Dem: “Φοβάμαι πως θα κοιτάξω τον άντρα μου στα μάτια…”

Γεια σας.
Είμαι 34 ετών, παντρεμένη και μητέρα δύο παιδιών 2μιση ετών και 5 μηνών. Ο άντρας μου είναι η μόνη σχέση που έχω κάνει. Είμαστε μαζί σχεδόν 10 χρόνια από τα οποία 4μιση παντρεμένοι. Τον αγαπώ, αλλά έχω αρχίσει και βαριέμαι. Δεν με συγκινεί πλέον ερωτικά.

Θεωρούσα ότι όλο αυτό είναι φυσιολογικό σε ένα γάμο, η ρουτίνα που αντιμετωπίζουν όλα τα παντρεμένα ζευγάρια. Ύστερα όμως από ένα μήνυμα που μου ήρθε στο facebook από έναν ιδιαίτερα ελκυστικό άντρα άρχισα να νιώθω ότι πνίγομαι. Δεν έζησα. Θέλω να βγω να διασκεδάσω, να με φλερτάρουν, να νιώσω πάλι η γυναίκα που ντύνεται, βάφεται, ομορφαίνει και αρέσει και όχι η νοικοκυρά που είναι στο σπίτι με πιασμένα τα μαλλιά, φορώντας πιτζάμες και παλιές φόρμες με περιττά κιλά,που το μόνο ενδιαφέρον της είναι τι θα μαγειρέψει αύριο!

Ο συγκεκριμένος άντρας που μου έστειλε το μήνυμα άρχισε να με πολιορκεί… Να μου λέει πόσο όμορφη είμαι και αλλά πολύ δελεαστικά λόγια που είχα καιρό να ακούσω από τον άντρα μου. Με έκανε να περιμένω όλη μέρα πάνω από το τηλέφωνο και μόλις ερχόταν ένα του μήνυμα η καρδιά μου σπαρτάραγε σαν 18χρονη.

Παντρεμένος κι αυτός μου ξεκαθάρισε από την αρχή ότι δεν ενδιαφέρεται για κάτι παραπάνω από μια απλή συνεύρεση… Μου ζήταγε να του στείλω γυμνές φωτό χωρίς βέβαια να φαίνεται το πρόσωπό μου… Εγώ μπήκα στον πειρασμό να στείλω κάποιες αισθησιακές προσεγμένες αλλά δεν του έφτανε. Έμενε σε άλλη πόλη, αρκετά μακριά μου οπότε το να βρεθούμε δεν ήταν εύκολο. Μου είχε πει ότι είχε σκοπό να έρθει Αθήνα τέλος καλοκαιριού και ότι θα ήθελε πολύ να με δει… Το μόνο σίγουρο, μου είπε ότι δεν ήθελε να πιει καφέ μαζί μου…

Άρχισα να τον ερωτεύομαι. Στην αρχή είχα τύψεις και φόβο μην καταλάβει τίποτα ο άντρας μου, μετά απλά δεν σκεφτόμουν. Μια μέρα που αρνήθηκα να του στείλω μια φωτό άκρως αποκαλυπτική που μου ζήταγε μου έστειλε μήνυμα ότι θέλει να το σταματήσουμε όλο αυτό γιατί δεν οδηγεί πουθενά και με φέρνει σε δύσκολη θέση.

Έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου… Του έστειλα γιατί το κάνει αυτό αλλά την απάντηση την είχε δώσει από την αρχή… Είμαστε παντρεμένοι, αν νιώσω ότι το πράγμα πάει να ξεφύγει έχω την δύναμη να το ελέγξω, να το σταματήσω… δεν θέλουμε να πληγώσουμε ανθρώπους…

Του έστειλα: αν κάποια στιγμή έρθει Αθήνα θέλω να τον συναντήσω και αν θα μου στείλει μήνυμα και μου είπε αυτό θα κάνει… Τον σκέφτομαι συνέχεια… Θέλω να τον δω. Ξέρω ότι δεν μπορεί και δεν κάνει να προχωρήσει, αλλά θέλω μια βραδιά μαζί του, θέλω να νιώσω το πάθος μαζί του… Όσο για το μετά; Το φοβάμαι. Φοβάμαι πως θα κοιτάξω τον άντρα μου στα μάτια, τους δικούς μου ανθρώπους, τα παιδιά μου… Φοβάμαι αν τον ερωτευτώ ακόμα περισσότερο και υποφέρω κι άλλο μετά.

Θέλω τη γνώμη σας… Τι να κάνω; Να ζήσω αυτά που δεν έζησα ή είναι πολύ αργά; Το σωστό το ξέρω, ίσως θέλω μια επιβεβαίωση….

Dem