Ήδη γνωρίζεις ότι δεν πρόκειται να λειτουργήσει μια σχέση όπως την φαντάζεσαι (και όπως την χρειάζεσαι) με αυτόν. Ο εαυτός σου ήδη σε προειδοποιεί (τα φώτα αναβοσβήνουν και οι συναγερμοί χτυπούν).

Αυτό που έχω παρατηρήσει πάντως είναι ότι όταν οι άνδρες δεν ελκύονται από μια γυναίκα κανένας φίλος η φίλη τους δεν τους λέει ότι ‘είναι καλή κοπέλα’, ‘μην τα θέλεις όλα’, ‘προχώρησε σε σχέση’, κτλ. . Μόνο στις γυναίκες αυτά τα ψυχαναγκαστικά (η φίλη σου καλά θα κάνει, αν είναι πραγματική φίλη, να λάβει υπ’ όψη τους ενδοιασμούς σου και την παντελή έλλειψη έλξης και όχι να σε επιπλήττει και προτρέπει να μπεις σε μια κατάσταση που θα σε κάνει πολύ πιο δυστυχισμένη από ότι είσαι τώρα) όπου πρέπει να αισθάνονται ικανοποίηση και μόνο ότι κάποιος άνδρας τουs δείχνει προσοχή, είτε αυτές τον γουστάρουν είτε όχι. Ότι είναι καθήκον μιας γυναίκας να επιβραβεύει τα ‘καλά παιδιά’ με σεξ ακόμα και αν δεν τα θέλει. Λοιπόν, αν ο τύπος είναι όντως καλό παιδί και καλή παρέα, γιατί δεν γίνεται να είστε φίλοι η κολλητοί, πρέπει οπωσδήποτε να γίνεται ζευγάρι;

Αν όντως ψάχνεις για σχέση συνέχισε να ψάχνεις (δεν σημαίνει τίποτε ότι αυτοί που γνώρισες και ήταν όπως τους περιγράφεις δεν ήθελαν σχέση, βρες αυτούς που θέλουν και σε ελκύουν) όσο όμως ψάχνεις και τον εαυτό σου συνάμα. Καλύτερα μόνη παρά μόνη μέσα σε κακή σχέση.

Αυτή η allegoryofthecave με εκπλήσσει με τον ώριμο τρόπο σκέψης της και τις πολύ καλές της απαντήσεις… Θα συμφωνήσω κι εγώ μαζί της ότι όντως, δεν του οφείλεις κάτι πίσω επειδή είναι καλός μαζί σου, ούτε “οφείλεις” να νιώσεις κάτι, εφόσον δεν σου βγαίνει από μόνο του. Μπορείτε να είστε φίλοι, κάτι που θα είναι πολύ πιο χρήσιμο και σταθερό από το να δοκιμάσεις μαζί του ερωτικά με μισή καρδιά και μετά ν’ αποτύχει αυτό μεταξύ σας (με συνέπεια κιόλας να σε κατηγορήσει εκείνος ή να σε μισήσει). Έχω, ωστόσο, μια μικρή ένσταση: δεν είσαι στην εφηβεία για να περιμένεις να ερωτευτείς τρελά κάποιον. Επιπλέον, ο έρωτας σαν συναίσθημα μάς έλκει πολλές φορές προς τους λάθος ανθρώπους, επειδή μας κάνει να εξιδανικεύουμε κάποιον που το αξίζει πολύ λιγότερο στην πραγματικότητα. Αντίθετα, τέτοιοι ειλικρινείς και χαρισματικοί άνθρωποι όπως περιγράφεις εκείνον, συχνά δεν έχουν τύχη στον έρωτα επειδή παίζουν με ανοιχτά χαρτιά και δεν γνωρίζουν “στρατηγικές” για να σου εξάψουν το ενδιαφέρον “να λύσεις το μυστήριο” ή να σε κάνουν να θελήσεις να τους αποπλανήσεις.

