Η δικιά μου ιστορία ξεκίνησε πριν από 8 χρόνια όταν γνώρισα τον Λ. Ξεκινήσαμε να έχουμε σχέση, αλλά είδαμε πως δεν μας έβγαινε και έτσι αποφασίσαμε να σταματήσουμε.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Ποτέ όμως δεν διακόψαμε την επικοινωνία μέχρι τώρα. Όχι βέβαια πως μιλούσαμε όλα αυτά τα χρόνια συνεχόμενα, είχαμε και κάποιες διακοπές. Βρισκόμασταν κατά καιρούς, ακόμα και όταν είχαμε και οι δύο σχέσεις.
Ζούσαμε πολύ έντονα. Είχε πολύ πάθος αυτή η σχέση. Μου είχε μάθει πολλά. Όχι μόνο στο σεξ. Γενικά, διαμόρφωσε σε πολλά σημεία τον χαρακτήρα μου.
Ήμουν 17 όταν τον γνώρισα κι αυτός 6 χρόνια μεγαλύτερός μου. Μου άρεσε που είχε περισσότερες εμπειρίες από μένα. Ανέκαθεν έλεγε πως πάντα θα είμαι δικιά του ό, τι κι αν συνέβαινε. Ομολογώ πως μου άρεσε αυτό.
Πριν από δύο μήνες ξεκίνησε πάλι η επικοινωνία. Μόνο που τώρα υπήρχε μια σημαντική διαφορά σε σύγκριση με τις άλλες φορές που μιλούσαμε. Έχουμε και οι δύο σοβαρές σχέσεις. Δύο χρόνια εγώ και τρία αυτός…
Περνάω πολύ καλά με το αγόρι μου. Με αγαπάει πολύ κι εγώ το ίδιο. Με τον Λ. όμως όλα είναι διαφορετικά. Μαζί του μου βγαίνει ένας άλλος εαυτός που κι εγώ τώρα ανακαλύπτω…
Μέσα σε αυτούς τους δύο μήνες περάσαμε μαζί ένα Σαββατοκύριακο. Ήταν πολύ ωραία. Μιλάμε καθημερινά. Έφτασα στο σημείο να του πω πως εγώ είμαι διατεθιμένη να χωρίσω για να είμαστε μαζί. Αυτός όμως είπε πως δεν θέλει να χωρίσω και πως δεν μπορούμε να είμαστε μαζί, τουλάχιστον όχι ακόμα. Και επίσης λέει πως θέλει να του έχω εμπιστοσύνη και πως όλα θα έρθουν στην ώρα τους.
Είχα σκοπό να τα παρατήσω όλα για αυτόν. Ακόμα και να πάω κόντρα στους δικούς μου, γιατί δεν τον συμπαθούν ιδιαίτερα.
Ξέρω πως με αγαπάει, αλλά φοβάμαι πως δεν είμαι μέσα στις προτεραιότητές του. Από την άλλη όμως αν δεν ήταν κάτι δυνατό αυτό που έχουμε δεν θα κρατούσε τόσα χρόνια, έτσι δεν είναι;
Ξέρω πως νιώθει κι αυτός πράγματα για μένα. Κολλάει όμως στο να είμαστε μαζί. Ίσως φοβάται και την αντίδραση των δικών μου. Ποιος ξέρει;
Έχω φάει τρελό κόλλημα όμως μαζί του. Όσες φορές και να του έχω πει πως θέλω να σταματήσουμε, πάντα γυρίζω πίσω. Πιστεύω πως είναι ο άντρας της ζωής μου και πως πάντα θα τον σκέφτομαι. Αυτό έχουν δείξει αυτά τα οχτώ χρόνια…
Κάποιες φορές βέβαια αισθάνομαι πως παίζει μαζί μου, αλλά η αλήθεια είναι πως είμαι τόσο αυθόρμητη μαζί του που ό, τιι σκέφτομαι του το λέω. Κι αυτό δεν είναι τόσο καλό.
Πολλές φορές λέω πράγματα που δεν εννοώ μόνο και μόνο από εγωισμό και μετά τα μετανιώνω.
Όσοι διαβάζετε αυτά που γράφω ίσως σκεφτείτε: “Καλά, πόσο γαϊδούρα είναι αυτή; Δεν έχει πει τίποτα για το αγόρι της;”
Είναι πολύ καλό παιδί και ποτέ δεν μου έχει δώσει το παραμικρό δικαίωμα. Με κοιτάζει και λιώνει. Ξέρω πως με βλέπει σοβαρά, αλλά σίγουρα δεν του αξίζω.
Νιώθω τύψεις κάθε φορά που τον κοιτάζω. Δεν ξέρω τι να κάνω;
Σας παρακαλώ, βοηθήστε με αν μπορείτε. Πολλές φορές η συζήτηση με κάποιον άγνωστο μπορεί να σου ανοίξει τα μάτια. Τα βλέπει πιο καθαρά από τον εμπλεκόμενο.
Ευχαριστώ πολύ,
Δήμητρα
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