Ευαγγελία: “Τι σόι άντρας είναι αυτός που ζητάει να τον κρεβατώσεις στο σπίτι των γονιών σου;”

Γεια σας!
Με λένε Ευαγγελία, είμαι 22 χρονών και τελειόφοιτη στην Κρήτη. Η γενέτειρα πόλη μου είναι το Κιλκίς. Το Πάσχα στην Κρήτη γνώρισα κάποιον από το Κιλκίς, ο οποίος είχε έρθει να δει κάτι συγγενείς του. Γνωριστήκαμε μέσω μιας παρέας και είδαμε ότι οι δυο μας δέσαμε πολύ μεταξύ μας, οπότε βγήκαμε μόνοι, φλερτάραμε και φιληθήκαμε.

Ένιωθα σαν μαθητριούλα που ερωτεύτηκε πρώτη φορά, ήταν πολύ όμορφα! Ταιριάξαμα πολύ, ανακαλύψαμε πολλά κοινά. Μετά από μία αποτυχημένη μου σχέση πριν από μισό χρόνο, αυτό μεταξύ μας είναι κάτι πολύ όμορφο, έτσι νιώθω. Επειδή αφενός νιώθαμε ότι ήταν πολύ νωρίς και αφετέρου (και κυρίως) επειδή δεν είχαμε το χώρο μας (εκείνος έμενε στο σπίτι των συγγενών του, ενώ εγώ σε φοιτητικό διαμερισματάκι με άλλες δύο συγκατοίκους), δεν προχωρήσαμε.

Πάντως, είναι κάτι που θέλουμε αυτή τη στιγμή και οι δύο πάρα πολύ. Εκείνος τώρα είναι στο Κιλκίς, σπουδάζει σε ΙΕΚ και παράλληλα δουλεύει για ένα μικρό χαρτζιλίκι. Εγώ τώρα το καλοκαίρι μάλλον θα ανέβω στο Κιλκίς, να δω τους δικούς μου κιόλας, γιατί ένα χρόνο τώρα δεν ανέβαινα καθόλου για να περιορίσω τα έξοδα.

Εδώ δουλεύω part-time, αλλά θα δω μήπως και γίνει να έχω πλήρη απασχόληση μέσα στο καλοκαίρι κάποια στιγμή. Τέλος πάντων, μιλούσαμε με εκείνον πρόσφατα στο Skype και σε κάποια φάση με ρώτησε αν όταν ανέβω στο Κιλκίς θα έχω πού να μείνω. Εγώ του είπα ότι φυσικά και έχω, εφόσον εκεί είναι το σπίτι των γονιών μου.

Ναι, αλλά εκείνος για κάποιο λόγο κατάλαβε μάλλον ότι οι γονείς μου θα λείπουν σε κανένα εξοχικό και άφησε να εννοηθεί σαφώς ότι θα μπορούμε να βρισκόμαστε εκεί όταν θα θέλουμε να μείνουμε μόνοι. Και ρε παιδιά δεν ξέρω, ξενέρωσα λίγο μετά από αυτό!

Δεν του απάντησα τελικά ότι θα είναι και οι γονείς μου εκεί, απάντησα μόνο ευγενικά και με χαμόγελο ότι θα κάνω ό,τι μπορώ. Τώρα, το ό,τι μπορώ για μένα, όπως το φαντάζομαι εγώ, μπορεί και να σημαίνει να του προτείνω να πάμε σε ξενοδοχείο με δικά μου έξοδα, ξέρω γω; Αλλά ρε φίλε, με χάλασε απίστευτα μέσα μου γιατί το βρίσκω πολύ ξενερωτικό ένας άντρας να βασίζεται στο ότι θα τον βάλει η γυναίκα σπίτι της για να κάνουν σεξ, όσο κι αν το σεξ είναι κάτι που θέλω κι εγώ μαζί του.

Δεν του το είπα αυτό, γιατί δεν θέλω να δημιουργώ τώρα τριβές με την απόσταση. Το πολύ-πολύ όταν θα είμαι εκεί και αν βγούμε και μου πει στο τέλος να ανέβει, θα του πω στα ίσα ότι είναι οι γονείς μου εκεί και θα του προτείνω να πάμε σε ξενοδοχείο. Και αν δεν έχει λεφτά πια, θα το πληρώσω εγώ, αμάν.

Να σας πω, όμως, και κάτι… Και να μην ήταν οι γονείς μου σπίτι, δεν το βρίσκω σωστό να φέρω πάνω άντρα, χωρίς κιόλας να τον έχουν γνωρίσει οι ίδιοι καθόλου. Και τι σόι άντρας είναι αυτός που έμμεσα ζητάει από σένα να τον κρεβατώσεις στο σπίτι των ΓΟΝΙΩΝ σου; Γιατί, ας πούμε, να μην βγούμε κι απλώς μετά αν προκύψει αυτή η διάθεση να μείνουμε μόνοι, να πάμε σε ένα όμορφο ξενοδοχείο, όχι φτηνό, αλλά ένα καλούτσικο, έστω τετράστερο. Ελάτε τώρα…

Αυτός είναι ένα χρόνο μεγαλύτερός μου και καταλαβαίνω ότι σε κανέναν δεν περισσεύουν τώρα με την κρίση… η μισή νεολαία είναι άνεργη κι η άλλη μισή στα χαρτζιλίκια με το ζόρι, όπως αυτός. Καταλαβαίνω. Κι αυτός μένει κιόλας με τους γονείς του και άλλα τρία αδέρφια, ΟΚ. (Όχι, το σενάριο να συζεί ή κάτι άλλο δεν παίζει, γιατί έχουμε κοινούς γνωστούς εδώ στην Κρήτη και ξέρουν για αυτόν ότι είναι μόνος.) Αλλά και μόνος του να έμενε σε ολοδικό του σπίτι εγώ ποτέ δεν θα του έδειχνα ότι περιμένω να πάμε σπίτι του για να μπορέσουμε να μείνουμε μόνοι.

Ναι, αλλά ξέρετε, ούτε και σε εμένα περισσεύουν, κι όμως εγώ θα τρώω ένα μήνα μόνο μακαρόνια και ρύζι αν χρειαστεί προκειμένου να βάλω λεφτά στην άκρη και να τα ξοδέψω μαζί με τον άλλον, αρκεί να περάσουμε καλά και να μην τα μετράω μέσα μου, στο στιλ: “Ααααμάαααν, δύο καφέδες και δύο ποτά, πάει το σούπερ μάρκετ…”

Είμαι πολύ περήφανη και ποτέ δεν θα δείξω σε έναν άντρα ότι έχω ανάγκη και ούτε θα κάνω τσιγγουνιές. Αλλά οι άντρες γιατί έχουν σταματήσει να είναι έτσι πια; Μετά από αυτό η γνώμη μου για εκείνον έχει αλλάξει λίγο προς το χειρότερο. Εσείς τι θα λέγατε; Μήπως είμαι υπερβολική ή μήπως η αντρική περηφάνεια και η μαγκιά όντως έχουν πάει περίπατο;

Ευαγγελία