Δήμητρα: “Όταν βγαίνουμε σε μέρη με κόσμο, άρα και πολλές γυναίκες γύρω, παθαίνω πανικό.”

Καλησπέρα!
Αποφάσισα κι εγώ να σας γράψω για κάτι που δεν τολμάω να παραδεχτώ στους φίλους μου. Οπότε επιλέγω να το εκμυστηρευτώ σε ανθρώπους που δεν γνωρίζω προσωπικά.

Εδώ και κάποιους μήνες έχω σχέση με κάποιον αρκετά μικρότερό μου. Περνάμε πολύ όμορφα μαζί, η συμπεριφορά του είναι άψογη απέναντί μου, αλλά εμένα μέσα μου με βασανίζουν διάφορα πράγματα και ανασφάλειες λόγω αυτής της ηλικιακής διαφοράς.

Όταν για παράδειγμα ακούω να αναφέρεται σε κάποια φίλη του σφίγγεται το στομάχι μου, όταν βγαίνουμε σε μέρη με κόσμο, άρα και πολλές γυναίκες γύρω, παθαίνω πανικό. Πρόσφατα μάλιστα απέφυγα να πάω στα γενέθλια φίλης μου, που μας προσκάλεσε μαζί, γιατί ήξερα ότι στο πάρτι θα υπάρχουν πολλά κορίτσια.

Καταλαβαίνω ότι γίνομαι παράλογη, τα καταλαβαίνω όλα στη θεωρία. Στην πράξη δυσκολεύομαι. Προτιμώ “ελεγχόμενες” καταστάσεις. Σπίτι οι δυο μας, έξω με πολύ συγκεκριμένους φίλους και τέτοια.

Τι να κάνω; Με βασανίζει αυτή η κατάσταση μέσα μου και ξέρω ότι αυτή η ανασφάλεια που έχω δεν θα μου βγει σε καλό.

Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων,
Δήμητρα

ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΣΤΕΙΛΕΙΣ ΚΙ ΕΣΥ ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ;