Καλησπέρα σας, έχω ένα θέμα φλέγον.

Είμαι λογοδοσμένη εδώ και τρία χρόνια με ένα παιδί που είναι φαντάρος και σε λίγες μέρες απολύεται. Έχει ένα μήνα τώρα που έχω τρελαθεί με ό,τι αφορά στο γάμο και τα παιδιά.

Τον πίεζα αρκετά και αυτός μου είπε: “Τώρα δεν μπορώ, δεν είμαι έτοιμος, είμαι σκασμένος και με έχεις πιέσει πολύ, ενώ ξέρεις ότι δεν έχω δουλειά, ούτε εγώ ούτε εσύ.” Είμαστε μικροί αλλά εγώ θέλω να ξέρω…!

Όχι ότι δεν είχαμε κάνει πιο πριν συζητήσεις και όνειρα για αυτό. Με αγαπάει και λέει ότι δεν μπορεί έτσι με την πίεση. Μου είπε να τον αφήσω να ηρεμήσει. Δεν τον ενόχλησα… Αλλά ούτε μου απάντησε ότι είναι οριστικό, ότι τέλος χωρίζουμε…!

Θα ήθελα τη γνώμη σας… Είμαι πληγωμένη γιατί έχω καταλάβει ότι ζήτησα πράγματα που θα μου τα δώσει. Απλά μου είχε πει: “Όταν μπορώ, όλα θα γίνουν…!” Σημειώνω ακόμα ότι όταν σταματάω, ξεκινάει εκείνος και λέει για αυτό το θέμα. “Στο γάμο μας θα γίνει αυτό και αυτό…!”

Τον αγαπάω και πιστεύω ότι είναι ο άνθρωπός μου και για αυτόν εγώ

Δήμητρα

ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΣΤΕΙΛΕΙΣ ΚΙ ΕΣΥ ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ;