Εύα: “Ήταν δίπλα μου μόνο για να μην χαλάσει η εικόνα του. Έκανε τα πάντα για το κόμμα του”

Τον γνώρισα ακριβώς ένα χρόνο πριν. Με το που μπήκα στο ΤΕΙ μου. Στην αρχή μου φάνηκε ανόητος και κάφρος. Όμως μια φίλη μου, μεγαλύτερη σε εξάμηνο και κολλητή του, επέμενε να τον γνωρίσω πιο καλά και να γνωριστούμε.

Πίστευε πως ταιριάζαμε. Δέχτηκα! Πήγα σπίτι του και περάσαμε όλη τη νύχτα μιλώντας, μακριά από όλους, στο δωμάτιό του. Πέρασα καλά μαζί του. Μα εκείνη τη στιγμή τον έβλεπα σαν φίλο μου.

Με τα πολλά, αρχίσαμε να βγαίνουμε και να ερχόμαστε πιο κοντά. Και κάποια στιγμή μετά από μήνες, κατάλαβα πως είχα αρχίσει να τον ερωτεύομαι. Πίστευα πως κι εκείνος ένιωθε το ίδιο για μένα, καθώς όλοι θεωρούσαν πως ήμασταν το καλύτερο ζευγάρι και πως ταιριάζουμε απίστευτα.

Μέχρι που μετά από κάποιο καιρό, μου είπε πως με αγαπούσε και πως με έβλεπε σοβαρά! Τον εμπιστεύθηκα τότε. Ήταν τόσο όμορφος στα μάτια μου. Αρχηγός σε μια παράταξη και μέσα σε όλα. Δυναμικός και ήμουν το δεξί του χέρι θα μπορούσε να πει κάποιος. Αυτό είχε αγαπήσει σε μένα.

Ήταν δίπλα μου κάθε φορά που έβγαινα έξω -τις περισσότερες τουλάχιστον- και αισθανόμουν περήφανη. Όταν αντί να περνάω καλά με τους φίλους μου, ερχόταν εκείνος με το κεφάλι σκυμμένο και λυπημένος, ήμουν η μόνη που ήμουν στο πλευρό του.

Ζούσα για εκείνον. Κάθε φορά που φερόταν άσχημα, που δεν απαντούσε στα μηνύματά μου, που εξαφανιζόταν για μέρες, που έλεγε πως δεν είμαι αρκετά καλή, έμενα δίπλα του. Μου έλεγε να κάνω υπομονή, πως το μέλλον είναι για τους δυο μας και τον πίστεψα.

Ήμουν τόσο ηλίθια! Τον εμπιστεύθηκα κι εκείνος ήταν δίπλα μου μόνο για να μην χαλάσει η εικόνα του. Έκανε τα πάντα για το κόμμα του και στο τέλος τα κατάλαβα όλα. Όταν αφού τον βοήθησα μέχρι το τέλος, με παράτησε…

Εγώ τον συγχωρούσα, εκείνος ποτέ. Συνέχιζα να τον σκέφτομαι και να τον θέλω, μέχρι εκείνη τη μέρα που έμαθα πως με είχε απατήσει με πόσες κοπέλες, με την πρώην του, πως για εκείνον ήμουν ένα στοίχημα… Αυτό όμως που με πληγώνει πιο πολύ από όλα είναι πως όσες φορές τον ρωτούσα αν συνέχιζε να με θέλει, έλεγε πως δεν είχε αλλάξει τίποτα μεταξύ μας. Του είχα δώσει την ευκαιρία να μου πει την αλήθεια και δεν το έκανε!

Οπότε, όταν έμαθα για όλα αυτά, σταμάτησα να ζω! Σταμάτησα να κοιμάμαι, να βγαίνω… Ξαναέγινα αυτοκαταστροφική, με αποτέλεσμα από εκεί που με θεωρούσαν όλοι άγγελο να γίνω σκύλα.

Όταν επιτέλους του είπα ότι ήξερα την αλήθεια για όσα μου έκρυβε, μου είπε να βρεθούμε. Παρότι αρνήθηκα, επέμενε! Όταν τον πήρα στο τέλος της ημέρας για να βρεθούμε με απέφευγε. Δεν σήκωνε το τηλέφωνο και κάπου εκεί έχασα τον εαυτό μου.

Ήμουν τόσο πληγωμένη, τόσο θυμωμένη που την επόμενη μέρα τον έβρισα. Βέβαια, το τέλος δεν ήταν καλό τότε. Ούτε για μένα, ούτε για εκείνον. Κατάλαβα πως δεν μπορώ να κάνω κάτι άλλο και τα παράτησα.

Τώρα λέμε ένα τυπικό γεια κι εγώ προσπαθώ να ξεχάσω τα πάντα, δουλεύοντας από το πρωί ως το βράδυ. Ετοιμάζομαι να κάνω χαρτιά για το εξωτερικό! Μακριά από όλους και όλα!

Ποτέ δεν θα τον συγχωρήσω. Όταν με γνώρισε του είπα πως δεν ήθελα να κάνω σχέση, γιατί στην προηγούμενη που είχα με είχαν εξαπατήσει με τον χειρότερο τρόπο.

Ορκιζόταν πως ήταν διαφορετικός και πως δεν θα άντεχε να με χάσει, να μην με βλέπει… Τελικά όλα ήταν ένα ψέμα!

Εύα