Φαίη: “Είχε το θράσος να μου τη γνωρίσει κιόλας!”

Καλοκαίρι 2003…

Το πρώτο καλοκαίρι που θα πήγαινα διακοπές στο χωριό του μπαμπά μου. Ευτυχώς έκανα αμέσως παρέα κι έτσι τον γνώρισα.

Μόλις τον πρωτοείδα τον ερωτεύτηκα αμέσως. Εγώ 15, εκείνος 17. Ήμασταν μαζί για περίπου δυο χρόνια. Εκείνος έμενε μόνιμα στο χωριό, αλλά είχαμε αποφασίσει να το προσπαθήσουμε. Ήταν δύο υπέροχα χρόνια…

Κι έπειτα ήρθε ο χωρισμός. Έφταιγε και η απόσταση, αλλά και εμείς. Από τότε είμαστε χωριστά.

Κάθε χειμώνα μιλάμε συνεχώς στο τηλέφωνο και μου λέει πόσο με αγαπάει και πόσο σημαντική είμαι για εκείνον. Μόλις έρχεται το καλοκαίρι και βρισκόμαστε στο χωριό φέρεται σαν να είμαστε δύο ξένοι, σαν να μην έχει ειπωθεί τίποτα.

Αυτό γίνεται κάθε χρόνο. Όταν έρθει ο Σεπτέμβρης αρχίζουμε πάλι ίδια. Και να θέλω να προχωρήσω, με αυτόν τον τρόπο δεν με αφήνει.

Καλοκαίρι 2010…

Αφού ακολούθησε ο ίδιος ακριβώς Χειμώνας, κυριολεκτικά αγκαλιά με το τηλέφωνο και τον υπολογιστή… συναντιόμαστε στο χωριό. Και εντελώς τυχαία μαθαίνω ότι σε δύο μέρες έρχεται η κοπέλα του.

Έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου. ΠΑΓΩΣΑ, αλλά το έκρυψα καλά.

Έμεινες πέντες μέρες. Είχε το θράσος να μου τη γνωρίσει κιόλας. Αφού λοιπόν έφυγε άρχισε πάλι τα ίδια. Αυτή τη φορά όμως live.

Τότε ήταν που έκανε την επανεμφάνισή του ο ξεχασμένος εγωισμός μου και με μεγάλη δυσκολία τον απομάκρυνα.

Τον αγαπάω όμως ακόμα σαν τρελή. Δεν σταματώ στιγμή να τον σκέφτομαι…