Γεια σας.
Είμαι η Δώρα και είμαι 34 ετών. Πριν ένα χρόνο χώρισα από μία πολυετή σχέση, γιατί εγώ ήθελα να προχωρήσω τη ζωή μου, ήθελα να κάνω και ένα παιδί, αλλά εκείνος όχι. Οπότε πήρα τη μεγάλη απόφαση και το τελείωσα, μιας και ένιωθα ότι δεν έχω χρόνο για χάσιμο.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Η αλήθεια είναι ότι σε αυτό το διάστημα που ήμουν μόνη, γνώρισα κάποιους, βγήκα μερικά ραντεβού, αλλά κυρίως απογοητεύτηκα θα έλεγα. Πριν δυο μήνες, γνώρισα έναν αξιόλογο άνθρωπο, με τον οποίο βγαίνουμε και τα πράγματα δείχνουν να εξελίσσονται καλά. Είναι σοβαρός, θέλει να κάνει σοβαρή σχέση, οι βλέψεις του δεν είναι μόνο σεξουαλικές, περνάω καλά μαζί του.
Όμως, υπάρχει ένα πρόβλημα. Δεν νιώθω ερωτευμένη. Δεν έχω να του χρεώσω τίποτε άλλο. Και μοιάζει ένας άνθρωπος που αξίζει να επενδύσω το μέλλον μου. Όμως δεν ένιωσα ποτέ ενθουσιασμό, δεν ένιωσα ποτέ να πετάω. Όλα μοιάζουν φλατ.
Δεν ξέρω τι να κάνω… Αξίζει να προχωρήσω μια σχέση που δεν νιώθω ερωτευμένη; “Στα χαρτιά” που λένε, μοιάζει να είναι ιδανικός. Είναι ευγενικός, δοτικός, με προσέχει, με σκέφτεται, είναι συνεπής. Τα έχει όλα σχεδόν, αλλά εμένα κάτι μου λείπει. Τι πιστεύετε ότι πρέπει να κάνω;
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Και για να σας είμαι απόλυτα ειλικρινής, δεν είναι ένας τύπος που θα επέλεγα ποτέ να κάνω σχέση. Του έδωσα την ευκαιρία, γιατί όπως σας είπα ένιωθα ότι ο χρόνος με πιέζει, είχα απογοητευθεί από τις αποτυχημένες γνωριμίες που είχα κάνει, σκέφτηκα να γυρίσω στον πρώην μου, αλλά είχε κάνει πια άλλη σχέση…
Δεν ξέρω. Είμαι μπερδεμένη. Πιστεύετε ότι μπορεί να με κάνει ευτυχισμένη ένας άνθρωπος με τον οποίο δεν είμαι ερωτευμένη; Κάποιοι φίλοι μου λένε, πως θα έρθει κι αυτό στην πορεία. Το πιστεύετε;
Ευχαριστώ εκ των προτέρων,
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Νομίζω ότι μέσα σου ξέρεις την απάντηση, όμως απο ανασφάλεια φοβάσαι να δεις καθαρά. Δε νομίζω πως μια γυναίκα στην ηλικία σου πρέπει να πανικοβάλλεται και να παίρνει σημαντικές αποφάσεις με γνώμονα την ηλικία. Είσαι πολύ νέα για να μπεις σε μια σχέση ή γάμο χωρίς συναίσθημα. Πρόσεξε μην μετανιώσεις και πληγώσεις ανθρώπους…..
Εμεις κανουμε ευτυχισμένους τους εαυτούς μας κ οι επιλογές μας. Η επιλογη σου ,σου λέει ξεκάθαρα αν εισαι ευτυχισμένη. Ο εαυτός σου στο λεει αλλα ΕΣΥ ζητάς απο τριτους να σου δωσουν ως απαντηση αυτο που ηδη γνωρίζεις. Κ αυτο γιατι θεωρεις οτι μεγάλωσες κ πρεπει να κανεις παιδι αλλα το παιδι γινεται απο αγάπη κ οχι για να καλύπτουμε τις ανασφάλειες μας κ να συναδουμε με τα στερεότυπα. Η ζωη σου μπορει να ειναι ευτυχισμένη με η χωρις παιδι αρκει να αφαιρέσεις τις εμμονικες σου τάσεις λογω ηλικίας κ να την ζήσεις οπως προστάζει η ψυχη σου. Κ οτι ειναι να ερθει θα ερθει. Αλλα μην εγκλωβιζεσαι στην δυστυχία μονο κ μονο για μια ιδεα.
