Η ιστορία μου κρατά τρία χρόνια… ζωή να ‘χει!

Ανέκαθεν μου άρεσαν οι μικρότεροι (σημειωτέον εγώ είμαι 22)! Αφού τελείωσα το σχολείο λοιπόν έμαθα μέσω ενός φίλου μου ότι ένα πρωτάκι με γούσταρε.

Δεν σας κρύβω ότι μου είχε τραβήξει το ενδιαφέρον αλλά τότε ήμουν σε άλλον πλανήτη και δεν είχα ασχοληθεί καν μαζί του. Για να μην σας ζαλίζω ξεκινήσαμε να μιλάμε στο facebook μετά από κάποιο καιρό αλλά πάντα ήταν πόλυ μαζεμένος,σχεδόν ντροπαλός.

Κάποια στιγμή έγω έκανα σχέση και σταμάτησα να μιλάω μαζί του παρόλο που μπορεί να το επιδίωκε. Το αποτέλεσμα ήταν να με διαγράψει από το facebook, μετά να με ξανακάνει add και μετά πάλι διαγραφή.

Έφτασα σε σημείο λοιπόν να τον ρωτήσω γιατί το κάνει αυτό και ο ίδιος μου απάντησε επειδή δεν μιλάμε. Μετά από καιρό, ξεκίνησα να του μιλάω και του πρότεινα να βγούμε έξω. Εκείνο το διάστημα δεν μπορούσε και κάποια στιγμή μου πρότεινε και ο ίδιος να βγούμε, όταν δεν μπορούσα εγώ όμως.

Κάποιες στιγμές κι ενώ πήγαιναν καλά οι κουβέντες που κάναμε και υπήρχε κι έντονο φλερτ, σταματούσε να μιλάει. Πέρασε μεγάλο διάστημα που δεν μιλάγαμε καν κι έκανα την αρχή και του μίλησα.

Μια, δυο, τρεις έχω κάνει προσπάθεια να μιλήσουμε, αλλά δεν βλέπω πλέον να προσπαθεί να ανοίξει κουβέντα και ο ίδιος. Ευκαιρίες του έχουν δωθεί πολλές, αλλά δεν τις εκμεταλλεύεται.

Πιστεύετε ότι του πέρασε ο καημός και δεν γουστάρει απλά ή κάτι άλλο μπορεί να παίζει;

Εβελίνα