Ειρήνη: “Δεν τον απάτησα. Απλά προχώρησα παρακάτω. Λάθος;”

Τσακωνόμασταν, χωρίζαμε, τα ξαναβρίσκαμε. Τη μία έκανε εκείνος το πρώτο βήμα επανασύνδεσης την άλλη εγώ. Όπως και να ‘χει δεν ήταν μια καλή σχέση. Ούτε για μένα ούτε για εκείνον.

Τον ενοχλούσαν πολλά πράγματα σε μένα και συνεχώς γινόμουνα δέκτης της κριτικής του. Συνέχεια. Με είχε κουράσει τόσο πολύ. Με κατηγορούσε ότι αδιαφορούσα, ότι σκεφτόμουν μόνο τον εαυτό μου, ότι ήμουν ανώριμη, ότι… ότι… Καθημερινά είχα να αντιμετωπίσω και ένα αρνητικό σχόλιο. Ποτέ δεν ήταν ευχαριστημένος και με τίποτα.

Όπως καταλαβαίνετε με είχε κουράσει όλη αυτή η κατάσταση. Το ίδιο κι εκείνον. Παρόλες τις προσπάθειες, παρόλα τα συναισθήματα που υπήρχαν μεταξύ μας δεν τσουλούσε το πράγμα. Όλο σκόνταφτε πάνω σε εμπόδια… Τη μία η ζήλια του, την άλλη η γκρίνια του, την άλλη η “ανωριμότητά” μου… Όλο για κάτι διαφωνούσαμε. Σπάνια συμφωνούσαμε.

Κι από ένα σημείο και μετά δεν είχα πραγματικά διάθεση για τίποτα. Γύριζα κουρασμένη και έπεφτα για ύπνο. Έκανα κάποιες προσπάθειες: να φύγουμε ένα διήμερο, να βγούμε ένα βράδυ οι δυο μας, να συζητήσουμε, να φτιάξω ατμόσφαιρα… αλλά η ασυμφωνία χαρακτήρων και η ανασφάλειά του ήταν τόσο έντονη που πάντα χάλαγε τα πάντα.

Φυσικά, χάλασε και το σεξ. Ακόμα κι εκεί άρχισε να μπαίνει η κριτική του. Τα πάντα τον ενοχλούσαν. Τα πάντα.

Ο Γιάννης ήταν ένας τύπος που γνώριζα καιρό. Πάντα μου άρεσε κι εγώ του άρεσα από ότι είχα καταλάβει, αλλά είχαμε παραμείνει σε ένα τυπικό “Γειά, τι κάνεις;”. Τίποτα παραπέρα. Ακόμα και όταν εκείνος μου έδειξε ενδιαφέρον -σε μια φάση που για άλλη μια φορά είχα χωρίσει με τον σύντροφό μου- δεν έκανα τίποτα. Θεωρητικά ήμουν χωρισμένη. Μπορούσα να κάνω το οτιδήποτε. Προτίμησα να κάνω άλλο ένα βήμα επανασύνδεσης. Και φυσικά μετά από δύο μήνες ξαναχωρίσαμε.

Αυτή τη φορά βγήκα με τον Γιάννη. Και ξαναβγήκα και ξαναβγήκα… Και νομίζω ότι έχω σχέση μαζί του πια. Ή ότι όλα προς τα εκεί οδηγούν.

Το πρόβλημά μου είναι ότι ο “πρώην” μου κάτι έμαθε κι από τότε δεν έχει σταματήσει να μου στέλνει μηνύματα. Με βρίζει, με αποκαλεί διάφορα και με χρεώνει για τα πάντα.

Θεωρώ ότι ήμουν απολύτως εντάξει. Είχαμε ήδη χωρίσει ένα μήνα πριν εγώ αρχίσω να βγαίνω με τον τωρινό μου σύντροφο. Εκείνος προφανώς είχε πιστέψει σε άλλη μία επανασύνδεση. Εγώ όμως είχα κουραστεί. Συν το ότι μου άρεσε πολύ ο Γιάννης.

Το θέμα μου είναι ότι με στεναχωρεί πολύ η συμπεριφορά του “πρώην” μου. Με κατηγορεί ότι βρήκα άλλον αμέσως, ότι είμαι φτηνή… Καταλαβαίνω την οργή του, καταλαβαίνω ότι είναι πληγωμένος. Όμως, δεν καταλαβαίνω γιατί μου μιλάει έτσι; Δεν τον απάτησα. Απλά προχώρησα παρακάτω…

Έκανα κάτι κακό; Έκανα κάτι λάθος;