ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Είμαι 18 χρόνων και ο δικός μου 21. Έχουμε σχέση τρία χρόνια και… Λοιπόν, τα δύο πρώτα χρόνια είχα θέμα με τη ζήλια του. Ήταν υπερβολικά πολύυυυ. Ζήλευε τα πάνταααααα. Ένιωθα πολύ πιεσμένη και του ζήτησα να χωρίσουμε.
Στη συνέχεια έμαθα ότι ήμουν έγκυος. Να πω την αλήθεια δεν μου περνούσε καν από το μυαλό ότι μπορεί να συνέβαινε κάτι τέτοιο γιατί δεν έχω σταθερό κύκλο -ανά τρεις μήνες μου ερχόταν περίοδος. Τέλος πάντων, για να μην πολυλογώ, το κράτησα το μωρό.
Από τότε που έμεινα έγκυος είδα ξαφνικά από την πλευρά του μια τεράστια αδιαφορία. Μετά εγώ ψιλογκρίνιαζα, είχα και τα νεύρα της εγκυμοσύνης, άστα να πάνε…
Ξαφνικά ένιωθα ότι μου λείπει όλο αυτό που ζήλευε. Όταν βγαίναμε, όποιο θηλυκό περνούσε το παρατηρούσε, που αυτό δεν το έκανε ποτέ στην αρχή. Δεν έλεγα τίποτα. Τα κατάπινα. Μετά, από εκεί που με έπαιρνε συνέχεια τηλέφωνο φτάσαμε να μιλάμε δύο φορές τη μέρα και αυτό με μηνύματα. Ένα καλημέρα κι ένα καληνύχτα.
Τα νεύρα μου είχαν σπάσει και μια μέρα άρχισα να φωνάζω σαν την τρελή και να του λέω διάφορες φαντασιώσεις που έκανα στο μυαλό μου -που ακόμα κάνω δηλαδή, και με τον τρόπο του προσπαθεί να ρίξει όλες τις ευθύνες πάνω μου που ζηλεύω!!!!
Έχω τρελαθεί. Όπου και να είναι σκέφτομαι ότι μου λέει ψέματα ή ότι είναι με άλλες και δεν το αντέχω όλο αυτό. Και ειδικά τώρα που είμαι όλη μέρα με το μωρό, ενώ αυτός βγαίνει και δεν ξέρω τι κάνει.
Βοήθειααααα…
Δήμητρα
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