Γιούλη: “Εγώ πάντα μόνη μου θα είμαι. Πρέπει να το πάρω απόφαση. Γιατί δεν με θέλει κανείς;”

Ξέρω πως το δικό μου πρόβλημα είναι κάτι το συνηθισμένο, αλλά θα ήθελα πολύ να ακούσω μερικές γνώμες που ίσως με κάνουν να νιώσω έστω λίγο καλύτερα…

Είμαι 21 ετών και είμαι μόνη μου. Δεν έχω κάνει ούτε μία σοβαρή σχέση. Έχω κάνει βέβαια κάποια πράγματα με αγόρια, αλλά ήταν τόσο γελοία που σε καμία περίπτωση δεν ήταν σχέσεις.

Δεν έχω απλώς βαρεθεί τη μοναξιά. Έχω απελπιστεί σε σημείο που με πιάνει το παράπονο και λέω: “Γιατί δεν με θέλει κανένας;” ή “Εγώ πάντα μόνη μου θα είμαι. Πρέπει να το πάρω απόφαση”.

Ξέρω κοπέλες που βρίσκουν αγόρι για την πλάκα τους, ενώ εγώ παλεύω να σταυρώσω μια σχέση και δεν μπορώ. Το ξέρω ότι ακούγομαι απελπισμένη, αλλά κουράστηκα να συμβιβάζομαι με λόγια του αέρα, λόγια του τύπου: “Μη στεναχωριέσαι! Μια μέρα θα βρεις αγόρι! Μια μέρα θα είσαι χαρούμενη! Τα καλύτερα έρχονται! Υπομονή και θα δεις!”… και δεν έχω δει τίποτα απολύτως μέχρι τώρα.

Τέτοια λόγια δεν μπορώ να τα ακούω γιατί μου φαίνονται ψεύτικα. Τα έχω ακούσει εκατό φορές που πλέον τα έχω σιχαθεί. Και που ήμουν αισιόδοξη για καιρό τι κατάλαβα; Καμία διαφορά, καμία εξέλιξη. Όλο τα ίδια. Έχω βαρεθεί τη ζωή μου. Κι έπειτα έχω και τις φίλες μου που όλες έχουν αγόρι κι εγώ κάθομαι και σκέφτομαι: “Όλες έχουν κι εγώ ακόμα τίποτα; Γιατί;”.

Και στο κάτω-κάτω δεν νομίζω ότι μου λείπει και τίποτα, ούτε είμαι καμία άσχημη. Και τρυφερή είμαι και όμορφη και χιούμορ έχω κι όταν βγαίνω πολλά είναι τα αγόρια που θα με κοιτάξουν έντονα ή που θα κάνουν κάποιο κοπλιμέντο. Αλλά παρόλα αυτά κανείς δεν πλησιάζει, με κανέναν δεν τυχαίνει τίποτα.

Πριν λίγο καιρό μάλιστα είχα γνωρίσει κάποιον και είχα χαρεί. Μου είχε πει ότι του άρεσα κι ότι όταν θα γύριζε στην Ελλάδα (έλειπε για κάτι δουλειές έξω) θα με έπαιρνε τηλέφωνο να βρεθούμε. Ήρθε τελικά πριν λίγες μέρες, αλλά τηλέφωνο δεν πήρε. Εγώ μάλιστα του έστειλα και μήνυμα κι αυτός ούτε που απάντησε.

Δεν ξέρω γιατί. Δεν μπορώ να καταλάβω τι τους απωθεί όλους και δεν με θέλει κανένας. Ένα άλλο περιστατικό που μου έτυχε ήταν με ένα αγόρι από τη σχολή μου, ο οποίος μου ζήτησε να κάνουμε σχέση και μετά από λίγες μέρες με χώρισε λέγοντάς μου ότι ήταν λάθος γιατί δεν μπορούσε να ξεπεράσει την πρώην του.

Δηλαδή δεν μου φτάνει η στεναχώρια μου, έχω και τον κάθε άσχετο να παίζει μαζί μου και να με κάνει χειρότερα. Νιώθω τρομερά άτυχη. Πάλι μόνη μου θα το βγάλω κι αυτό το καλοκαίρι…

Γιούλη