Αποφάσισα να μοιραστώ κι εγώ τη δική μου ιστορία. Πάντα διαβάζω τις ιστορίες σας κορίτσια και αν και πιστεύω ότι αν εμείς δεν πάρουμε τις αποφάσεις μας κανείς δεν μπορεί να μας συμβουλέψει, ωστόσο μια γνώμη ουδέτερων κριτών είναι πάντα καλοδεχούμενη.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Είμαι 25 ετών και για 6 χρόνια είχα σχέση με ένα παιδί της ηλικίας μου. Όπως καταλαβαίνετε ήταν η πρώτη μεγάλη μας σχέση και ήταν γεμάτη. Πολύ δυνατά συναισθήματα, έρωτας άνευ όρων και πολλή αγάπη. Όπως και πολλές εντάσεις, πολλοί τσακωμοί. Ήταν πολύ παρορμητικός και κυριολεκτικά άνοιγε το στόμα του και πέταγε οτιδήποτε μπορούσε να σε πληγώσει.
Μαλώναμε πολύ άσχημα και συχνά. Όμως ποτέ δεν χωρίζαμε. Κάναμε το γνωστό λάθος νομίζοντας πως κάτι θα αλλάξει, αλλά δεν άλλαζε. Έκανα κι εγώ τα λάθη μου, ζήλευα. Τον πίεζα. Παρόλα αυτά περνούσαμε μαζί μοναδικές στιγμές και παλεύαμε πάντα να διατηρήσουμε την όμορφη πλευρά της σχέσης μας.
Ένα χρόνο πριν, έφυγα για μεταπτυχιακό στο εξωτερικό. Ξεκινήσαμε προσπαθώντας, όμως πάλι μαλώναμε πολύ. Δεν με στήριζε, με υποτιμούσε. Ένιωθα μόνη και πληγωνόμουν. Κάπου στη μέση της χρονιάς χωρίσαμε.
Προσπάθησα όταν γύρισα Ελλάδα να τον πλησιάσω. Με απέφευγε. Με άφησε μόνη μου σε κάποιες πολύ δύσκολες στιγμές που έτυχαν. Ούτε ένα τηλέφωνο δεν με πήρε να δει πως είμαι στο εξωτερικό παρόλο που ήξερε ότι μου είχε τύχει κάτι πολύ άσχημο.
Καιρό μετά προχώρησα με ένα άλλο παιδί που γνώρισα στο εξωτερικό. Ήταν πολύ λιγότερο εμφανίσιμος σε σχέση με το πρώην αγόρι μου που ήταν πολύ όμορφος, αλλά δεν είχε σημασία. Μου έδινε ασφάλεια, προσοχή, με έκανε να τον νοιάζομαι και να γίνομαι καλύτερη. Με ηρέμησε και είμαστε μαζί ακόμα!
Ο πρώην φίλος μου έφυγε κι αυτός για μια ξένη χώρα πριν λίγο καιρό. Αρχίσαμε και μιλούσαμε που και που. Πιο πολύ φαινόταν ότι ήθελε ένα στήριγμα και αν και ένιωθα ότι εκμεταλλευόταν την καλοσύνη μου, συνέχισα να είμαι δίπλα του γιατί ειλικρινά τον αγαπώ! Και είχαμε μια επαφή ιδιαίτερη, αλλά ήρεμη όχι ερωτική. Και φυσικά τηλεφωνική καθώς είμαστε απίστευτα μακριά.
Που θέλω να καταλήξω… Όταν χωρίσαμε έψαξα και έμαθα ότι μάλλον κάτι έκανε με μια κοπέλα την οποία την ήξερε από πριν χωρίσουμε. Δυστυχώς με έφαγε η περιέργεια να μάθω. Τον ψάρεψα. Το παραδέχτηκε ότι παίζει κάτι πλέον μαζί της κατόπιν χωρισμού μας και ότι έχουν επαφή τηλεφωνική. Ήθελε κι εκείνος απεγνωσμένα να μάθει αν τα έχω με το συγκεκριμένο παιδί (τον γνώριζε από αφηγήσεις και φωτογραφίες). Του είπα ότι δεν έχει σημασία αλλά τελικά απάντησα ναι.
Δεν φαντάζεστε τι ακολούθησε. Έπαθε κρίση ζήλιας και προφανώς εγωισμού και μου είπε απίστευτα λόγια: ότι έπεσα από τα ψηλά στα χαμηλά, ότι σιχαίνεται και να με ακουμπήσει και δεν θέλει να με ξαναδεί ποτέ, ότι η κοπέλα που παίζει είναι ωραία και καλύτερη από μένα, ότι γελάει μαζί μου… ό,τι δηλαδή θα έλεγε ένα 8χρονο χωρίς μυαλό.
Δυστυχώς κατάφερε και με έκανε να νιώσω πολύ άσχημα γιατί πάντα ήμουν δίπλα του κι ενώ και αυτός συνέχισε με άλλη με έκανε να νιώσω άθλια και ξεφτίλα. Είναι καθαρά δικό μου σφάλμα που επιτρέπω κάτι τέτοιο απλά εξεπλάγην γιατί είχαμε αποκτήσει μια έστω πολιτισμένη επαφή μέχρι να γίνουν όλα αυτά.
Για άλλη μια φορά άφησα τον εαυτό μου να πληγωθεί, έπεσα στην παγίδα των συναισθημάτων μου και αντί να αφοσιωθώ στο τώρα γύρισα στο χθες. Πληγώθηκα που έχει άλλη, πληγώθηκα με όσα μου είπε. Πως να αντιδράσω από εδώ και μπρος; Αν με ξαναπάρει και το παίξει ότι δεν τρέχει τίποτα; Ή τις γιορτές που ενδέχεται να είμαστε και οι δύο στην Ελλάδα;
Ελπίζω να μην σας κούρασα. Ευχαριστώ!!
Elisavet87
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