Καλησπέρα!
Είμαι 25 χρόνων και θα ήθελα να ζητήσω κι εγώ τη γνώμη σας…
Έχω βγει από μια μακροχρόνια σχέση εδώ κι ένα χρόνο. Είχα στεναχωρηθεί πάρα πολύ, όμως εδώ και λίγους μήνες αρχίζω να το ξεπερνάω. Σε αυτό οφείλω να ομολογήσω πως με βοήθησε αρκετά η δουλειά που βρήκα μετά από τρία χρόνια ανεργίας.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Σε αυτό το διάστημα που έμεινα μόνη μου είχα κάποιες γνωριμίες όχι όμως κάτι σημαντικό. Ίσως ήθελα να περάσω κι εγώ λίγο χρόνο μόνη μου, να ανασυγκροτηθώ και να τα βρω με τον εαυτό μου.
Οι γονείς μου γενικά είναι λίγο αντίθετοι με τις απόψεις μου καθώς θέλουν για την κόρη τους να βρει ένα καλό παιδί και να “αποκατασταθεί” κοινωνικά. Έφτασα άλλωστε 25 χρόνων, σύμφωνα με την άποψή τους. Πόσο πια να καθίσω μόνη μου;
Τα οικονομικά μου όμως δεν μου επιτρέπουν ούτε να σκεφτώ να ζήσω μόνη μου, ούτε να σκεφτώ κάτι παραπάνω τη δεδομένη χρονική στιγμή. Μέσα σε αυτήν την κατάσταση λοιπόν η στάση των αγοριών που γνώριζα ήταν μια επιπλέον προσθήκη στην απογοήτευση που αισθάνθηκα να με καταβάλλει.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Τα περισσότερα αγόρια (και κορίτσια ενδεχομένως) σήμερα σκέφτονται κάτι περιστασιακό χωρίς να έχει προηγηθεί παιχνίδι, φλερτ, συζήτηση. Ώσπου γνώρισα ένα παιδί -29 χρόνων- πολύ διαφορετικό, ώριμο, συνειδητοποιημένο, αποφασιστικό, με μεγάλη αίσθηση του χιούμορ, ευγενικό…
Σύχναζα με την παρέα μου στο μαγαζί που δουλεύει κι έτσι γνωριστήκαμε. Είμαι πολύ κοινωνική γενικά κι έτσι η σχέση μας έχει φτάσει σε ένα σημείο πολύ καλό. Πειραζόμαστε, κάνουμε πλάκες, γελάμε, περνάμε ώρες να μιλάμε, ρίχνουμε έντονες ματιές… Όμως μέχρι εκεί.
Θεωρώ πως έχει αντιληφθεί πως νιώθω. Και οι φίλοι του, καθώς κι ο ίδιος, μου αναφέρουν πως με συμπαθεί πολύ. Δεν ξέρω όμως πως να φερθώ πια…
Τον έχω ερωτευθεί γιατί διαφέρει από τη “μάζα”. Δεν θέλω να του πω τι νιώθω διακινδυνεύοντας να χαθεί αυτό που υπάρχει τώρα. Άλλωστε δεν βρισκόμαστε και ποτέ μόνοι μας. Είμαστε πάντα με παρέα. Πέντε μήνες τώρα ο χώρος που δουλεύει έχει γίνει το στέκι μας.
Ζητάει μια καλή σχέση απλά, είναι και πολύ επιλεκτικός. Συμβουλέψτε με. Πώς μπορώ να τον προσεγγίσω αλλιώς, να οδηγήσω αυτή τη συμπάθεια σε κάτι άλλο; Μήπως σε τόσο καιρό αν ήθελε κάτι παραπάνω θα το είχε κάνει;
Σας ευχαριστώ πολύ που δώσατε λίγο από το χρόνο σας…
Περιμένω…
Εύη
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Εύη, εγώ θα σου έλεγα από τη μια ότι ναι, αν ενδιαφερόταν, θα έκανε μια κίνηση. Από την άλλη, εφόσον μας λες ότι είναι επιλεκτικός, μπορεί να κοσκινίζει τις γυναίκες που γνωρίζει πριν κάνει κάτι. Πάντως, αν είναι επιλεκτικός σε τέτοιο σημείο, αυτό μπορεί να είναι και δείγμα μιζέριας. Όποιος δεν παίρνει ρίσκα, άλλωστε, δεν κερδίζει τίποτα. Πάρε εσύ το ρίσκο να του μιλήσεις, γιατί όχι; Τι έχεις να χάσεις; Πρότεινέ του μία έξοδο οι δυο σας, να τα πείτε λίγο καλύτερα. Θα σου απαντήσει ναι ή όχι και εσύ θα ξέρεις ότι το θέμα έχει κλείσει. Ακόμα κι αν σου πει όχι, εσύ φυσικά και μπορείς να συνεχίσεις να πηγαίνεις με την παρέα στο χώρο που δουλεύει, σα να μη συνέβη τίποτα, σα να μην έχεις επενδύσει σ’ αυτό. Πάρε το ρίσκο, γιατί έτσι δείχνεις στον εαυτό σου ότι επιλέγεις. Αλλιώς, αν πάντα περιμένεις να κάνει ο άλλος κίνηση, πρόσεξε μην καταλήξεις στο τέλος με αυτόν που θα σε επιλέξει κι εσύ θα συμβιβαστείς επειδή δεν βρίσκεις κάτι καλύτερο.
Γλυκια μου Ευη, που γραφεις τοσο ωραια, όταν κάτι ειναι να συμβει, ο κοσμος να γυρισει αναποδα θα συμβει. Κατα την προσωπικη μου καθαρα άποψη,δεν μπορεις να κανεις κατι εσυ για να “οδηγησεις” οπως λες τα πραγματα. Αν ο αντρας αυτος στα 30 του,το τονίζω στα 30 του, 5 μήνες τωρα δεν μπορει να βρει τροπο να σε προσεγγισει αν του αρεσεις, τότε δεν διαφερει απο τη μαζα όπως λες, άλλά είναι άλλος ενας άντρας που βαριεται να διεκδικησει και περιμενει απο τη γυναικα να κανει το πρωτο βημα,οπότε άνθρακας ο θησαυρος… Απο την άλλη όμως αν δεν σε βλεπει ερωτικά, δεν θα κανει ποτέ την κίνηση και θα αρκεστεί να πειράζεστε σε φιλικο επιπεδο,πράγμα που σημαινει ότι “με το ζορι παντρεια δεν γινεται”…Οπότε κοριτσι μου, συνέχισε τα πειράγματα εφοσον σε γεμιζει και σε ανανεώνει ,αλλά εχε τα ματια σου ανοιχτα για κάποιον αλλον που μπορει να περασει από διπλα σου και να μην χρειαστει 5 μήνες για να κερδισει….αλλά μία στιγμη!!!! Καλή τυχη!
Αφού είναι τόσο αποφασιστικός όπως μας περιγράφεις στα χαρακτηριστικά του, κι εφόσον σε συμπαθεί πολύ, πώς κι έτσι δεν έκανε κάποια κίνηση; Μήπως έχει σχέση ή παίζει κάτι άλλο στα προσωπικά του; Καταλαβαίνω πώς είναι να είσαι ενθουσιασμένη με κάποιον που θεωρείς τον καταλληλότερο για σένα, όμως καλό είναι να προετοιμάσεις τον εαυτό σου για κάθε σενάριο, έτσι ώστε να μην πληγωθείς. Πάντως, δεν χάνεις κάτι αν του δώσεις το τηλέφωνό σου με την προοπτική να βγείτε οι δυο σας μια μέρα. Το πολύ-πολύ να σου πει ότι δεν γίνεται για κάποιο λόγο. Ή μπορεί και να βγείτε και μετά να προκύψει ότι έχει σχέση ή έχει κάποια ανυπέρβλητα θεματάκια στα προσωπικά του, ποτέ δεν ξέρεις. Έχε μάτια κι αυτιά ανοιχτά καλού-κακού, μην εθελοτυφλήσεις σε καμία περίπτωση, όσο ερωτευμένη κι αν είσαι. Καλή τύχη.
Πιστεύω ότι και ο άνδρας και η γυναίκα πρέπει να έχουν ίσες ευκαιρίες και ίδια δικαιώματα στο να εκφράζουν τα αισθήματά τους. Οπότε, το να κάνεις την αρχή και να του προτείνεις μία έξοδο οι δυο σας, δεν θα σε βλάψει σε τίποτα. Από εκεί και έπειτα, αν πάλι βλέπεις ότι εκείνος δεν καίγεται να κάνει κάτι για εσάς, τότε όντως δεν αξίζει, γιατί δεν γίνεται να αγαπάμε για δύο σε μια σχέση. Τότε η Dora θα έχει δίκιο.. Αλλά το ποιος θα κάνει την αρχή δεν μετρά και τόσο. Σκέψου πόσες γυναίκες μένουν μόνες επειδή διστάζουν να πάρουν την πρωτοβουλία και να εκφράσουν το ενδιαφέρον τους. Μία συνάντηση οι δυο σας, ένα πρώτο ραντεβού και θα καταλάβεις πολλά. Όσο είστε στις πλάκες, στα πειράγματα και στις επιφανειακές συζητήσεις εντός παρέας, δεν μπορείτε να διακρίνετε την πραγματική ποιότητα ο ένας του άλλου.
Πού είναι η Ζωή να δώσει μια καλή, ζυγισμένη γνώμη, όπως κάνει πάντα; Ζωή, πού είσαι;;;; Ρεπό έχεις σήμερα;;;; Έλα και σε χρειαζόμαστε!!!
Δεν έχω να προσθέσω κάτι ιδιαίτερο σε αυτά που ειπώθηκαν ήδη. Πιστεύω πως αν ένας άντρας δεν κανει μια κινηση 5 μήνες να προσεγγίσει μια κοπελα, μάλλον τα αισθήματά του έχουν μείνει στασιμα στη συμπάθεια. Το μονο που μπορω να σκεφτώ είναι η τεχνολογία. Εγώ γενικά είμαι κατά, αλλά ίσως στήν περίπτωσή σου να βοηθούσε να τον προσεγγίσεις διακριτικά μέσω φβ, αν εχεις κι εχει λογαριασμο, εφόσον λες πως δεν έχετε βρεθεί ποτε μόνοι. Ίσως μια φιλική κουβέντα να σε βοηθήσει να ξεκαθαρίσεις κάποια πράγματα. Αλλά μην πας με υπερβολικές προσδοκίες. Επίσης να θυμάσαι, πως πολύ συχνα εξιδανικευουμε το αντικείμενο του πόθου μας που δε μπορούμε να έχουμε. Ίσως να είναι ένας ακομα απλός συνηθισμενος άνθρωπος που διαφέρει απο τη μαζα μονο στα δικά σου “ερωτευμένα” μάτια. Εύχομαι σε σενα (και σε ολες σας) η νέα χρόνια να σου φέρει τα καλυτερα! @Ρεα-Συλβια, ευχαριστώ πολύ για τα λογια εκτιμησης. Μακάρι να ηταν όπως τα λες, αλλά δεν έχω τις απαντήσεις για όλα. Ασε που εξω απο το χορό, είναι ευκολο να μιλάει κανείς. Όλοι ομως πέφτουμε έξω κι ο καθένας που ψάχνει βοήθεια σε φιλους ή σε στηλες όπως αυτή, θα πρεπει να θυμάται πως οι γνωμες είναι μονο προσωπικές εκτιμήσεις, αντιλήψεις και ιδέες άλλων και δεν αντιπροσωπεύουν παντα την πραγματικότητα εφόσον ο άμεσα εμπλεκόμενος τις περισότερες φορες δεν είναι αντικειμενικός, μεταφέρει απλως τη δική του πλευρά με τη δική του προσωπικη, συχνα πληγωμενη ματιά. Με καταλαβαινεις 🙂 Καλες γιορτές!
Kales giortes se olous, sygnwmi thelw na grapsw kai egw tin istoria mou kserete pws mporei na ginei ayto!!??? T exw prosathisei alla de dimosievetai pote
Εύη να είσαι ο εαυτό σου… πρότεινε του να πάτε για καφέ και εαν δεν ενδιαφέρεται θα το δείξει!
Αυτό που λέτε όλες οι κοπέλες τον έχω ερωτευτεί χωρίς να έχετε γνωρίσει τον άλλον δεν τον καταλαβαίνω! Σου αρέσει πολύ υποθέτω εμφανισιακά, αλλά έχε στην άκρη του μυαλού ότι μπορεί να μην είναι κ αυτό που φαντάζεσαι.