δίνει ελπίδες; Η σαρκική επαφή είναι πιο πάνω από τα ανθρώπινα συναισθήματα;
Ξέρω ότι σε όλα αυτά εγώ φταίω γιατί στην ουσία τον αφήνω να τα κάνει αλλά νιώθω πραγματικά πολύ μπερδεμένη. Άλλο μου δείχνει με την συμπεριφορά του και άλλο μου είχε πει…
Αθηνά
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