Η ερωτική ιστορία της Χριστίνας… μέσα στο χρόνο

ΠΑΝΤΑ ΣΚΕΦΤΟΜΟΥΝ ΠΩΣ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ ΣΟΥ ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΚΑΠΟΥ ΚΡΥΜΜΕΝΗ ΚΑΙ ΘΑ ΠΑΡΑΤΗΡΩ ΚΛΑΙΓΟΝΤΑΣ…

Σε γνώρισα πριν πολλά χρόνια. Στα δεκατρία μου. Δεκαέξι εσύ. Ως φίλο του ξαδέλφου μου. Κι έγινες ένας παιδικός έρωτας ο οποίος λόγω ανωριμότητας έμεινε απλά εκεί…

Μετά από λίγα χρόνια έγινες εφηβικός έρωτας, αλλά ήσουν αλληνής. Εσύ φοιτητής σε άλλη πόλη κι αυτή αλλού.

Κάπου εκεί στις γιορτές που επέστρεφες βρισκόμασταν κρυφά και τότε έγινα απλά η τρίτη. Η σχέση σου μετρούσε ήδη πέντα χρόνια και αν και προβληματική, καλά κρατούσε.

Συνειδητά αφέθηκα στο πάθος μου. Μιλούσαμε συχνά, βρισκόμασταν σπάνια αλλά πάντα ο έρωτας εκεί! Ανεκπλήρωτος και καταστροφικός.

Αναρωτιόμουν πως θα ξέμπλεκα από αυτήν την ιστορία. Κι εγώ είχα σχέση, αλλά ήταν απλά η δεύτερη επιλογή.

Το είχα πάρει απόφαση. Θα ήμουν για πάντα εκεί. Αδύναμη να ξεκολλήσω. Σου έλεγα πως θα πάμε 60 χρονών και θα συναντιόμαστε με τα “ΠΙ” στο λιμάνι. Γελούσαμε… Μετά ήρθε ο θυμός και το “μίσος”. Κουράστηκα να νιώθω λίγη. Κουράστηκα να είμαι μισή. Εγώ το διάλεξα, αλλά είχα την επιλογή να το αλλάξω.

Και το άλλαξα. Σε έκοψα. Τα κατάφερα. Και τότε ένιωσα πως δεν μου αξίζει τίποτα λιγότερο από αυτά που μπορώ να σου δώσω. Και πέρασαν δύο χρόνια… Στα οποία χώρισες, χώρισα, αποφοίτησες, αποφοίτησα, επιστρέψαμε στην πόλη μας, ξεκινήσαμε να δουλεύουμε και απλά ωριμάσαμε.

ΠΑΝΤΑ ΣΚΕΦΤΟΜΟΥΝ ΠΩΣ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ ΣΟΥ ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΚΑΠΟΥ ΚΡΥΜΜΕΝΗ ΚΑΙ ΘΑ ΠΑΡΑΤΗΡΩ ΚΛΑΙΓΟΝΤΑΣ…

Τελικά σε δύο εβδομάδες θα είμαι δίπλα σου και θα κλαίω από χαρά! Γιατί ο εφιάλτης μπορεί να γίνει όνειρο αρκεί να έρθει η σωστή ώρα!

Ζήσαμε τη ζωή μας, παίξαμε, πληγώσαμε, πληγωθήκαμε και όταν ωριμάσαμε μπορέσαμε να δούμε ξεκάθαρα το πεπρωμένο. Εγώ για σένα κι εσύ για μένα.

Πέντε χρόνια είμαστε μαζί. Είσαι ο άνθρωπός μου και είμαι ο άνθρωπός σου. Δεν φοβάμαι λεπτό για το παρελθόν. Υπήρξαμε εραστές, αλλά τώρα είμαστε σύντροφοι. Συνοδοιπόροι στη ζωή.

Και ίσως τελικά καταφέρουμε να πάμε εκείνη τη βόλτα στο λιμάνι…

Τουλάχιστον θα προσπαθήσουμε!!!