Γνώρισα τον άντρα μου πριν από σχεδόν 8 χρόνια τυχαία μέσω κινητού. Επί έναν μήνα προσπαθούσε να με πείσει να βγω μαζί του, αλλά εγώ τίποτα.

Δεν ήξερα ποιος ήταν, ούτε τον είχα δει και πότε. Όταν έμαθα από πού είχε βρει το τηλέφωνό μου αποφάσισα να πάω για καφέ μαζί του. Με μεγάλη επιφύλαξη βέβαια, αλλά πήρα την απόφαση. Τελικά το κάρμα και η μοίρα μας έχει τα πιο τρελά σενάρια.

Ήταν 12 Δεκεμβρίου, γύρω στις 7 το απόγευμα, έξω από τη σχολή μου, όταν τον είδα και μου συστήθηκε. Η γη χανόταν κάτω από τα πόδια μου. Ένιωσα την καρδιά μου να χτυπά με 200. Ήταν ό, τι πιο όμορφο είχα δει στα 17 χρόνια της ζωής μου.

Κάναμε σχέση. Περνούσα υπέροχα μαζί του. Ακόμα το σκέφτομαι ότι δεν ήθελα να πάω για καφέ μαζί του! Πόσο τυχερή είμαι που πήγα τελικά…

Μετά από 2,5 μήνες μου έκανε πρόταση γάμου. Δεν το σκέφτηκα καν. Είπα το “ναι”! Όλα ήταν σαν παραμύθι. Και ναι ήταν ο πρίγκιπάς μου!

Αποφασίσαμε να παντρευτούμε μετά από έναν χρόνο. Όλα ήταν υπέροχα. Περνούσαμε τέλεια. Συζήσαμε σχεδόν αμέσως μετά τον αρραβώνα μας.

Τέσσερις μήνες μετά ήρθε ο πελαργός. Ήμουν έγκυος στην πρώτη μας κόρη. Βέβαια κάναμε αμέσως και τον γάμο μας. Στις 3 Οκτωβρίου 2004, λίγους μήνες μετά, γεννήθηκε ο θησαυρός μου, το μεγαλύτερο δώρο που μου ε΄χε κάνει μέχρι τότε ο αντρούλης μου.

Ευτυχία, ευτυχία, ευτυχία και τίποτε άλλο… Μου χάρισε άλλες δυο υπέροχες κόρες. Τον ευχαριστώ για αυτό. Είναι ένας υπέροχος άνθρωπος, σύζυγος και πατέρας. Είμαι πραγματικά πολύ τυχερή γυναίκα. Ήταν έρωτας από την πρώτη ματιά. Κεραυνοβόλος. Και ακόμα και σήμερα έτσι νιώθω για αυτόν.

Είναι απλώς υπέροχος. Είναι το άλλο μου μισό. Τον αγαπώ και θα τον αγαπώ για πάντα. Ό, τι και να γίνει!!!!!!!!!!!!!!!!

Αυτή είναι η δική μου ιστορία. Σας ευχαριστώ που τη διαβάσατε