Oxi…dystyxws den tha se kanei eytyxismeni…gt an exeis ayti tin amfibolia twra sto mellon tha ginei toso megalo baros pou tha einai asikwto. Dystyxws i eytyxws san anthrwpina plasmata exoume perissoteres psyxikes anagkes apo tin “asfalia” se mia sxesi. Aplws prospathise na fantasteis oti tha kanete ena paidi sto mellon kai esy tha eisai synexeia dystyxismeni gt tha skeftesai panta to “..an”. Ayto den to a3izei oute to paidi, oute o anthrwpos pou tha exeis dipla kai oute esy.
Thymisou pws exeis mono MIA zwh, kai prospathise na anapty3eis ton eayto sou kai na zisseis sto akro tin zwi sou mexri na breis kapoion pou pragmatika psaxneis…
Have faith 🙂
Όχι δεν το πιστεύουμε.
Κοίτα Δώρα… Νομίζω πως όλες θα σου πούμε πως αν δε νιώθεις ερωτευμένη να μη μπεις καν στην διαδικασία να προχωρήσεις.
Οφείλω ωστόσο να ομολογήσω, πως είχα μπει σε μια σχέση χωρίς να νιώθω ερωτευμένη, απλά και μόνο γιατί είχα βαρεθεί να είμαι μόνη και αυτός με “κυνήγησε” με πολύ όμορφο τρόπο. Ήταν ένας υπέροχος άνθρωπος που μου φερόταν τέλεια και ταίριαξε πολύ και με τους φίλους μου. Κάποια στιγμή, μετά απο λίγους μήνες -δεν μπορώ να προσδιορίσω πότε ακριβώς έγινε αυτό- τον είχα αγκαλιάσει με τέτοια θέρμη που εξεπλάγην κι εγώ η ίδια, έγειρα πίσω το κεφάλι μου, τον κοίταξα και είπα μέσα μου… “Ρε συ; Τον αγαπάω τελικά!” Αυτή η σχέση κράτησε κάτι παραπάνω από 3 χρόνια και έληξε για άλλους λόγους.
Δεν σου το λέω αυτό για να θεωρήσεις δεδομένο πως θα συμβεί και σε σένα αυτό. Μπορεί όμως και να συμβεί. Όλοι ξέρουμε ανθρώπους που έχουν έναν πολύ ευτυχισμένο γάμο χωρίς να ένιωσαν τον κεραυνοβόλο έρωτα. Όλοι ερωτευτήκαμε κάποια στιγμή στην ζωή μας, έναν άνθρωπο που αρχικά μπορεί να μας ήταν αδιάφορος, αλλά τελικά εκτιμήσαμε κάποια πράγματα και ο έρωτας, απλά….ήρθε!
Σαφώς και δεν μπορώ να σου πω τι να κάνεις. Ελπίζω η επιλογή σου να είναι η καλύτερη για σένα και για την ευτυχία σου. Καλή τύχη!
Η ιστορία σου μου θυμίζει τον εαυτό μου σε πολλά πράγματα. Κάπως έτσι κι εγώ μπήκα σε μια σχέση με έναν άντρα “ιδανικό” για οικογένεια (μου τον γνώρισαν φίλοι) πριν ενάμισυ χρόνο και τώρα στα 36 μου είμαι πάλι μόνη. Εκτιμούσα πολλά πράγματα σε αυτόν, αλλά ο έρωτας έλειπε. Τελικά η καλή συντροφιά δεν αρκούσε. Δεν θεωρώ ότι χαράμισα τον χρόνο μου παρόλα αυτά γιατί έτσι έμαθα καλύτερα τον εαυτό μου (και πως δεν μπορώ να ζήσω με κάποιον άντρα με τον οποίο δεν είμαι ερωτευμένη). Θεωρώ πως είναι πολύ νωρίς στην σχέση για να έχεις τέτοιους προβληματισμούς και αυτό είναι κάκιστο σημάδι. Κάτι τελευταίο: οι άντρες νιώθουν όταν δεν τους θέλουμε πραγματικά. Και στο τέλος, δεν υπάρχει κάτι να τους δένει κι αυτούς μαζί μας όσο και να νομίζεις ότι έχεις εσύ τώρα το πάνω χέρι επειδή δείχνει να σε προσέχει και να σε θέλει. Τα αισθήματα είναι το ύψιστο αγαθό και ο έρωτας η αληθινή ευτυχία μέσα στη σχέση. Χωρίς επιθυμία για τον άλλον, δεν κρατάει εύκολα η σχέση, ειδικά σε μεγάλες ηλικίες που έχουμε ήδη διαμορφωθεί ως προσωπικότες. Καλή τύχη ευχομαι και να πιστέψεις στον εαυτό σου. Όλοι αξίζουμε τον έρωτα.
