Εύα: “Κάποιες φορές σκέφτομαι ότι έχω γίνει κι εγώ όμορφη κι αδύνατη σαν τις φίλες μου…”

Γεια σας!

Στέλνω κι εγώ το μήνυμά μου μπας και δω κι εγώ φως στο τούνελ. Τέλος πάντων, με λένε Εύα, είμαι 16 χρόνων και βασικά το πρόβλημά μου είναι ότι κανένα αγόρι δεν ενδιαφέρεται για μένα. Ούτε να γυρίσει να με κοιτάξει.

Ξέρω είμαι μικρή κι έχω όλη τη ζωή μπροστά μου κλπ., κλπ… αλλά με πληγώνει πολύ που είμαι αόρατη. Είναι λες και δεν υπάρχω, λες και δεν είμαι καν επιλογή!

Τις προάλλες στο φροντιστήριο (στο τμήμα είμαστε τρία αγόρια και τρία κορίτσια, η μία εκ των οποίων είναι φίλη μου από το νηπιαγωγείο και γνώριζε την άλλη από έναν σύλλογο) η τελευταία δεν εμφανίστηκε στα υπόλοιπα επαναληπτικά μαθήματα εκτός από το πρώτο όπου δεν είχαν έρθει δύο από τα αγόρια. Και συνέχεια ρωτούσαν τη φίλη μου πως είναι, αν είναι όμορφη κλπ… Και πείραζαν το άλλο αγόρι ότι του αρέσει και τέτοια.

Εν τω μεταξύ, όταν έφτασαν πριν από το μάθημα, τους χαιρέτησα και δεν γύρισαν ούτε να με κοιτάξουν. Κάθισαν έξω από την αίθουσα. Ενώ όταν ήρθε η φίλη μου μπήκαν αμέσως μέσα και την χαιρέτησαν κιόλας!

Βασικά, το γεγονός που σας ανέφερα ήταν αυτό που με έκανε να πιστέψω ότι δεν υπάρχω για τα αγόρια.

Δεν έχω και την καλύτερη εμφάνιση, το ξέρω… Έχω μερικά παραπάνω κιλά (θα με θεωρούσα κοπέλα με πιασίματα) και ακμή και είμαι και λίγο κοντούλα. Ενώ όλες οι φίλες μου (μαζί με αυτήν που προανέφερα) είναι ψηλές, αδύνατες, χωρίς ίχνος ακμής και νιώθω λες και ζω το “Η Πεντάμορφη και το Τέρας”.

Όλες είχαν κάποιου είδους σχέσης (όσο μπορούν να χαρακτηριστούν σχέσεις!) κι εγώ τίποτα.

Ναι, ξέρω πως πρέπει να αγαπάω τον εαυτό μου και να έχω αυτοπεποίθηση κλπ. κλπ… αλλά πως να το κάνω αυτό ενώ όλοι και όλα δείχνουν ότι είμαι απλά για φτύσιμο; Κάποιες φορές σκέφτομαι ότι έχω γίνει κι εγώ όμορφη κι αδύνατη σαν τις φίλες μου κι αναρωτιέμαι: πρέπει να αλλάξω για να αρέσω; Ξέρω ότι δεν αξίζει να αλλάξεις για κανέναν.

Δεν ξέρω τι να κάνω και δεν ξέρω αν υπάρχει κάτι που μπορώ να κάνω.

Περιμένω τις συμβουλές σας…

Εύα