Γιώτα: “Έχει ξαναγίνει ο παλιός κακός του εαυτός.”

Γεια σας κορίτσια!
Χρειάζομαι τη βοήθειά σας κι εγώ…

Όταν ήμουνα 24 χρόνων έκανα μια σχέση η οποία κράτησε με το ζόρι δύο χρόνια. Συνεχώς τσακωνόμασταν, είχα υποψίες από διάφορα που γινότανε ότι δεν είναι πιστός, αλλά έμενα μαζί του γιατί ήμουν τρελά ερωτευμένη και κολλημένη.

Κάποια στιγμή κατάφερα να χωρίσω. Για πέντε χρόνια δεν είχαμε καμία επαφή. Εγώ έκανα κάποιες σχέσεις, αλλά πάντα τον κουβαλούσα με έναν τρόπο μέσα μου. Τον αγαπούσα. Μου κόστισε πολύ που δεν προχώρησε η σχέση.

Πριν δύο χρόνια ξαναεμφανίστηκε μετανιωμένος. Μου ζήτησε να βρεθούμε, βγήκαμε για έναν καφέ και μου είπε τα πάντα. Ότι δεν μπορεί να ζήσει χωρίς εμένα, ότι με αγαπάει, ότι συνειδητοποίησε τα λάθη του, ότι εγώ είμαι η μοναδική γυναίκα για εκείνον και άλλα τέτοια κολακευτικά. Εκείνο το διάστημα ήμουν μόνη μου.

Κι επειδή πάντα υπήρχε αυτή η ιστορία μέσα μου ως παράπονο και φυσικά τον ήθελα, του έδωσα και δεύτερη ευκαιρία. Τον πρώτο καιρό, όλα ήταν ονειρικά. Για να καταλάβετε, στο πρώτο φιλί της επανασύνδεσης σχεδόν λιποθύμησα. Συγκινήθηκα τόσο πολύ, βούρκωσα, ζαλίστηκα… Κι εκείνος, πολύ τρυφερός, μου είπε ότι το ίδιο ένιωθε.

Αρχίσαμε να συζητάμε για αρραβώνες, συγκατοικήσαμε σχεδόν αμέσως και τον τελευταίο καιρό, ξεκίνησαν ξανά τα ίδια προβλήματα. Αργεί να γυρίσει στο σπίτι, μιλάει απότομα όταν τον ρωτάω που ήταν, εξαφανίζεται και δεν σηκώνει το κινητό του, δεν κάνουμε πολύ συχνά έρωτα. Δεν ξέρω τι συμβαίνει. Έχει αλλάξει εντελώς. Έχει ξαναγίνει ο παλιός κακός του εαυτός.

Τι να κάνω; Να χωρίσω; Δεν θέλω. Δεν περνάω καλά, αλλά τον αγαπάω. Είμαι κολλημένη μαζί του και δεν θέλω να τον χάσω. Νιώθω ότι δεν μπορώ να πάρω μια απόφαση. Από τη μία η καθημερινότητά μας μου δείχνει ότι πρέπει να φύγω, από την άλλη δεν αντέχω στη σκέψη να ξαναζήσω χωρίς αυτόν. Το έκανα μία φορά και δεν μου άρεσε.

Τι να κάνω; Πείτε μου… Χρειάζομαι τις συμβουλές σας.

Γιώτα