Κοιτα τυχη…! Ειμαι στη θεση που βρισκεται ο τωρινος συντροφος σου…αυτου δλδ που δεν τον θελει η κοπελα του. Το καλο με μενα ειναι οτι η κοπελα μου, μου το ειπε αμεσως μολις της εφυγε ο ερωτας, ή μαλλον ο ενθουσιασμος καλυτερα. Τουλαχιστον δεν με κοροιδεψε. Το παλεψαμε τεσσερις μηνες (6 μηνες ημασταν μαζι συνολικα) και μαντεψε…χωρισαμε! Δεν μπορουσα να ειμαι με εναν ανθρωπο που νιωθω οτι δεν με θελει! Οχι να ειμαι ο ερωτας της ζωης της, αλλα να μην αισθανεται κατι για μενα! Ειμαι και εγω κοντα στα 35 και νιωθω οτι απο δω και μπρος θα ειναι λιγες οι ευκαιριες για να φτιαξω την ζωη μου, αλλα καλυτερα μονος παρα να ειμαι βαριδι σε καποια γυναικα! Πες του το και αποφασιστε μαζι αν θα το προσπαθησετε ή αν θα παρει ο καθενας τον δρομο του…μην τον κοροιδευεις!
ναι γινεται. απο το ερωτευτεις εσυ καποιον και μετα να σε καρατωνει ειναι καλυτερο
Πριν από 3 χρόνια, στα 23 μου, χώρισα από μια σχέση 3 χρόνων που ήμουν πάρα πολύ ερωτευμένη και παράλληλα είχα να αντιμετωπίσω πολλά οικογενειακά και οικονομικά προβλήματα. Τότε εμφανίστηκε ένας άνθρωπος, παλιός φίλος ο οποίος στην αρχή δεν το σκεφτόμουν καν, ωστόσο με κυνήγησε αρκετούς μήνες και τελικά έγινε κάτι. Στην πορεία, μπήκε στη ζωή μου, με στήριξε, ήταν δίπλα μου, με βόηθησε να κάνω πράγματα και όχι μόνο κατάφερα να βγω από όλο εκείνο το διάστημα, αλλά βγήκα και πολύ καλύτερη. ‘Ενιωσα πολλά πράγματα για εκείνον, ποτέ όμως δεν τον ερωτεύτηκα και όντας ακόμα πληγωμένη από την προηγούμενη σχέση μου, δεν ήθελα καν να σκεφτώ το ενδεχόμενο έρωτας κλπ. Ήμουν ήρεμη και θεωρητικά καλά και ο σύντροφος μου ήξερε ακριβώς πως νιώθω. Ο καιρός πέρασε όμως και από κάποιο σημείο και μετά αυτό το πράγμα δεν με κάλυπτε. Προσπάθησα πολύ να πείσω τον εαυτό μου ότι έτσι πρέπει να είναι. Φίλοι, γονείς και όσοι μας ήξεραν έλεγαν ότι θα έπρεπε να είμαι πάρα πολύ ικανοποιημένη και χαρούμενη γιατί είναι δύσκολο να βρεις κάποιον να σου προσφέρει τόσο πράγματα και να κυλάνε ολα τόσο έυκολα. Τελικά χρειάστηκε να φύγω για ένα μικρό διάστημα στο εξωτερικό για λόγους δουλειάς και όταν γύρισα ήμουν πεπεισμένη ότι πρέπει να χωρίσω. Και αποδείχτηκε το πιο σωστό πράγμα. Σίγουρα για μένα αλλά θεωρώ μελλοντικά και για εκείνον. Από την άλλη έχω φίλους και φίλες στην ηλικία μου (είμαι 27 τώρα) οι οποίοι έχουν μακροχρόνιες σχέσεις χωρίς ποτέ να ερυωτευτούν ή να ενθουσιαστούν. Απλά για αυτούς το βασικό είναι η ασφάλεια και η σιγουριά και η συντροφικότητα. Νομίζω ότι το βασικο είναι το πως είναι κάθε άνρθωπος και τι ζητάει από τις σχέσεις του. Το πως είσαι εσύ σαν άνθωπος, μόνο εσύ μπορείς να το ξέρεις. Αλλά πιστεύω ότι κατά βάθος. για να το γράφεις και εδώ, δεν σε καλύπτει αυτή η κατάσταση.
