Δήμητρα: “Τον τελευταίο καιρό έχει ξυπνήσει μέσα μου ένας άλλος εαυτός που μου λέει να ζήσω πιο έντονα”

Καλησπέρα.
Είμαι μαζί με το αγόρι μου τέσσερα χρόνια και θα φύγει για το εξωτερικό.

Το σκέφτεται αν θα πάει ή όχι, γιατί δεν θέλει να με αφήσει. Θα πάει με το σκεπτικό ότι θα κάνει το καλύτερο για να μπορέσουμε να είμαστε μαζί. Μου είχε προτείνει βέβαια να πάω και το θέλει πάρα πολύ, όπως κι εγώ άλλωστε, αλλά εγώ σπουδάζω και τώρα είμαι σε φάση πρακτικής και πτυχιακής, οπότε δεν θα τα παρατήσω για να πάω.

Δεν θέλω να του σταθώ εμπόδιο γιατί τον αγαπάω και θέλω το καλό του. Πιστεύω σε αυτόν και ξέρω ότι εκεί θα του δοθούν ευκαιρίες που στην Ελλάδα δεν θα τις είχε. Και επειδή είναι έξυπνος, ξέρω ότι θα τα καταφέρει!

Είμαι πολύ καλά με τον εαυτό μου, γιατί ξέρω πως ακόμα κι αν δεν αντέξουμε και χωρίσουμε, αυτός θα κάνει κάτι πολύ καλό για αυτόν, κάτι που θα του ανοίξει το δρόμο προς την επιτυχία και πιθανόν προς την ευτυχία. Και φυσικά θα είμαι χαρούμενη για αυτόν, είτε είμαστε μαζί είτε όχι.

Το κακό είναι πως όπως τα σκεφτόμαστε τώρα, εγώ όταν ξεμπερδέψω με τις υποχρεώσεις των σπουδών μου και πάρω και ένα Lower στα χέρια μου, θα πάω εκεί να αναζητήσω δουλειά, αλλά για να είμαι ειλικρινής δεν έχω τα κότσια να το πω στους δικούς μου.

Είμαι 24 χρόνων και δεν είναι ότι φοβάμαι, απλά δεν θέλω να τους απογοητεύσω. Ο πατέρας μου είναι της άποψης: όσο πιο κοντά στο σπίτι σου, τόσο πιο καλά. Ίσως ακούγεται χαζό, αλλά δεν θέλω να τον στεναχωρήσω.

Ξέρω ήδη ότι και μόνο που θα ακούσει πως θα πάω σε ξένη χώρα, θα μου πει: “Κάτσε ρε παιδάκι μου εδώ που είσαι στο σπίτι σου, στα σίγουρα”… Αυτή τη νοοτροπία, μου την έχει περάσει κι εμένα εν μέρει.

Στη μέχρι τώρα ζωή μου βάδιζα αργά μεν αλλά σταθερά και όσο πιο σίγουρα γινόταν. Τον τελευταίο καιρό όμως νιώθω ότι έχει ξυπνήσει μέσα μου ένας άλλος εαυτός που είχα καταφέρει να τον κρατώ σε νάρκη όλα αυτά τα χρόνια, ο οποίος μου λέει να ζήσω λίγο πιο έντονα. Να κάνω πράγματα στη ζωή μου αρκετά, να αλλάξω χώρα και αρκετές δουλειές μέχρι να κατασταλάξω κάπου, να κάνω όσα πιο πολλά ταξίδια μπορώ στον κόσμο, να μάθω να ζω χωρίς αυτή τη σιγουριά που μου προσφέρει τόσα χρόνια το σπίτι μου…

Ποια είναι η δική σας άποψη πάνω σε αυτό;

Δήμητρα

ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΣΤΕΙΛΕΙΣ ΚΙ ΕΣΥ ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ;