Φαίη: “Όλο αυτό το διάστημα κάνεις δεν έχει καταλάβει τίποτα. Ούτε η παρέα μας, ούτε ο ίδιος.”

Κορίτσια καλησπέρα,
Ονομάζομαι Φαίη και είμαι 23 χρονών. Είμαι πάρα πολύ προβληματισμένη, για αυτό θα ήθελα την άποψή σας.

Με τον κολλητό μου είμαστε φίλοι από παιδιά. Τον ξέρω από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Είμαστε πραγματικά πολύ δεμένοι. Μεγαλώσαμε μαζί, πηγαίναμε στο ίδιο σχολείο, μένουμε στην ίδια γειτονιά. Να σημειώσω εδώ ότι είναι συνομήλικός μου.

Ωστόσο τον τελευταίο ένα χρόνο τα συναισθήματα μου άλλαξαν για εκείνον, άρχισα να τον βλέπω διαφορετικά… Είμαι ερωτευμένη μαζί του.

Στην αρχή δεν ήθελα να το παραδεχτώ ούτε στον ίδιο μου τον εαυτό. Προσπάθησα πάρα πολύ να πνίξω τα συναισθήματά μου. Δεν τα κατάφερα. Δεν είναι ούτε εγωισμός, ούτε καπρίτσιο. Προσπάθησα να βάλω πάνω από όλα τη λογική, σκεπτόμενη τη δεκαεφτάχρονη φιλία μας, αλλά μάταια. Βρισκόμαστε σχεδόν κάθε μέρα, πότε με την υπόλοιπη παρέα, πότε μόνοι μας. Όταν μένουμε μόνοι μου είναι πολύ δύσκολο. Μου εμπιστεύεται τα πάντα.

Πριν από δύο μήνες χώρισε με την κοπέλα του. Ήταν μαζί έξι μήνες. Ήταν συμπαθητική κοπέλα, δε λέω. Όμως κάθε φορά που βγαίναμε όλοι μαζί σαν παρέα, εγώ γυρνούσα στο σπίτι και έκλαιγα. Δεν άντεχα να τους βλέπω μαζί. Και οι δύο έκαναν λάθη. Από όσο μου είπε κατάλαβαν ότι δεν ταίριαζαν και τόσο πολύ. Σίγουρα δεν θα μπορούσα να έχω αντικειμενική άποψη πάνω σε αυτό το θέμα. Έδειχνε να μην είναι ερωτευμένος απλά περνούσε καλά. Και εκείνη το ίδιο. Δεν είναι ούτε κάφρος, ούτε επιπόλαιος με τις κοπέλες.

Όλο αυτό το διάστημα κάνεις δεν έχει καταλάβει τίποτα. Ούτε η παρέα μας, ούτε ο ίδιος. Κρύβω αρκετά τα συναισθήματά μου. Η αλήθεια είναι ότι θέλω να είμαι προσεκτική για να μην προδοθώ. Δεν έχω πει τίποτα σε κανέναν. Εδώ και ένα χρόνο το κρατάω μέσα μου. Κάθε φορά που είμαι δίπλα του τρέμω, αισθάνομαι ένα σφίξιμο στο στομάχι. Τα χέρια μου παγώνουν και η καρδιά μου χτυπάει δυνατά.

Εν τω μεταξύ σαν παρέα, όπως κάθε καλοκαίρι, έχουμε κανονίσει να πάμε διακοπές. Νομίζω είναι πάνω από τις δυνάμεις μου να είμαστε πέντε μέρες μαζί, από το πρωί μέχρι το βράδυ και να κρύβω συνέχεια τα συναισθήματά μου.

Βγήκα κάποια ραντεβού με άλλα αγόρια αλλά μάλλον τα έκανα χειρότερα. Όλοι μου φαίνονται βαρετοί, αδιάφοροι, άχρωμοι. Έχω και εκείνον να με ρωτάει γιατί δεν μου αρέσει ο ένας και ο άλλος. Ξέρω ότι ο έρωτας έχει την ικανότητα να εξιδανικεύει καταστάσεις, πρόσωπα. Δεν λέω πως είναι ο “κύριος τέλειος” αλλά για εμένα είναι ο ιδανικός. Είναι όμορφος, ευγενικός, έχει αρχές.

Το θέμα είναι πως δεν αντέχω να το κρατάω άλλο μέσα μου. Δεν μπορώ να κοιμηθώ τα βράδια. Τον σκέφτομαι συνέχεια. Όταν παίρνω απόφαση να του το πω, την ίδια στιγμή το μετανιώνω. Φοβάμαι ότι θα τον χάσω από τη ζωή μου. Αυτό είναι κάτι που δεν θέλω σε καμία περίπτωση. Νιώθω πολλά πράγματα για εκείνον. Είναι αληθινά συναισθήματα χωρίς να θέλω να υπερβάλω.

Θέλω την άποψή σας. Βρίσκομαι σε δίλημμα. Από τη μία πλευρά θέλω να του το πω, για να το βγάλω από μέσα μου, να του πω τι πραγματικά αισθάνομαι για εκείνον. Η γνώμη μου είναι ότι πρέπει να ρισκάρουμε στη ζωή ό,τι κι αν συνεπάγεται αυτό. Από την άλλη πλευρά φοβάμαι ότι θα χαλάσω την παρέα μας και κατ’ επέκταση θα χάσω και εκείνον.

Ευχαριστώ εκ των προτέρων,
Φαίη