οι ερωτες πανε και ερχονται. στην αρχη μπορει να εισαι ερωτευμενη και μετα να χαθει. οποτε ειναι ρισκο. εχω φιλη ειναι 42 και ακομα περιμενει τον ερωτα. γεροντοκορη θα μεινει. αν βρεις καποιον που να σε αγαπα μη τον αφησεις. ποτε.
γεια σου Δωρα..
είμαι σχεδόν 39 αλλά δε το σκέφτηκα ποτέ αυτό που μας περιγράφεις γιατι ευτυχως η δυστυχως γνωρίζω καλά τον εαυτό μου και ξέρω ότι σε΄βάθος χρόνου δεν θα πετύχει.
έτσι όπως μας γράφεις νομίζω το ίδιο και για σένα..
θα σου προτεινα να μεινεις ψυχραιμη και να σκέφτεσαι θετικα ..και κατι που δε θα σε κανει να αναρωτιέσαι θα ερθει.
οσο για την κοπελα που σχολιασε και θεωρει μια φιλη της γεροντοκορη στα 42 πραγματικα γελασα..
καλη τυχη!!!
συγγνωμη απο τα 52 θεωρειται γεροντοκορη
Καλύτερα γεροντοκόρη κ ευτυχισμένη παρα παντρεμένη κ δυστυχισμένη. Οταν οι ανθρωποι πάψουν να κρύβονται πισω απο ταμπέλες κ ξεπεράσουν την ματαιοδοξία τους κ την επιβολή μιας ψεύτικης εικόνας κ ευτυχίας προς τους αλλους τοτε ισως ευτυχισουν. Απλα με τέτοιου ειδους χαρακτηρισμούς οπως το γεροντοκόρη μαλλον προσπαθούμε να καλύψουμε την δικη μας δυστυχία. Αυτη γεροντοκόρη αλλα εγω πιο τυχερή. Δυστυχισμένη αλλα οχι γεροντοκόρη.
αυτη κλαιγεται διοτι περιμενει να βρει τον ερωτα της ζωης της. αρα μαλλον δεν ειναι ευτυχισμενη γεροντοκορη. δεν τον βρηκε στα 42 θα τιν βρει τωρα; μακαρι!
Καλα δεν μπω σε διαδικασια διαλόγου το θεμα ειναι αλλο. Το πώς αντιλαμβάνεται την φιλια ο καθενας κ πως αναφέρεται κατ ιδίαν αλλα κ κυριως δημοσια για ενα ατομο που αποκαλεί “φιλη” ειναι καθαρα προσωπικο. Κ εχει να κανει με το ποσο αληθινες η οχι ειναι οι σχεσεις που επιλέγει στην ζωη του. Κ αυτο ειναι πασιφανές. Απο κει κ περα ο καθενας κρίνεται κ δειχνει το ποιόν του βάσει των λεγόμενων του. Σιγουρα δεν την χαρακτηρίζει σαν ανθρωπο το γεροντοκόρη θα εχει πολλα αξιοθαυστα κ αξιοζηλευτα χαρακτηριστικα σαν ανθρωπος αλλα ΕΣΥ αυτο που θελεις να βλεπεις σ εκείνη ειναι αυτο γιατι μαλλον σε κανει να νιωθεις ανώτερη. Παντως φιλη δεν σε κανει σε καμια περίπτωση. Κ τελος ο καθενας καλο ειναι να κανει την αυτοκριτική του κ να προσπαθει να βελτιώνεται ως ανθρωπος. Η παιδεια και η καλλιέργεια ενος ανθρώπου ειναι το α και το ω.
Φαντασου να μην ηταν και φιλη σου τι φτυαρι θα εβγαζες.Μπεμπεκιστικη συμπεριφορα.”Εγω εχω αντρα,εσυ δεν εχεις,ζηλια,ζηλια.”
εσεις κλαιγεστε οτι δεν εχετε αντρα……..