Η Κορίνα χρειάζεται την αποψή σου. Να γυρίσει στον πρώην της ή όχι;

Μέσα σε αυτά τα πέντε χρόνια πιο πολύ έκλαιγα παρά ζούσα… Με πρόσβαλε, με μείωνε, μου φώναζε συνέχεια. Ήμουν μια “άχρηστη”, μια “άσχημη”, ένα “τίποτα”. Μια υπερτυχερή που βρέθηκε στη ζωή μου αυτός ο άνθρωπος, έτσι μου έλεγε.

Η ειρωνεία σε όλα αυτά είναι πως εγώ δεν τον ερωτεύτηκα ποτέ. Μην με παρεξηγήσετε. Ένα μικρό κοριτσάκι ήμουν που στα 18 έκανα μια σχέση με τον πρώτο που με πρόσεξε και μου έδωσε σημασία.

Στην αρχή φυσικά ήταν όλα καλά. Αργότερα το πράγμα χειροτέρεψε. Εγώ του αφοσιώθηκα πλήρως. Πίστευα ότι με επέλεξε και όφειλα να είμαι εκεί. Φοβόμουνα να χωρίσω. Με είχε κάνει να πιστεύω πως δεν αξίζω τίποτα.

Έμεινα μόνη μου. Έκανα πέρα τους φίλους μου. Και πάνω από όλα, έναν άνθρωπο που αγαπούσα με όλη μου την ψυχή: τον παιδικό μου έρωτα! Όταν μου είπε ότι με θέλει, τον απομάκρυνα, λέγοντας ότι δεν μπορώ να απατήσω τον σύντροφό μου, ούτε να κοροϊδέψω και τη δική του κοπέλα. Από τότε τον απέφευγα και μιλούσαμε μόνο σε ειδικές περιπτώσεις μιας και είμαστε γείτονες και οικογενειακοί φίλοι.

Τη σχέση μου την αγάπησα. Ήμουν ειλικρινής μαζί του και δεν τον απάτησα ποτέ.

Όταν χώρισα συναντήθηκα δύο φορές με τον παιδικό μου έρωτα και ήρθαμε πάρα πολύ κοντά. Την πρώτη φορά, η οποία δεν ήταν ολοκληρωμένη, ήταν υπέροχος. Ποτέ δεν είχα νιώσει τόσο τρυφερά. Τη δεύτερη όμως -που το πράγμα ολοκληρώθηκε- ντύθηκε μετά από λίγο κι έφυγε. Από τότε με αποφεύγει!

Μου είπε ότι δεν μπορούσε να είμαστε μαζί λόγω των οικογενειακών σχέσεων και ότι με αγαπάει πολύ. Όλα αυτά πριν ολοκληρώσουμε. Από εκείνη τη στιγμή και μετά είναι σαν να με τιμωρεί συνέχεια… Ξέρω ότι φταίω, αλλά δεν αντέχω άλλη τιμωρία.

Πρόσφατα μου γνώρισε τη νέα του κοπέλα και με ρώτησε αν μου αρέσει κιόλας. Κι εγώ στεκόμουν εκεί να παίζω την άνετη.

Ξέρω, έπρεπε να τιμωρηθώ, αλλά πόσο ακόμα; Δεν αντέχω άλλο. Του είπα ότι σκέφτομαι να γυρίσω στον πρώην μου κι αυτός είπε ότι “θα με δείρει” και να σκεφτώ τους γονείς μου. Δηλαδή αυτόν δεν τον νοιάζω καθόλου.

Πέρα από όλα αυτά, ο πρώην μου με ξαναπροσέγγισε. Το σκέφτομαι να γυρίσω γιατί οι άνθρωποι αλλάζουν. Δεν μπορώ άλλη στεναχώρια. Ούτε άλλη τιμωρία. Δεν αντέχω να τον βλέπω να φιλιέται με την άλλη μπροστά μου. Ούτε να λέω ψέματα στην κοπέλα του ότι δήθεν είμαι με κάποιον για να μην ζηλεύει και τον πρήζει.

Αφού δεν με θέλει, γιατί με παραμύθιασε έτσι; Γιατί διάλεξε εμένα να ρίξει στο κρεβάτι; Τόσο πολύ με μίσησε; Κι αν με μισεί, γιατί με κοιτάζει έτσι; Γιατί με αγκαλιάζει όποτε με βλέπει και δεν είναι η κοπέλα του εκεί;

Εγώ λέω τέρμα. Εκείνος έκανε την επιλογή του. Θα γυρίσω κι εγώ στον πρώην μου…

Τι λέτε;

Κορίνα