Γαρυφαλια υπαρχουν πολλα πραγματα που δεν μας λες και δεν μπορουμε να σχηματισουμε γνωμη. Τι ηλικια εχεις? Τι στοχους εχεις, θελεις οικογενεια και παιδια η απλα μια σχεση για συντροφικοτητα? Μενεις σε περιβαλλον οπου εχεις τη δυνατοτητα να γνωρισεις κοσμο η δυσκολευεσαι και πχ τα τελευταια 2 χρονια εισαι μονη (λογω εμφανισης πχ? δεν εχεις χρονο για dating?) Για να σου γνωριζει η φιλη σου ατομα, μαλλον δυσκολευεσαι, τωρα για ποιο λογο, εσυ ξερεις…Επισης, δεν μας λες ακριβως γιατι δεν σε ελκυει αυτος ο ανθρωπος να καταλανουμε αν ειναι οντως θεμα προσωπικου γουστου η αν εισαι εσυ περιεργη…Εγω συμφωνω με την ?! πιο κατω. Ναι μεν κανουμε σχεσεις με ανθρωπους που μας ελκυουν αλλα εμενα προσωπικα μου εχει τυχει kai περιπτωση που στην αρχη ελεγα οτι δε με εμπνεει ο αλλος, ειχα 1 χρονο ομως να κανω σχεση, πιεσα τον εαυτο μου να βγω μαζι του μονο και μονο για να μπω στη διαδικασια του “ψαχνω για σχεση” και επειδη πηγαινε καλα το πραγμα η σχεση προχωρησε και μετα σκεφτομουν “κοιτα να δεις που δεν ηθελα να του δωσω κι ευκαιρια στην αρχη!”. Ωστοσο ο ανθρωπος αυτος δε μου προκαλουσε κι αποστροφη! Απλως δεν ηταν στα χρωματα μου, θυμαμαι τοτε ελεγα οτι εμενα μου αρεσαν οι ανοιχτοχρωμοι και καλα…Οποτε αν αισθανεσαι εστω κι ενα “βρες μπας?” για αυτον τον ανθρωπο, ισως να τον κρινεις με παρωπιδες…Αυτο πουειναι σημαντικο ειναι να βγαινεις, να κοινωνικοποιεισαι, να γνωριζεις τον κοσμο γυρω σου πραγματικα και να μην περιμενεις η σχεση να σου ερθει ουρανοκατεβατη γιατι αλλιως πως θα γνωρισεις καποιον? Εγω αυτο που προτεινω ειναι αν δεν εχεις αλλους υποψηφιους στον οριζοντα και ξερεις οτι ουτε προβλεπεται να εχεις, να το προσπαθησεις 1-2 μηνες (το λεγομενο “βγαινουμε”) κι αν οντως δε σου βγαινει κατι τοτε αστο να παει ξεροντας οτι τουλαχιστον εσυ εκανες μια προσπαθεια αλλα δεν ταιριαζατε βρε αδερφε. Το οτι θα κανεις αυτη την προσπαθεια δε σημαινει οτι θα εισαι σε κακη σχεση, εμενα μου βγηκε σε καλο αλλα δεν ειναι ολες οι περιπτωσεις ιδιες. Επισης οι γυναικες δεν ειναι το ιδιο με τους ανδρες οπως λενε οι απο κατω. Αν εσυ φτασεις τα 50 σου δεν μπορεις να διεκδικησεις τα ιδια πραγματα με ενα ανδρα, κυριως για βιολογικους λογους και επειδη ο χρονος δυστυχως μας χτυπα αλυπητα σε σχεση με τους ανδρες. Οποια δε θελει να το καταλαβει αυτο, εθελοτυφλει! Σου ευχομαι καλη τυχη, να δινεις ευκαιριες στους ανθρωπους γυρω σου (εκτος κι αν εισαι 1000% σιγουρη οτι δε θες να κανεις κατι!) και να κοινωνικοποιεισαι!

Γαρυφαλλια καλησπέρα.Με τη νομενκλατούρα θα συμφωνήσω ως προς το δικό σου θέμα δηλαδή να βγεις για λίγο διάστημα και αν δεν θέλεις να συνεχίσεις τότε προχωράς παρακάτω, δεν χρειάζεται πιεςη.Θα διαφωνήσω για τη βιολογική φθορα που σου αναφέρει.Η φύση μετά τα 50 αντιμετωπίζει και τον άνδρα και τη γυναίκα με τον ίδιο τροπο.π.χ γυναικεία εμμηνόπαυση απο την μια πλευρά- ανδροπαυση απο την άλλη δηλ μείωση οστικής πυκνότητας,μείωση μυικης μάζας.Επισης προστάτης,στεφανιαία νόσος κ.α.Οπως διαπιστώνεις οι παλιές αντιλήψεις δεν ισχύουν(εξυπηρετουςαν αλλα συμφέροντα).Δεν εθελοτυφλούμε απλώς τα ζούμε στην εργασία μας

Δυστυχώς έχουν μεγαλώσει τις κοπέλες με το παραμύθι οτι θα βρούν κάποιον και θα είναι ερωτευμένες μαζί του και τέλεια και θα είναι αυτός καλός και σωστός.
Αλλά η πεζή πραγματικότητα είναι οτι δεν πρόκειται να το βρείτε ποτέ αυτό. Προσαρμοστείτε αναλόγως.